-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Νέα Ελλη
-
-
21
|2 Samuel 11:21|
τις επαταξεν Αβιμελεχ τον υιον του Ιερουβεσεθ; γυνη τις δεν ερριψεν επ' αυτον τμημα μυλοπετρας απο του τειχους, και απεθανεν εν Θαιβαις; δια τι επλησιασατε εις το τειχος; τοτε ειπε, Απεθανε και ο δουλος σου Ουριας ο Χετταιος.
-
22
|2 Samuel 11:22|
Υπηγε λοιπον ο μηνυτης και ελθων, απηγγειλε προς τον Δαβιδ παντα εκεινα, δια τα οποια απεστειλεν αυτον ο Ιωαβ.
-
23
|2 Samuel 11:23|
Και ειπεν ο μηνυτης προς τον Δαβιδ, οτι υπερισχυσαν καθ' ημων οι ανδρες και εξηλθον προς ημας εις την πεδιαδα, και κατεδιωξαμεν αυτους μεχρι της εισοδου της πυλης·
-
24
|2 Samuel 11:24|
αλλ' οι τοξοται ετοξευσαν απο του τειχους επι τους δουλους σου· και τινες των δουλων του βασιλεως απεθανον, και ο δουλος σου ετι Ουριας ο Χετταιος απεθανε.
-
25
|2 Samuel 11:25|
Τοτε ειπεν ο Δαβιδ προς τον μηνυτην, Ουτω θελεις ειπει προς τον Ιωαβ· Μη σε ανησυχη τουτο το πραγμα· διοτι η ρομφαια κατατρωγει ποτε μεν ενα, ποτε δε αλλον· ενισχυσον την μαχην σου εναντιον της πολεως και καταστρεψον αυτην· και συ ενθαρρυνε αυτον.
-
26
|2 Samuel 11:26|
Οτε δε ηκουσεν η γυνη του Ουριου, οτι Ουριας ο ανηρ αυτης απεθανεν, επενθησε δια τον ανδρα αυτης.
-
27
|2 Samuel 11:27|
Και αφου επερασε το πενθος, απεστειλεν ο Δαβιδ και παρελαβεν αυτην εις τον οικον αυτου· και εγεινε γυνη αυτου και εγεννησεν εις αυτον υιον· το πραγμα ομως το οποιον επραξεν ο Δαβιδ, εφανη κακον εις τους οφθαλμους του Κυριου.
-
-
Sugestões
Clique para ler Mateus 17-20
09 de outubro LAB 648
PROCUREM AS OVELHAS PERDIDAS
Mateus 14-16
Desta leitura, as palavras que mais chamaram minha atenção foram: “fui enviado... à s ovelhas perdidas de Israel (Mateus 14:24). Isso lembra-me, também, Mateus 10:5-6. Leia em sua BÃblia, sobre a necessidade de procurar as ovelhas perdidas.
O pastor Ortberg fez um comentário inspirado a respeito desse tema tão importante dos ensinamentos de Jesus.
"Todo mundo tem um reino, num sentido bÃblico. Seu reino pessoal é a pequena esfera em que aquilo que você diz acontece. Seu reino é o campo de domÃnio da força de vontade...
"Meu reino é o campo de domÃnio da minha força de vontade, onde as coisas acontecem da forma que desejo... Tudo bem, todos nós fomos criados para possuir um reino.
"Nosso reino está manchado pelo pecado. Na Terra, vamos unir todos os nossos pequenos reinos - o seu e o meu. Assim, interagirão e formarão reinos maiores. Formarão famÃlias, escolas, companhias, corporações e nações...
"Jesus disse que essa é a esfera, a sociedade, a comunidade que Ele chama de Reino de Deus, ou, à s vezes, especialmente no Evangelho de Mateus, de Reino do Céu... Esse é o campo de domÃnio da vontade de Deus. Sempre que a vontade de Deus é colocada em prática, a esfera em que ela ocorre conta com a aprovação e o deleite de Deus. Tudo acontece exatamente do jeito que Deus deseja. Com que isso se parece? De todas as coisas que Jesus ensinou, esse era o tópico número um. Ele tentou deixar claro para as pessoas o que isso realmente significa.
"Vamos imaginar por um momento... uma sociedade em que as pessoas se preocupam constantemente em ajudar aqueles que se sentem solitários ou rejeitados para que se sintam incluÃdos e amados. Uma sociedade onde não há rancor, fofoca, crueldade e medo. Uma sociedade em que reina a criatividade e a bondade e onde habita o maior e mais alegre de todos os servos, o maravilhoso Deus e Pai de Jesus, que é adorado e honrado por toda eternidade pelo Seu infinito amor. Esse, Jesus disse, é o Reino de Deus e ele existe. Esse Reino está aqui neste momento...
"Essa foi a estratégia de Jesus... uma nova comunidade apoderada pelo EspÃrito, um modelo de estilo de vida totalmente alternativo para o mundo através do qual o Reino de Deus pode começar a transformar este mundo triste e escuro."
O evangelismo nada mais é do que falar de Cristo. Claro que não podemos falar de Jesus aos outros se não O conhecemos. Da mesma forma, testemunhar nada mais é do que falar a um amigo a respeito de seu melhor Amigo.
Fonte: http://www.escolanoar.org.br/novo/adolescentes_pt/manuais/manual_2009_3_02.doc
Valdeci Júnior
Fátima Silva