-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Νέα Ελλη
-
-
3
|Gênesis 19:3|
Αφου δε εβιασεν αυτους πολυ, εξεκλιναν προς αυτον και εισηλθον εις την οικιαν αυτου· και εκαμεν εις αυτους συμποσιον, και εψησεν αζυμα και εφαγον.
-
4
|Gênesis 19:4|
[] Πριν δε κοιμηθωσιν, οι ανδρες της πολεως, οι ανδρες των Σοδομων, περιεκυκλωσαν την οικιαν, νεοι και γεροντες, απας ο λαος ομου πανταχοθεν·
-
5
|Gênesis 19:5|
και εκραζον προς τον Λωτ και ελεγον προς αυτον, Που ειναι οι ανδρες οι εισελθοντες προς σε την νυκτα; εκβαλε αυτους προς ημας, δια να γνωρισωμεν αυτους.
-
6
|Gênesis 19:6|
Εξηλθε δε ο Λωτ προς αυτους εις το προθυρον, και εκλεισε την θυραν οπισω αυτου,
-
7
|Gênesis 19:7|
και ειπε, Μη, αδελφοι μου, μη πραξητε τοιουτον κακον·
-
8
|Gênesis 19:8|
ιδου, εχω δυο θυγατερας αιτινες δεν εγνωρισαν ανδρα· να σας φερω λοιπον αυτας εξω· και καμετε εις αυτας, οπως φανη εις εσας αρεστον· μονον εις τους ανδρας τουτους μη πραξητε μηδεν, επειδη δια τουτο εισηλθον υπο την σκιαν της στεγης μου.
-
9
|Gênesis 19:9|
Οι δε ειπον, Φυγε απ' εκει. Και ειπον, ουτος ηλθε δια να παροικηση· θελει να γεινη και κριτης; τωρα θελομεν καποποιησει σε μαλλον παρα εκεινους. Και εβιαζον τον ανθρωπον τον Λωτ καθ' υπερβολην, και επλησιασαν δια να συντριψωσι την θυραν·
-
10
|Gênesis 19:10|
Εκτειναντες δε οι ανδρες τας χειρας αυτων εσυραν τον Λωτ προς εαυτους εις την οικιαν, και εκλεισαν την θυραν·
-
11
|Gênesis 19:11|
τους δε ανθρωπους, τους οντας εις την θυραν της οικιας, εκτυπησαν με αορασιαν απο μικρου εως μεγαλου, ωστε απεκαμον ζητουντες την θυραν.
-
12
|Gênesis 19:12|
[] Και ειπον οι ανδρες προς τον Λωτ, Εχεις εδω αλλον τινα; γαμβρον υιους η θυγατερας η οντινα αλλον εχεις εν τη πολει, εξαγαγε αυτους εκ του τοπου·
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Reis 22-23
29 de abril LAB 485
ESTAMOS PASSANDO NECESSIDADE
2Reis 22-23
Entrei em um site de busca na internet e comecei a digitar perguntas como: “que tipo de homens o mundo precisa?” Fui surpreendido com uma triste realidade: na verdade, o mundo nem sabe do que precisa. Nosso “mundão” está perdido, no sentido mais literal possível da palavra. Sabe quando se está tão perdido que não se sabe nem como começar a procurar o caminho de volta? É isso: o mundo não conhece sua própria necessidade.
Mas, nessa busca, encontrei um blog com um comentário de uma escritora norte-americana em um dos livros mais vendidos no mundo sobre educação: “A maior necessidade do mundo é a de homens. Homens que não se comprem e nem se vendam. Homens que no íntimo da alma sejam verdadeiros e honestos. Homens que não tenham medo de apontar quem faz o mal. Homens que sejam tão fiéis ao dever, como a bússola é ao pólo. Homens que permaneçam firmes pelo que é reto, ainda que caiam os céus” (Educação, pág. 57).
Concordo com essa escritora, afinal, a maior necessidade do mundo é que haja mais pessoas de caráter, dedicadas ao serviço divino de servir a humanidade. Isso é muito raro de encontrar.
Na nossa leitura bíblica, encontramos o último homem de liderança assim no reino de Judá: Josias. Quando estamos lendo o livro de Reis, ao encontrarmos o comentário de que o rei fazia o que era mal aos olhos do Senhor, dá uma tristeza muito grande. Mas quando é de um rei que fazia o que o Senhor aprova, é muito bom. Sobre Josias, a Bíblia não fala que ele fazia apenas o que Deus aprova. Diferentemente de todos os outros homens que estiveram no lugar dele, ela faz questão de comentar: “Nem antes, nem depois de Josias houve um rei como ele, que se voltasse para o Senhor de todo o coração, de toda a alma e de todas as suas forças, de acordo com toda a Lei de Moisés” (2Reis 23:25). Isso é lindo, não é mesmo? Imagine, a Bíblia chegar a fazer um comentário diferente desse! Se você ler a história como um todo, no final do livro de Reis, verá que Josias fez a diferença. Ele reinou 31 anos e fez uma grande reforma na nação; foi o último líder de Judá. Depois dele, nenhum outro mais fez o que o Senhor aprova e os judeus nunca mais voltaram a ter uma monarquia estabelecida.
A necessidade hoje continua a mesma. A maior necessidade do mundo é a de homens fiéis ao dever e que permaneçam firmes pelo que é reto de forma inegociável. Você se candidata?
Valdeci Júnior
Fátima Silva