-
-
Νέα Ελλη
-
-
1
|Malaquias 1:1|
[] Το φορτιον του λογου του Κυριου δια χειρος Μαλαχιου προς Ισραηλ.
-
2
|Malaquias 1:2|
Εγω σας ηγαπησα, λεγει Κυριος· και σεις ειπετε, Εις τι μας ηγαπησας; δεν ητο ο Ησαυ αδελφος του Ιακωβ; λεγει Κυριος· πλην ηγαπησα τον Ιακωβ,
-
3
|Malaquias 1:3|
τον δε Ησαυ εμισησα και κατεστησα τα ορη αυτου ερημωσιν και την κληρονομιαν αυτου κατοικιας ερημου.
-
4
|Malaquias 1:4|
Και εαν ο Εδωμ ειπη, Ημεις εταλαιπωρηθημεν, πλην θελομεν οικοδομησει εκ νεου τους ηρημωμενους τοπους, ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων· Αυτοι θελουσιν οικοδομησει αλλ' εγω θελω καταστρεψει· και θελουσιν ονομασθη, Οριον ανομιας, και, Ο λαος κατα του οποιου ο Κυριος ηγανακτησε διαπαντος.
-
5
|Malaquias 1:5|
Και οι οφθαλμοι σας θελουσιν ιδει και σεις θελετε ειπει, Εμεγαλυνθη ο Κυριος απο του οριου του Ισραηλ.
-
6
|Malaquias 1:6|
[] Ο υιος τιμα τον πατερα και ο δουλος τον κυριον αυτου· αν λοιπον εγω ημαι πατηρ, που ειναι η τιμη μου; και αν κυριος εγω, που ο φοβος μου; λεγει ο Κυριος των δυναμεων προς εσας, ιερεις, οιτινες καταφρονειτε το ονομα μου, και λεγετε, Εις τι κατεφρονησαμεν το ονομα σου;
-
7
|Malaquias 1:7|
Προσεφερετε αρτον μεμιασμενον επι του θυσιαστηριου μου και ειπετε, Εις τι σε εμιαναμεν; Εις το οτι λεγετε, Η τραπεζα του Κυριου ειναι αξιοκαταφρονητος.
-
8
|Malaquias 1:8|
Και αν προσφερητε τυφλον εις θυσιαν, δεν ειναι κακον; και αν προσφερητε χωλον η αρρωστον, δεν ειναι κακον; προσφερε τωρα τουτο εις τον αρχηγον σου· θελει αρα γε ευαρεστηθη εις σε η υποδεχθη το προσωπον σου; λεγει ο Κυριος των δυναμεων.
-
9
|Malaquias 1:9|
Και τωρα λοιπον δεηθητε του Θεου δια να ελεηση ημας· εξ αιτιας σας εγεινε τουτο· θελει αρα γε υποδεχθη τα προσωπα σας; λεγει ο Κυριος των δυναμεων.
-
10
|Malaquias 1:10|
Τις ειναι και μεταξυ σας, οστις ηθελε κλεισει τας θυρας, δια να μη αναπτητε πυρ επι το θυσιαστηριον μου ματαιως; δεν εχω ευχαριστησιν εις εσας, λεγει ο Κυριος των δυναμεων, και δεν θελω δεχθη προσφοραν εκ της χειρος σας.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 34-36
21 de maio LAB 507
O TEMPO É AGORA, LEIA!
2Crônicas 34-36
Nas nossas reflexões de ontem sobre o reino de Judá, paramos nos últimos dias do rei Ezequias. Como rei da nação da época, estava enfrentando a invasão dos assírios. Mas, graças a Deus, tanto ele quanto toda a sociedade de Jerusalém foram poupados, e os assírios voltaram derrotados.
Depois daquela vitória surpreendente, Ezequias virou herói. Porém, seu problema foi que, como muitos outros que vieram antes dele e que também foram bem-sucedidos, não se deu bem com a riqueza, o poder e o prestígio. Ele acabou se estragando por bobeira.
Corremos muito mais riscos nos tempos de prosperidade que nas crises, porque o maior dos prejuízos pode ser deixar o sucesso subir à cabeça. Esse foi o problema de Ezequias, que pôde ser visto de forma muito clara na visita dos embaixadores babilônicos. Infelizmente, essas fraquezas espirituais dele tiveram consequências devastadoras para a nação que ele governava. Após sua morte, seu filho Manassés subiu ao trono. Ele governou por 55 anos. Foi ímpio, mau, pecador, sofreu castigos, se arrependeu, voltou para o Senhor, morreu, deixou um filho chamado Amon governando, que só conseguiu governar por 2 anos e morreu assassinado. Então, o filho de Amon, neto de Manassés, bisneto de Ezequias, chamado Josias, se tornou o rei dos judeus com apenas 8 anos de idade.
Josias fez muitas reformas importantes. Numa delas, na reforma do templo, eles acharam um manuscrito do Pentateuco, a Bíblia da época que, inclusive, estava perdida. O livro Profetas e Reis, pág. 393, detalha melhor essa história. Diz assim: “O manuscrito por tanto tempo perdido foi achado no templo por Hilquias, o sumo sacerdote, quando o edifício estava sob intensivos reparos, em harmonia com o plano do rei Josias para a preservação da estrutura sagrada...
“Josias ficou profundamente impressionado ao ouvir pela primeira vez a leitura das exortações e advertências registradas neste antigo manuscrito. Nunca dantes compreendera ele tão profundamente a clareza com que Deus havia posto perante Israel ‘a vida e a morte, a bênção e a maldição’ (Deuteronômio 30:19); e quão repetidamente foram eles admoestados a escolher o caminho da vida, para que se tornassem um louvor na Terra, uma bênção a todas as nações. ‘Esforçai-vos, e animai-vos; não temais’, Israel tinha sido exortado por intermédio de Moisés, ‘nem vos espanteis diante deles; porque o Senhor teu Deus é o que vai contigo. Não te deixarei nem te desampararei’.” Deuteronômio 31:6.
E a grande lição é: se você tirar tempo para, na reforma da sua vida, se aprofundar no conhecimento da Palavra de Deus, terá sua vida transformada. Então, por que não fazer a leitura bíblica de hoje?
Valdeci Júnior
Fátima Silva