-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Xhosa
-
-
1
|Atos 27:1|
Ke kaloku, kwakugqitywa kwelokuba sisuke ngomkhombe siye kwelaseItali, bamnikela uPawulos kwanabanye ababanjwa abathile kumthetheli-khulu, ogama linguYuliyo, webutho loMhlekazi.
-
2
|Atos 27:2|
Singenile ke emkhombeni waseAdramita, sisiza kudlula ngakwimimandla yelaseAsiya, sanduluka, kwakubonÂ’ ukuba uAristarko, umMakedoni waseTesalonika, unathi.
-
3
|Atos 27:3|
Sathi ngengomso safika eTsidon; waza uYuliyo wamphatha uPawulos ngobubele, wamvumela ukuba aye ezihlotyeni zakhe, ongiwe.
-
4
|Atos 27:4|
Sanduluka nalapho, sahamba ngomkhombe, sabetha ezantsi kweSipro, ngenxa yokuba imimoya ibivela ngaphambili.
-
5
|Atos 27:5|
Sakulucanda nolwandle olungakwelaseKiliki nelasePamfili, safika eMira yelaseLiki.
-
6
|Atos 27:6|
Apho ke umthetheli-khulu wafumana umkhombe wakwa-Alesandire, usiya kwelaseItali, wasikhwelisa kuwo.
-
7
|Atos 27:7|
Ke kaloku iintsuku zanela sihamba kancinane, kwaba ngenkankulu ukuba sifike ngaseKinido. Uthe wakuba umoya ungasivumeli ukuba sisondele, sabetha ezantsi kweKrete ngaseSalimone.
-
8
|Atos 27:8|
Saza sadlula kuyo ngenkankulu, safika ndaweni ithile kuthiwa ngamaChweba aMahle, obukufuphi kuyo umzi waseLaseya.
-
9
|Atos 27:9|
Lithe ke lakudlula ixesha elaneleyo, nokuhamba ngomkhombe kunengozi, ngenxa yokuba nozilo beluse ludlule, uPawulos wamana ebaluleka,
-
10
|Atos 27:10|
esithi kubo, Madoda, ndiyabona ukuba uhambo olu luza kuba nenkxwaleko nokonakala okukhulu, kungekwamthwalo namkhombe wodwa, kukokobomi bethu nabo.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 18-19
07 de junho LAB 524
REESPERANÇA
JÓ 18-19
Ontem, comentei sobre os desesperançados. E desesperança não é o mesmo que desespero. Você é um esperançoso, desesperançado ou desesperado? Jó estava desesperançado, mas não desesperado. Ele não via luz no fim do túnel, mas continuou com os pés no chão, firme, esperando para ver o que iria acontecer.
Jesus viveu isso quando estava no Getsemani. A angústia de Cristo era tão grande, que Ele não conseguia enxergar nada além daquele sofrimento e do fim dEle, a morte. Teoricamente, sabia que iria ressuscitar, mas naquela altura da senda, era como se tivesse uma cortina em Sua frente, formando uma zona cinzenta, que não lhe permitia ver mais nada. Então, Ele orou: “Pai, se possível, passa de mim esse cálice.” De certa forma, o mesmo aconteceu com Elias quando correu para o deserto, com medo de Jezabel. Ele sabia que o Deus poderoso estava ao seu lado e não precisaria ter medo. Mas na hora da angústia, não conseguiu enxergar nitidamente. Isso pode acontecer com o cristão. Embora não sendo o ideal planejado por Deus, o cristão, mesmo tendo a teoria da esperança na mente, pode passar pelo conflito da desesperança.
Um exemplo é o caso de um cristão que sofre de depressão. Existem muitas pessoas boas que ainda não compreendem ou saibam lidar com esses casos. Aí, quando alguém tem depressão, quer fazer exorcismo ou falar para o depressivo que ele precisa ter fé como se essa doença fosse um problema espiritual. Isso é um absurdo!
Se não entende bem sobre o assunto ou tem dificuldade de lidar com alguém que está com depressão e você não sabe o que fazer, recomendo que leia o livro “Por que algumas pessoas sofrem de depressão?”, escrito por Marcelo Aguiar, da Editora Betânia. O livro ajuda os cristãos a entender que um irmão pode passar pela depressão, que é um tipo de desesperança, também, mas que não precisa ser o fim. Se você se sente depressivo, desesperançado, saiba que isso pode, deve, e em nome de Jesus, vai passar!
No caso de Jó, passou. “Eu sei que o meu redentor vive, e que no fim se levantará sobre a terra. E depois que o meu corpo estiver destruído e sem carne, verei a Deus. Eu o verei com os meus próprios olhos; eu mesmo, e não outro. Como anseia no meu peito o coração!” Essas sim, são palavras cheias de esperança.
Então, mesmo que você passe por uma tristeza profunda, não se culpe por sofrer de depressão. Deus sabe que você é um ser humano e que sofre. Tenha em mente que, apesar de sentir-se desesperançado, não deve perder a esperança.
Valdeci Júnior
Fátima Silva