-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
1
|Lamentações 1:1|
Ano't nakaupong magisa ang bayan na puno ng mga tao! Siya'y naging parang isang bao, na naging dakila sa gitna ng mga bansa! Siya na naging prinsesa sa gitna ng mga lalawigan, ay naging mamumuwis!
-
2
|Lamentações 1:2|
Siya'y umiiyak na lubha sa gabi, at ang mga luha niya ay dumadaloy sa kaniyang mga pisngi; sa lahat ng mangingibig sa kaniya ay walang umaliw sa kaniya: ginawan siya ng kataksilan ng lahat ng kaniyang mga kaibigan; sila'y naging kaniyang mga kaaway.
-
3
|Lamentações 1:3|
Ang Juda ay pumasok sa pagkabihag dahil sa pagdadalamhati, at sa kabigatan ng paglilingkod; siya'y tumatahan sa gitna ng mga bansa, siya'y walang masumpungang kapahingahan; inabot siya ng lahat na manghahabol sa kaniya sa mga gipit.
-
4
|Lamentações 1:4|
Ang mga daan ng Sion ay nangagluluksa, sapagka't walang pumaparoon sa takdang kapulungan; lahat niyang pintuang-bayan ay giba, ang mga saserdote niya'y nangagbubuntong-hininga: ang mga dalaga niya ay nangagdadalamhati, at siya'y nasa kahapisan.
-
5
|Lamentações 1:5|
Ang kaniyang mga kalaban ay naging pangulo, ang kaniyang mga kaaway ay nagsiginhawa; sapagka't pinagdalamhati siya ng Panginoon dahil sa karamihan ng kaniyang mga pagsalangsang: ang kaniyang mga batang anak ay pumasok sa pagkabihag sa harap ng kalaban.
-
6
|Lamentações 1:6|
At nawala ang buong kamahalan ng anak na babae ng Sion: ang kaniyang mga prinsipe ay naging parang mga usa na hindi makasumpong ng pastulan, at nagsiyaong walang lakas sa harap ng manghahabol.
-
7
|Lamentações 1:7|
Naaalaala ng Jerusalem sa kaarawan ng kaniyang pagdadalamhati at ng kaniyang mga karalitaan ang lahat niyang naging maligayang bagay ng mga kaarawan nang una: nang mahulog ang kaniyang bayan sa kamay ng kalaban, at walang sumaklolo sa kaniya, nakita siya ng mga kalaban, tinuya nila ang kaniyang mga pagkasira.
-
8
|Lamentações 1:8|
Ang Jerusalem ay lubhang nagkasala; kaya't siya'y naging parang maruming bagay; lahat ng nangagparangal sa kaniya ay humahamak sa kaniya, sapagka't kanilang nakita ang kaniyang kahubaran: Oo, siya'y nagbubuntong-hininga, at tumatalikod.
-
9
|Lamentações 1:9|
Ang kaniyang karumihan ay nasa kaniyang mga laylayan; hindi niya naalaala ang kaniyang huling wakas; kaya't siya'y nababa ng katakataka; siya'y walang mangaaliw; masdan mo, Oh Panginoon, ang aking pagdadalamhati; sapagka't ang kaaway ay nagmalaki.
-
10
|Lamentações 1:10|
Iginawad ng kalaban ang kaniyang kamay sa lahat niyang maligayang bagay; sapagka't nakita niya na ang mga bansa ay pumasok sa kaniyang santuario, yaong mga inutusan mo na huwag magsipasok sa iyong kapisanan.
-
-
Sugestões
Clique para ler Atos 24-26
13 de novembro LAB 683
ZELO NOS TRABALHOS
Atos 22-23
“Sou judeu, nascido em Tarso da Cilícia, mas criado nesta cidade. Fui instruído rigorosamente por Gamaliel na lei de nossos antepassados, sendo tão zeloso por Deus quanto qualquer de vocês hoje (Atos 22:3)”.
Penso que esta descrição auto-declarativa de Paulo resume todo o perfil dos personagens apostólicos do livro de Atos, incluindo os crentes mencionados nos dois capítulos da leitura bíblica de hoje. E se formos resumir em poucas palavras: “cristãos zelosos”, seria o título que lhes caberia. E bom seria se a nós, também, coubesse. Não é verdade?
Ellen White, comentando sobre este assunto, faz lembrar que “não somos, como um povo, deficientes em talentos. Há entre nós homens e mulheres cujos esforços Deus aceitaria, caso eles Lhos oferecessem, mas tão poucos são os que possuem o espírito de sacrifício! Alguns darão prontamente de seus meios, e sentirão que, havendo feito isso, nada mais deles se requer. Não fazem nenhum sacrifício especial em assim proceder. O dinheiro é bom até certo ponto, mas a menos que seja acompanhado do esforço pessoal, pouco bem fará no sentido de converter pessoas à verdade. Deus não somente pede o seu dinheiro, ... mas pede-lhes a vocês mesmos. Ao passo que têm dado de seus recursos, têm-se retido egoistamente a si mesmos. Um zeloso obreiro na vinha vale mais que um milhão em dinheiro, sem homens para fazer a obra. Esse ofertar-se a si mesmos será um sacrifício, uma vez que tenham da obra uma justa avaliação, e lhe compreendam os direitos. ...
“Muitos ainda não estão suficientemente despertos para seu dever de fazer a obra que lhes é possível, caso queiram efetuar, e que não realizam por não possuírem o espírito de sacrifício. Deus considerará a esses responsáveis pela vida de seus semelhantes. Poderiam haver feito uma boa obra juntamente com Cristo, e serão chamados a prestar contas pelo bem que poderiam haver feito às pessoas e o não fizeram.
“Logo vem a noite, quando ninguém pode trabalhar. Satanás é diligente, zeloso e perseverante em sua obra. Se falhar em conseguir o seu intento a primeira vez, tenta outra vez. Experimentará outros planos, e trabalhará com grande perseverança para trazer várias tentações à pessoa para a enredar. Nunca fica tão desanimado que deixe as pessoas inteiramente em paz. Fossem o zelo e a perseverança dos seguidores de Cristo em seus esforços para salvar pessoas iguais aos esforços de Satanás para enganá-las para sua perda eterna, e veríamos centenas abraçando a verdade onde agora vemos uma.”
O meu desejo é que você também seja um cristão zeloso.
Fonte: Ellen G. White, “Filhos e Filhas de Deus”, Meditações Diárias, 263.
Valdeci Júnior
Fátima Silva