-
-
Ett Svenskt Bibeln (1917)
-
-
1
|1 Tessalonicenses 2:1|
I veten ju själva, käre bröder, att det icke var utan kraft vi begynte vårt arbete hos eder.
-
2
|1 Tessalonicenses 2:2|
Nej, fastän vi, såsom i veten, i Filippi förut hade fått utstå lidande och misshandling, hade vi dock frimodighet i vår Gud till att förkunna för eder Guds evangelium, under mycken kamp.
-
3
|1 Tessalonicenses 2:3|
Ty vad vi tala till tröst och förmaning, det har icke sin grund i villfarelse eller i orent uppsåt, ej heller sker det med svek;
-
4
|1 Tessalonicenses 2:4|
utan därför att vi av Gud hava prövats värdiga att få evangelium oss betrott, tala vi i enlighet därmed, icke för att vara människor till behag, utan för att vara Gud till behag, honom som prövar våra hjärtan.
-
5
|1 Tessalonicenses 2:5|
Aldrig någonsin hava vi uppträtt med smickrets ord, det veten I, ej heller så, att vi skulle få en förevändning att bereda oss vinning -- Gud är vårt vittne.
-
6
|1 Tessalonicenses 2:6|
Ej heller hava vi sökt pris av människor, vare sig av eder eller av andra,
-
7
|1 Tessalonicenses 2:7|
fastän vi såsom Kristi apostlar väl hade kunnat uppträda med myndighet. Tvärtom hava vi visat oss milda bland eder, såsom när en moder omhuldar sina späda barn.
-
8
|1 Tessalonicenses 2:8|
I sådan ömhet om eder ville vi gärna icke allenast göra också eder delaktiga av Guds evangelium, utan till och med offra våra liv för eder, ty I haden blivit oss kära.
-
9
|1 Tessalonicenses 2:9|
I kommen ju ihåg, käre bröder, vårt arbete och vår möda, huru vi, under det att vi predikade för eder Guds evangelium, strävade natt och dag, för att icke bliva någon av eder till tunga.
-
10
|1 Tessalonicenses 2:10|
I själva ären våra vittnen, och Gud är vårt vittne, I veten, och han vet huru heligt och rättfärdigt och ostraffligt vi förhöllo oss mot eder, I som tron.
-
-
Sugestões
Clique para ler Marcos 13-14
17 de outubro LAB 656
FONTE CONECTADA
Marcos 10-12
Hoje, enquanto dirigia-me para o trabalho, do rádio do meu carro, ouvia uma emissora evangélica transmitindo a leitura dos capítulos da atual leitura bíblica. Por instinto, eu estava na rodovia que vai de minha casa até a Novo Tempo. Mas em cenário mental, era como se eu estivesse de corpo presente naquela Palestina antiga, sentindo o cheiro agrícola, protegendo os olhos da luz solar, com os pés empoeirados, mastigando um pouco de sementes e ouvindo os ensinamentos de Cristo. Tal era a qualidade da produção de áudio que, oriunda daquela emissora, parecia realmente transportar-me no espaço e no tempo, para um contexto que, por ser desconhecido, surgia de minha criatividade intelectual.
Intelectual ou espiritual? Qual era (ou é) a fonte? O rádio? A rádio? O locutor? A Bíblia? Ou as informações históricas? Nada disso, mas algo bem além. É claro que o conteúdo de hoje trata-se de muita intelectualidade, pois, na íntegra vem a ser puramente ensinos do maior de todos os Mestres. Mas “intelectualidade” é um termo muito falível para dar crédito à verdadeira fonte. Todos os recursos humanos juntos não conseguiriam comunicar com tanto poder. Há algo um algo a mais, que faz com que a simples mensagem seja poderosa mensagem. Quer saber o quê?
Na própria leitura de hoje encontramos a resposta. “O próprio Davi [um dos autores bíblicos], falando pelo Espírito Santo, disse... (Marcos 15:35)”. Este verso é uma das chaves teológicas para abrir o espaço que deixa tornar-se conhecida a verdadeira autoria da Revelação: o Espírito Santo. É por isso que os hereges que não crêem no Espírito Santo são tão irredutíveis; por ignorarem o Único que lhes revelaria o que vem a ser relevante dos conteúdos religiosos. Pois, neste mundo tão confuso, como escolher o que é certo? Só mesmo estando conectado à Fonte correta.
Por certo você não se ache um profeta, e, por isso, não se veja sendo tão agraciado com uma revelação canônica. Mas você quer entender o que foi revelado, não quer? O Espírito Santo revela a Deus e todos os conhecimentos concernentes a Ele, aos profetas. Ao mesmo tempo, inspira os profetas a transmitirem (de forma escrita ou oral) tal mensagem. Por isso, a fonte da Inspiração também é Ele. E para que você entenda esta Revelação dada através da Inspiração profética, precisa ter a mente iluminada. Como Ele já é a fonte da Revelação e da Inspiração, quem, você pensa, que vem a ser a fonte da Iluminação?
Percebe o privilégio? O mesmo Espírito Santo que esteve com os profetas na autoria da leitura de hoje, pode estar com você, na leitura da mesma. Invoque-O!
Valdeci Júnior
Fátima Silva