-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
61
|Esdras 2:61|
At sa mga anak ng mga saserdote: ang mga anak ni Abaia, ang mga anak ni Cos, ang mga anak ni Barzillai, na nagasawa sa mga anak ni Barzillai na Galaadita, at tinawag ayon sa kanilang pangalan.
-
62
|Esdras 2:62|
Ang mga ito ay nagsihanap ng talaan ng kanilang pangalan sa nangabilang ayon sa talaan ng lahi, nguni't hindi nangasumpungan: kaya't sila'y nangabilang na hawa, at nangaalis sa pagkasaserdote.
-
63
|Esdras 2:63|
At sinabi ng tagapamahala sa kanila, na sila'y huwag magsisikain ng mga pinakabanal na bagay, hanggang sa tumayo ang isang saserdote na may Urim at Thummim.
-
64
|Esdras 2:64|
Ang buong kapisanang magkakasama ay apat na pu't dalawang libo at tatlong daan at anim na pu,
-
65
|Esdras 2:65|
Bukod sa kanilang mga aliping lalake at babae, na may pitong libo't tatlong daan at tatlong pu't pito: at sila'y nangagkaroon ng dalawang daan na mangaawit na lalake at babae.
-
66
|Esdras 2:66|
Ang kanilang mga kabayo ay pitong daan at tatlong pu't anim; ang kanilang mga mula ay dalawang daan at apat na pu't lima;
-
67
|Esdras 2:67|
Ang kanilang mga kamelyo, apat na raan at tatlong pu't lima; ang kanilang mga asno, anim na libo't pitong daan at dalawang pu.
-
68
|Esdras 2:68|
At ang ilan sa mga pangulo ng mga sangbahayan ng mga magulang, nang sila'y magsidating sa bahay ng Panginoon na nasa Jerusalem, ay nangaghandog na kusa sa bahay ng Dios, upang husayin sa kinatatayuan:
-
69
|Esdras 2:69|
Sila'y nangagbigay ayon sa kanilang kaya sa ingatang-yaman ng gawain, na anim na pu't isang libong darikong ginto, at limang libong librang pilak, at isang daan na bihisan ng mga saserdote.
-
70
|Esdras 2:70|
Gayon ang mga saserdote, at ang mga Levita, at ang iba sa bayan, at ang mga mangaawit, at ang mga tagatanod-pinto, at ang mga Nethineo, nagsitahan sa kanilang mga bayan, at ang buong Israel ay sa kanilang mga bayan.
-
-
Sugestões
Clique para ler Juízes 9-10
17 de março LAB 442
QUE TAL PARABOLIZAR?
Juízes 09-10
Para mim, é um prazer muito grande comentar sobre as preciosidades da Palavra de Deus. Mas aqui existe algo curioso. Esse meio que usamos para nos encontrar, nosso comentário, é um meio muito interessante pelo fato de que por só existir as palavras, mas por não podermos nos ver, ou por não podermos ver nada sobre o que estamos falando, acabamos usando nossa imaginação para criar na mente um cenário sobre as coisas que estamos falando. Por exemplo: se eu quiser falar para você sobre um elefante cor-de-rosa. Não tenho como mostrá-lo nem de verdade nem por ilustração gráfica. Mas, sem perceber, você já o visualizou, na sua mente, embora nunca tenha visto um deles. Sim ou não? E elefante cor-de-rosa existe? Você sabe que não. Mas isso é para percebermos como nossa mente é fértil.
Esse fato nos explica porque encontramos tantas parábolas na Bíblia. E, ao falar em parábolas, logo nos lembramos dos ensinos de Cristo, pois esse era um dos Seus métodos de ensino. Mas podemos encontrar parábolas no Velho Testamento também. Na leitura de hoje, há uma parábola, contada por Jotão.
E o que é uma parábola? É uma estória inventada para levar a imaginação das pessoas a compreender alguma lição que queremos ensinar e que faz a pessoa pensar em coisas mais concretas. É mais proveitoso para o ensino do que se ficássemos limitados ao campo abstrato das ideias.
E não há problema em usar tanto estórias fictícias como fatos verídicos para ilustrar algo que precisa ser esclarecido. O que não podemos, para efeito de uma ilustração ou qualquer outro motivo, é contar algo inventado ou repetir algo que ouvimos (sem saber ser uma história ou estória) dando a entender que seja um fato verídico. Se você vai usar uma parábola como ilustração, deve deixar bem entendido que aquilo não é um fato real.
Existem ilustrações de todo tipo. Tem umas que “viajam na maionese”. Mas essas são as que causam maior impacto para a mensagem que está sendo transmitida. Veja, por exemplo, a conferência pública dos vegetais na nossa leitura. Parece até um DVD que nosso bebê tem, onde os vegetais batem o maior papo. É curioso ver como as crianças aprendem assim.
Deus é muito didático. Quero apelar para que você não perca a oportunidade de fazer essa leitura, porque irá aprender. Ela influenciará sua vida, pois, acima de qualquer ilustração verbal ou escrita, a exortação é para que você seja uma ilustração viva para as pessoas no trato, na caridade, na fé, na pureza, nas boas ações e no seu palavreado.
Faça disso sua prioridade hoje e sempre!
Valdeci Júnior
Fátima Silva