-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
1
|Joel 2:1|
Hipan ninyo ang pakakak sa Sion, at mangagpatunog kayo ng hudyat sa aking banal na bundok; manginig ang lahat na mananahan sa lupain: sapagka't ang kaarawan ng Panginoon ay dumarating, sapagka't malapit na;
-
2
|Joel 2:2|
Araw ng kadiliman at ng pagkukulimlim, araw ng mga ulap at ng pagsasalimuot ng dilim, gaya ng liwayway na namumukadkad sa mga bundok; isang malaking bayan at matibay; hindi nagkaroon kailan man ng gaya niyaon, ni magkakaroon pa man pagkatapos ng mga yaon, hanggang sa mga taon ng maraming sali't saling lahi.
-
3
|Joel 2:3|
Isang apoy ang sumusupok sa harap nila; at sa likuran nila'y isang liyab ang sumusunog: ang lupain ay parang halamanan sa Eden sa harap nila, at sa likuran nila'y isang sirang ilang; oo, at walang nakatanan sa kanila.
-
4
|Joel 2:4|
Ang anyo nila ay parang anyo ng mga kabayo; at kung paano ang mga mangangabayo, gayon sila nagsisitakbo.
-
5
|Joel 2:5|
Parang ingay ng mga karo sa mga taluktok ng mga bundok nagsisilukso sila, parang hugong ng liyab ng apoy na sumusupok sa dayami, parang isang matibay na bayan na humahanay sa pagbabaka.
-
6
|Joel 2:6|
Sa kanilang harapan ay nangahihirapan ang mga bayan; lahat ng mukha ay nangamumutla.
-
7
|Joel 2:7|
Sila'y nagsisitakbong parang mga malakas na lalake; sila'y nagsisipagalambitin sa kuta na parang mga lalaking mangdidigma; at sila'y nagsisilakad bawa't isa ng kanikaniyang mga lakad, at hindi nila binabago ang kanilang mga hanay.
-
8
|Joel 2:8|
Ni nagtutulakan mang isa'y isa; sila'y lumalakad bawa't isa sa kanikaniyang landas; at sila'y magsisisagupa sa mga almas, at hindi sila malalansag.
-
9
|Joel 2:9|
Kanilang nilulukso ang bayan; kanilang tinatakbo ang kuta; kanilang pinagaalambitinan ang mga bahay; sila'y nagsisipasok sa mga dungawan na parang magnanakaw.
-
10
|Joel 2:10|
Ang lupa ay nayayanig sa harap nila; ang langit ay nanginginig; ang araw at ang buwan ay nagdidilim at itinitigil ng mga bituin ang kanilang kislap:
-
-
Sugestões
Clique para ler Salmos 36-39
20 de junho LAB 537
RASGUE O VERBO
SALMOS 36-39
Não sei se você está passando ou já passou por momentos de tristeza, de dificuldades, de solidão ou de desânimo. Mas se você quiser sentir isso tudo na pele, mergulhe a fundo na meditação da leitura dos salmos de hoje. Tristeza, dificuldade, solidão, desânimo e outros sentimentos deprimÃveis, você pode encontrar nos Salmos 36-39.
Também não sei se você está passando ou já passou por momentos de admiração, de segurança e confiança, momentos em que se sentiu muito amado, de profunda satisfação, de alegria e, também, de muita fé. Já passou por isso? Está passando por isso agora? Bem, se também quiser sentir tudo isso na pele, mergulhe a fundo na meditação da leitura dos salmos de hoje. Admiração, segurança, confiança, amor, satisfação, alegria, fé e outras boas situações você pode encontrar nos Salmos 36-39.
Nestes textos, existe, realmente, um misto de sentimentos, ansiedades, emoções e ponderações da alma humana. Os salmos são assim. Nem todos, mas alguns retratam uma verdadeira radiografia do que se passa do lado de dentro do peito do ser humano. Se você quiser se identificar com uma escrita totalmente humana, que faça seu retrato nas suas fraquezas, mas também na sua vontade de buscar a Deus, é só você olhar para esses salmos e observar que, provavelmente, neles esteja um reflexo seu, seu retrato ou, talvez, até sua história de vida pessoal. É impressionante.
Um diferencial interessante desse livro é que a direção da locução deles é ao contrário. Se você observar, nas outras partes da BÃblia onde existe um diálogo entre o ser humano e Deus, geralmente o que acontece é encontrarmos Deus falando ao ser humano. Não é assim? O Senhor dá seu recado. Tanto é que chamamos a BÃblia de Palavra de Deus. No entanto, nos Salmos é diferente. Existe uma interlocução entre o humano e o divino, mas é o ser humano falando para Deus.
Sabe o que tudo isso nos diz? Que Deus nos entende. Nas Escrituras Sagradas, está a descrição exata do que se passa dentro de nós, dos nossos anseios, das nossas alegrias, da intimidade do nosso coração. Mas tem mais... Deus nos ouve. Veja na sua BÃblia: seres humanos mortais, comuns, sofredores, pecadores, falhos, doloridos, ansiosos, depressivos, doentes, medrosos, alegres, rejubilantes, confiantes, de todo tipo, chegando a Deus e rasgando o verbo, abrindo o coração. Deus é amigo!
Então, se você está com medo, feliz, triste, sofrendo ou tem uma bênção para contar, vá até Deus e fale com Ele. Não importa como você esteja. Rasgue o verbo. Ele está acostumado com isso, lhe entende. A disposição dEle em lhe ouvir é constante!
Valdeci Júnior
Fátima Silva