-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Det Norsk Bibelselskap (1930)
-
-
13
|2 Samuel 21:13|
Og da han hadde ført Sauls og hans sønn Jonatans ben op derfra, samlet de også benene av dem som var hengt,
-
14
|2 Samuel 21:14|
og de begravde Sauls og hans sønn Jonatans ben i Benjamins land, i Sela, i hans far Kis' grav. De gjorde alt det kongen hadde befalt. Og derefter hørte Gud landets bønn.
-
15
|2 Samuel 21:15|
Atter kom det til krig mellem filistrene og Israel; og David drog ned med sine menn, og de stred med filistrene. David blev trett,
-
16
|2 Samuel 21:16|
og Jisbo-Benob, som hørte til Rafas barn - han hadde en lanse som veide tre hundre sekel kobber, og han var omgjordet med et nytt sverd - han tenkte på å slå David ihjel.
-
17
|2 Samuel 21:17|
Men Abisai, Serujas sønn, kom ham til hjelp og slo filisteren og drepte ham. Da svor Davids menn og sa til ham: Du skal ikke mere dra ut med oss i striden, forat du ikke skal utslukke Israels lys.
-
18
|2 Samuel 21:18|
Siden blev det atter strid med filistrene; det var ved Gob; da slo husatitten Sibbekai Saf, som hørte til Rafas barn.
-
19
|2 Samuel 21:19|
Ennu en gang blev det strid med filistrene ved Gob, og betlehemitten Elhanan, sønn av Ja'are-Orgim, slo gittitten Goliat, som hadde et spyd hvis skaft var som en veverstang.
-
20
|2 Samuel 21:20|
Så kom det atter til strid ved Gat. Der var en høivoksen mann som hadde seks fingrer på hver hånd og seks tær på hver fot - i alt fireogtyve fingrer og tær; han var og en efterkommer av Rafa.
-
21
|2 Samuel 21:21|
Han hånte Israel; men Jonatan, sønn av Davids bror Simea, hugg ham ned.
-
22
|2 Samuel 21:22|
Disse fire var efterkommere av Rafa i Gat, og de falt for Davids og hans menns hånd.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 6-7
03 de junho LAB 520
VOCÊ ENTENDE?
JÓ 06-07
“A maioria das pessoas gasta mais tempo e energia falando dos problemas que enfrentando os problemas.” Essa frase foi dita por Henry Ford, o homem que fundou a indústria de automóveis Ford. Ele era um industriário, mas, nesse pensamento, não só filosofou legal, como fez uma bela uma análise daquilo que acontece no comportamento humano diante do sofrimento, adversidades e obstáculos que a vida nos impõe. Você não acha?
É exatamente isso que encontramos na leitura bíblica de hoje: um longo discurso de quem está enfrentando a dor. Diante disso, você pode questionar: “Então, pastor, para que ficar gastando tempo lendo um texto que só tem lamúrias?” Permita-me lhe dizer uma coisa, aliás, três:
1. Você já passou por um grande sofrimento na vida? Um sofrimento bastante intenso, muito prolongado? Se sim, irá concordar que quando passamos por um sofrimento bem grande, temos vontade de nos encontrar com alguém que consiga nos entender, perceber a dor que sentimos, que saiba falar nossa mesma linguagem. Então, quando nos encontramos com uma pessoa que também já passou por uma consternação do tamanho da aflição que estamos enfrentando ou, às vezes, até maior, parece que é tão bom! Pois, ao ouvirmos a outra pessoa relatar o que já passou, temos a impressão de que não estamos sozinhos neste mundo, no aspecto de sentir aquela dor. É gostosa a sensação de que tem alguém do nosso lado, que também já passou por isso.
2. Se você nunca passou por um grande sofrimento na vida, sem querer jogar praga para você, provavelmente ainda vá sofrer algum dia. Por via de regra, todo mundo, nesta vida, mais cedo ou mais tarde, sofre. E aí, no dia em que você estiver sofrendo, lembre-se disso que escrevi logo acima. Você vai querer encontrar alguém que lhe entenda. E se sentirá bem se conseguir conversar com alguém, se conseguir ouvir alguém que também sofre ou que também já sofreu.
3. Quero dirigir-me agora para você que, talvez, esteja sofrendo neste momento. Você quer se encontrar com alguém que tem na cabeça algo parecido que você? Que sente no peito e na pele um pouco de dor como você? Abra sua Bíblia no livro de Jó e leia-o. São palavras de quem entende a dor. Todo mundo que está passando por algum tipo de sofrimento deveria ler esse livro. Faz bem se encontrar com alguém que nos entende.
Um detalhe importante, que peço para que você lembre sempre: o sofrimento é a maior prova de que estamos aqui neste mundo apenas de passagem. Nosso destino é o Céu. E lá, as alegrias serão infinitamente maiores! Pense nisso.
Valdeci Júnior
Fátima Silva