• Levítico

    x
    • Livros
    • Avançado
    • Leitura para Hoje
    • Det Norsk Bibelselskap (1930)
    • Estude a Bíblia
    • Antigo Testamento

      • Gênesis
      • Êxodo
      • Levítico
      • Números
      • Deuteronômio
      • Josué
      • Juízes
      • Rute
      • 1 Samuel
      • 2 Samuel
      • 1 Reis
      • 2 Reis
      • 1 Crônicas
      • 2 Crônicas
      • Esdras
      • Neemias
      • Ester
      • Jó
      • Salmos
      • Provérbios
      • Eclesiastes
      • Cantares
      • Isaías
      • Jeremias
      • Lamentações
      • Ezequiel
      • Daniel
      • Oséias
      • Joel
      • Amós
      • Obadias
      • Jonas
      • Miquéias
      • Naum
      • Habacuque
      • Sofonias
      • Ageu
      • Zacarías
      • Malaquias
    • Novo Testamento

      • Mateus
      • Marcos
      • Lucas
      • João
      • Atos
      • Romanos
      • 1 Coríntios
      • 2 Coríntios
      • Gálatas
      • Efésios
      • Filipenses
      • Colossenses
      • 1 Tessalonicenses
      • 2 Tessalonicenses
      • 1 Timóteo
      • 2 Timóteo
      • Tito
      • Filemom
      • Hebreus
      • Tiago
      • 1 Pedro
      • 2 Pedro
      • 1 João
      • 2 João
      • 3 João
      • Judas
      • Apocalipse
    • Fechar
      • Levítico


        Leia por capítulos
        Comentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
        X  

      Clique para ler Jeremias 42-44



      23 de agosto LAB 601

      PERICULOSIDADE
      Jeremias 42-44

      O Jeremias foi parar no Egito. Ele não queria ir para lá, de jeito nenhum. Ele falara para o povo que eles não deveriam ir. E ele só foi para lá, por ter sido forçado pelas circunstâncias da teimosia do povo. Mas, fazer o quê!
      Você já passou por isso? Por uma circunstância desagradável, pela qual você não gostaria de ter passado. A princípio você evita, mas depois, a situação foge do seu controle, e, por causa dos outros, você também acaba se lascando. Nestas horas, é difícil ficar de boca fechada.
      Foi o que aconteceu com o Jeremias que foi parar em Dafne, na fronteira nordeste do Egito. Dafne não seria o ponto final da migração dos judeus que acompanhavam Joanã naquela fuga. Dali eles se espalhariam. Mas, o fato é que, durante a pausa em Dafne, Jeremias recebeu uma mensagem do Senhor. E deveria apresentá-la em forma dramatizada, como as do cinto de linho e do vaso quebrado, que já apresentara anteriormente.
      A obstinação do povo era tanta que nada mais, nem a mensagem, as palavras ou as encenações de Jeremias, tinha efeito. Quão fácil era-lhes torcer os fatos e interpretá-los segundo seus preconceitos e preferência. Qual fácil é também que isso aconteça conosco hoje. É um perigo. Quando o povo de Deus chega a esse ponto, o que mais um profeta de Deus pode fazer?
      Diante da inutilidade dos argumentos, Jeremias apela para o futuro: a história diria quem tinha razão. Que levassem sua maldade às últimas conseqüências. Veriam com seus próprios olhos, e em sua própria carne, a palavra de quem subsistiria, a sua, ou a do Senhor. Deus então declara que Seu nome não mais seria pronunciado em vão por um só judeu vivendo no Egito. Seriam todos consumidos pela espada e pela fome. Os que sobreviveriam e teriam ocasião de voltar à sua terra constituiriam um número diminuto.
      Um sinal finalmente lhes é dado como prova de que a palavra do Senhor é que prevaleceria. Tinham se refugiado à sombra de Faraó-Hofra (Apries - 589 a 570 d.C). Pois bem, Hofra seria entregue na mão de seus inimigos, que o fariam perecer. E realmente, ele perdeu sua vida numa rebelião, sendo sucedido por Amasis.
      Os teimosos judeus ficaram perdidos. O maior problema daquele povo foi confundir permissão divina com vontade divina. Uma coisa é o que Deus quer, outra coisa é o que Deus, até certo ponto, tolera. E cair na zona da tolerância é um perigo. Porque tudo fica passível de ser confundido, e, na penumbra cinzenta, vem o pior: o sincretismo.
      O melhor é procurar fazer a vontade de Deus.


      Valdeci Júnior
      Fátima Silva



        1
         
        2
         
        3
         
        4
         
        5
         
        6
         
        7
         
        8
         
        9
         
        10
         
        11
         
        12
         
        13
         
        14
         
        15
         
        16
         
        17
         
        18
         
        19
         
        20
         
        21
         
        22
         
        23
         
        24
         
        25
         
        26
         
        27
         
      •   Det Norsk Bibelselskap (1930)

      • Capítulo 9
      • 1     |Levítico 9:1| Og pÃ¥ den Ã¥ttende dag kalte Moses Aron og hans sønner og Israels eldste til sig.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 2     |Levítico 9:2| Og han sa til Aron: Ta dig en oksekalv til syndoffer og en vær til brennoffer, begge uten lyte, og led dem frem for Herrens Ã¥syn!
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 3     |Levítico 9:3| Og du skal tale til Israels barn og si: Ta en gjetebukk til syndoffer og en kalv og et lam, begge Ã¥rsgamle og uten lyte, til brennoffer,
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 4     |Levítico 9:4| og en okse og en vær til takkoffer, for Ã¥ ofre dem for Herrens Ã¥syn, og et matoffer, tillaget med olje! For idag vil Herren Ã¥penbare sig for eder.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 5     |Levítico 9:5| Og de tok det som Moses hadde befalt, og farte det frem foran sammenkomstens telt; og hele menigheten trÃ¥dte til og stod for Herrens Ã¥syn.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 6     |Levítico 9:6| Da sa Moses: Dette er det Herren har befalt eder Ã¥ gjøre; sÃ¥ skal Herrens herlighet Ã¥penbare sig for eder.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 7     |Levítico 9:7| SÃ¥ sa Moses til Aron: Tred frem til alteret og ofre ditt syndoffer og ditt brennoffer og gjør soning for dig og for folket, og ofre sÃ¥ folkets offer og gjør soning for dem, sÃ¥ledes som Herren har befalt!
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 8     |Levítico 9:8| Og Aron trÃ¥dte frem til alteret og slaktet den kalv som skulde være syndoffer for ham selv.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 9     |Levítico 9:9| Og Arons sønner bar blodet til ham, og han dyppet sin finger i blodet og strøk det pÃ¥ alterets horn, og resten av blodet helte han ut ved alterets fot.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 10     |Levítico 9:10| Men fettet og nyrene og den store leverlapp av syndofferet brente han pÃ¥ alteret, sÃ¥ledes som Herren hadde befalt Moses.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • ‹
      • 1
      • 2
      • 3
      • ›
      • Fechar
      • Sugestões

      © 2008-2025 Portal Bíblia

      Av. Gen. Euryale de Jesus Zerbine 5876 - Jardim São Gabriel - Jacareí-SP - CEP: 12340-010    Tel: (12) 2127-3000

      Fale Conosco :: Como chegar :: Localização (mapa) :: Copyright de Versões Bíblicas Utilizadas