-
-
Det Norsk Bibelselskap (1930) -
-
21
|Rute 1:21|
med fulle hender drog jeg bort, men med tomme hender har Herren latt mig vende tilbake. Hvorfor kaller I mig No'omi, når Herren har vidnet imot mig, og den Allmektige har latt det gå mig ille?
-
22
|Rute 1:22|
Så kom da No'omi tilbake med sin sønnekone, moabittinnen Rut - hun var vendt tilbake fra Moabs land; og de kom til Betlehem i begynnelsen av bygghøsten.
-
1
|Rute 2:1|
No'omi hadde en frende på sin manns side, en mektig mann av Elimeleks slekt, som hette Boas.
-
2
|Rute 2:2|
En dag sa Rut, moabittinnen, til No'omi: Kjære, la mig få gå ut på akeren og sanke aks efter en for hvis øine jeg finner nåde! Hun svarte: Gå du, min datter!
-
3
|Rute 2:3|
Så gikk hun avsted, og hun kom og sanket aks på akeren efter høstfolkene; og det traff sig så at den aker hun sanket på, tilhørte Boas, som var av Elimeleks slekt.
-
4
|Rute 2:4|
Da kom Boas nettop fra Betlehem, og han sa til høstfolkene: Herren være med eder! De svarte: Herren velsigne dig!
-
5
|Rute 2:5|
Og Boas sa til den av sine tjenere som var satt over høstfolkene: Hvem tilhører denne pike?
-
6
|Rute 2:6|
Tjeneren som var satt over høstfolkene, svarte: Det er den unge moabittinne som har fulgt No'omi tilbake fra Moabs land;
-
7
|Rute 2:7|
hun sa: La mig få sanke op og samle aks mellem kornbåndene efter høstfolkene! Så kom hun og har stått her fra imorges like til nu; hun har bare sittet en liten stund i huset.
-
8
|Rute 2:8|
Da sa Boas til Rut: Hør, min datter! Gå ikke bort og sank aks på nogen annen aker og gå heller ikke herfra, men hold dig til mine piker her!
-
-
Sugestões

Clique para ler Tito 1-3
09 de Dezembro LAB 709
DNA CRISTÃO
2Timóteo
Ontem falei sobre nossa identificação sexual através do DNA. Ou você é XX ou é XY. Inerentemente, não existe um outro tipo de cromossomo humano. Hoje quero falar também com você sobre uma identificação desoxirribonucléica tão singular quanto, com apenas duas opções também. Se ontem vimos, em 1Timóteo, um reflexo comportamental degenerado da humanidade, hoje podemos, em 2Timóteo, ver uma característica comportamental redimida do ser humano. Assim como na apostasia está o estrago, na redenção está a adoração.
Vejo adoração em 2Timóteo, do começo ao fim. O grande culto começa no primeiro capítulo. “Graça, misericórdia e paz da parte de Deus Pai e de Cristo Jesus, nosso Senhor. Dou graças a Deus, a quem sirvo (versos 2-3)...” E o louvor continua. Uma adoração que começa louvando, continua, no capítulo 2, com a oração. Paulo exorta seu discípulo a fortificar-se “na graça que há em Cristo Jesus”. Uma prece na qual está o perdão dos pecados, “para que assim voltem à sobriedade” (versos 1, 11 e 26). Depois de louvar e comungar com Deus, você é chamado a conhecer as “Sagradas Letras, que são capazes de torná-lo sábio para a salvação mediante a fé em Cristo Jesus... (versos 15-16)”, através do estudo sistemático, com a finalidade de ficar “Por Dentro da Bíblia”. E por fim, “na presença de Deus e de Cristo Jesus... pregue a palavra (4:1-2). Este capítulo tem a sua segunda metade dedicada a lembrar-se dos queridos, que também precisam de Jesus. Louvor, Oração, Estudo da Bíblia e Testemunho, um culto perfeito.
Esta inclinação à adoração era fluente em Paulo. A linguagem litúrgica flui, quase imperceptivelmente, a discipular Timóteo à mesma veneração. E, diante deste altar, estão, também, o seu e o meu lugar, esperando-nos. Isto lembra-me da gostosa música composta e cantada por Nani Azevedo, “Adorador Por Excelência”. Sua letra diz:
“Quero dar o melhor de mim
“Quero oferecer sacrifício de louvor
“Quero ser bem mais do que já sou
“Um adorador por excelência me tornar
“Eu não vou me importar com o que vai acontecer
“Eu só quero Te exaltar; Tu és a razão do meu viver
“Eu não posso me calar; tenho adoração em meu DNA
“um adorador por excelência
“um adorador por excelência
“quero ser...
Os convites nos soam aos olhos, ouvidos, sentidos, de formas doces e suaves. Através da agradável leitura de hoje, através do encantador poema deste artista cristão, através desta simples meditação, você está sendo cortejado por Deus, ser um adorador por excelência. Não há meio termo. Ou somos de Deus, ou não somos. No trono do coração, só pode haver um senhor. O que corre em suas veias espirituais?
Valdeci Júnior
Fátima Silva