• 2 Samuel

    x
    • Livros
    • Avançado
    • Leitura para Hoje
    • Ett Svenskt Bibeln (1917)
    • Estude a Bíblia
    • Antigo Testamento

      • Gênesis
      • Êxodo
      • Levítico
      • Números
      • Deuteronômio
      • Josué
      • Juízes
      • Rute
      • 1 Samuel
      • 2 Samuel
      • 1 Reis
      • 2 Reis
      • 1 Crônicas
      • 2 Crônicas
      • Esdras
      • Neemias
      • Ester
      • Jó
      • Salmos
      • Provérbios
      • Eclesiastes
      • Cantares
      • Isaías
      • Jeremias
      • Lamentações
      • Ezequiel
      • Daniel
      • Oséias
      • Joel
      • Amós
      • Obadias
      • Jonas
      • Miquéias
      • Naum
      • Habacuque
      • Sofonias
      • Ageu
      • Zacarías
      • Malaquias
    • Novo Testamento

      • Mateus
      • Marcos
      • Lucas
      • João
      • Atos
      • Romanos
      • 1 Coríntios
      • 2 Coríntios
      • Gálatas
      • Efésios
      • Filipenses
      • Colossenses
      • 1 Tessalonicenses
      • 2 Tessalonicenses
      • 1 Timóteo
      • 2 Timóteo
      • Tito
      • Filemom
      • Hebreus
      • Tiago
      • 1 Pedro
      • 2 Pedro
      • 1 João
      • 2 João
      • 3 João
      • Judas
      • Apocalipse
    • Fechar
      • 2 Samuel


        Leia por capítulos
        Comentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
        X  

      Clique para ler Jeremias 42-44



      23 de agosto LAB 601

      PERICULOSIDADE
      Jeremias 42-44

      O Jeremias foi parar no Egito. Ele não queria ir para lá, de jeito nenhum. Ele falara para o povo que eles não deveriam ir. E ele só foi para lá, por ter sido forçado pelas circunstâncias da teimosia do povo. Mas, fazer o quê!
      Você já passou por isso? Por uma circunstância desagradável, pela qual você não gostaria de ter passado. A princípio você evita, mas depois, a situação foge do seu controle, e, por causa dos outros, você também acaba se lascando. Nestas horas, é difícil ficar de boca fechada.
      Foi o que aconteceu com o Jeremias que foi parar em Dafne, na fronteira nordeste do Egito. Dafne não seria o ponto final da migração dos judeus que acompanhavam Joanã naquela fuga. Dali eles se espalhariam. Mas, o fato é que, durante a pausa em Dafne, Jeremias recebeu uma mensagem do Senhor. E deveria apresentá-la em forma dramatizada, como as do cinto de linho e do vaso quebrado, que já apresentara anteriormente.
      A obstinação do povo era tanta que nada mais, nem a mensagem, as palavras ou as encenações de Jeremias, tinha efeito. Quão fácil era-lhes torcer os fatos e interpretá-los segundo seus preconceitos e preferência. Qual fácil é também que isso aconteça conosco hoje. É um perigo. Quando o povo de Deus chega a esse ponto, o que mais um profeta de Deus pode fazer?
      Diante da inutilidade dos argumentos, Jeremias apela para o futuro: a história diria quem tinha razão. Que levassem sua maldade às últimas conseqüências. Veriam com seus próprios olhos, e em sua própria carne, a palavra de quem subsistiria, a sua, ou a do Senhor. Deus então declara que Seu nome não mais seria pronunciado em vão por um só judeu vivendo no Egito. Seriam todos consumidos pela espada e pela fome. Os que sobreviveriam e teriam ocasião de voltar à sua terra constituiriam um número diminuto.
      Um sinal finalmente lhes é dado como prova de que a palavra do Senhor é que prevaleceria. Tinham se refugiado à sombra de Faraó-Hofra (Apries - 589 a 570 d.C). Pois bem, Hofra seria entregue na mão de seus inimigos, que o fariam perecer. E realmente, ele perdeu sua vida numa rebelião, sendo sucedido por Amasis.
      Os teimosos judeus ficaram perdidos. O maior problema daquele povo foi confundir permissão divina com vontade divina. Uma coisa é o que Deus quer, outra coisa é o que Deus, até certo ponto, tolera. E cair na zona da tolerância é um perigo. Porque tudo fica passível de ser confundido, e, na penumbra cinzenta, vem o pior: o sincretismo.
      O melhor é procurar fazer a vontade de Deus.


      Valdeci Júnior
      Fátima Silva



        1
         
        2
         
        3
         
        4
         
        5
         
        6
         
        7
         
        8
         
        9
         
        10
         
        11
         
        12
         
        13
         
        14
         
        15
         
        16
         
        17
         
        18
         
        19
         
        20
         
        21
         
        22
         
        23
         
        24
         
      •   Ett Svenskt Bibeln (1917)

      • Capítulo 23
      • 1     |2 Samuel 23:1| Dessa voro Davids sista ord: SÃ¥ säger David, Isais son, sÃ¥ säger den man som blev högt upphöjd, Jakobs Guds smorde, Israels ljuvlige sÃ¥ngare:
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 2     |2 Samuel 23:2| HERRENS Ande har talat genom mig, och hans ord är pÃ¥ min tunga;
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 3     |2 Samuel 23:3| Israels Gud har sÃ¥ sagt, Israels klippa har sÃ¥ talat till mig: »Den som rÃ¥der över människorna rätt, den som rÃ¥der i Guds fruktan,
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 4     |2 Samuel 23:4| han är lik morgonens ljus, när solen gÃ¥r upp, en morgon utan moln, dÃ¥ jorden grönskar genom solsken efter regn.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 5     |2 Samuel 23:5| Ja, är det icke sÃ¥ med mitt hus inför Gud? Han har ju upprättat med mig ett evigt förbund, i allo stadgat och betryggat. Ja, visst skall han lÃ¥ta all frälsning och glädje växa upp Ã¥t mig.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 6     |2 Samuel 23:6| Men de onda äro allasammans lika bortkastade törnen, som man ej vill taga i med handen.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 7     |2 Samuel 23:7| Och mÃ¥ste man röra vid dem, sÃ¥ rustar man sig med järn och med spjutskaft, och bränner sedan upp dem i eld pÃ¥ stället.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 8     |2 Samuel 23:8| Dessa äro namnen pÃ¥ Davids hjältar: Joseb-Bassebet, en takemonit, den förnämste bland kämparna, han som svängde sitt spjut över Ã¥tta hundra som hade blivit slagna pÃ¥ en gÃ¥ng.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 9     |2 Samuel 23:9| Och näst honom kom Eleasar, son till Dodi, son till en ahoait. Han var en av de tre hjältar som voro med David, när de blevo smädade av filistéerna, som där hade församlat sig till strid; Israels män drogo sig dÃ¥ tillbaka.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 10     |2 Samuel 23:10| Men han höll stÃ¥nd och högg in pÃ¥ filistéerna, till dess att hans hand blev sÃ¥ trött att den var sÃ¥som faststelnad vid svärdet; och HERREN beredde sÃ¥ en stor seger pÃ¥ den dagen. Sedan hade folket allenast att vända om och följa med honom för att plundra.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • ‹
      • 1
      • 2
      • 3
      • 4
      • ›
      • Fechar
      • Sugestões

      © 2008-2025 Portal Bíblia

      Av. Gen. Euryale de Jesus Zerbine 5876 - Jardim São Gabriel - Jacareí-SP - CEP: 12340-010    Tel: (12) 2127-3000

      Fale Conosco :: Como chegar :: Localização (mapa) :: Copyright de Versões Bíblicas Utilizadas