-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
119-
Esperanto
-
-
81
|Salmos 119:81|
KAF. Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
-
82
|Salmos 119:82|
Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
-
83
|Salmos 119:83|
CXar mi farigxis kiel felsako en fumo; Sed Viajn legxojn mi ne forgesas.
-
84
|Salmos 119:84|
Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros jugxon super miaj persekutantoj?
-
85
|Salmos 119:85|
Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontrauxe al Viaj legxoj.
-
86
|Salmos 119:86|
CXiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
-
87
|Salmos 119:87|
Oni preskaux pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
-
88
|Salmos 119:88|
Laux Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via busxo.
-
89
|Salmos 119:89|
LAMED. Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la cxielo.
-
90
|Salmos 119:90|
Por cxiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj gxi staras.
-
-
Sugestões
Clique para ler Eclesiastes 1-4
18 de julho LAB 565
COMO ENTENDER ECLESIASTES?
Eclesiastes 01-04
Hoje, quero apresentar uma explicação de James W. Zackrison (CPB, LES, jan-mar 2007, 2) sobre como entendermos o livro de Eclesiastes.
Esse teólogo explica que, ao contrário de outros livros da Bíblia, que frequentemente começam com uma forte afirmação sobre Deus, Eclesiastes começa com um grito sobre a falta de sentido para a vida. “Vaidade de vaidades, tudo é vaidade”. Essa introdução se parece mais com os modernos escritores seculares que com um profeta de Yahweh. Não obstante, como cristãos, cremos que Eclesiastes foi colocado no cânon das Escrituras porque Deus tem nele uma mensagem para nós.
Muitos estudiosos afirmam que o autor não foi o rei Salomão. Mas mantemos a posição de que Salomão foi o escritor fundamentados na tradição cristã e judaica e nas evidências internas do livro. Ao nos dedicarmos ao estudo deste livro, alguns simples princípios de interpretação nos serão de muita ajuda.
Para começar, Salomão estava escrevendo no fim de uma vida cheia de amargura e ira contra si mesmo por sua apostasia. O que é singular nesse livro é que, em alguns lugares, Salomão escreveu sob a perspectiva de alguém alienado de Deus. Como alguns autores modernos, ele nos dá pensamentos que saem diretamente de sua cabeça. Vemos o mundo como aparece através desses olhos.
Essas porções de Eclesiastes que mencionam a experiência e o raciocínio dos anos de apostasia [de Salomão] não devem ser considerados como se representassem a mente e a vontade do Espírito. Não obstante, são um registro inspirado do que ele realmente pensava e fazia naquele tempo, e esse registro constitui uma grave advertência contra o tipo errado de pensamento e ação. Passagens como essas não devem ser tiradas de seu contexto e usadas para ensinar alguma suposta verdade que a Inspiração nunca pretendeu que ensinassem.
Finalmente, é esta a mensagem desse livro: Deus nos mostra como a vida é cruel e vazia quando Ele não está presente. E esse é o livro que começaremos a ler hoje: Eclesiastes, capítulos 1-4, onde o autor inicia, melancolicamente, tecendo um texto reflexivo de que, para ele, nada tem sentido, chegando a dizer que nem os prazeres, nem a própria sabedoria têm sentido. O sabor dessa melancolia é tão grande que Salomão chega a comparar a sabedoria com a insensatez. Para ele, até mesmo o trabalho árduo é inútil. Ele não poupa o leitor de conhecer as injustiças e os absurdos da vida. “Bem vindos ao mundo real”, seria o slogan.
Mas como de qualquer caos é possível sacar um proveito, o capítulo três nos ensina a sabermos aproveitar bem o nosso tempo.
Eu também digo: lendo a Bíblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva