-
-
Νέα Ελλη -
-
18
|1 João 4:18|
Φοβος δεν ειναι εν τη αγαπη, αλλ' η τελεια αγαπη εξω διωκει τον φοβον, διοτι ο φοβος εχει κολασιν· και ο φοβουμενος δεν ειναι τετελειωμενος εν τη αγαπη.
-
19
|1 João 4:19|
ημεις αγαπωμεν αυτον, διοτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας.
-
20
|1 João 4:20|
Εαν τις ειπη οτι αγαπω τον Θεον, και μιση τον αδελφον αυτου, ψευστης ειναι· διοτι οστις δεν αγαπα τον αδελφον αυτου, τον οποιον ειδε, τον Θεον, τον οποιον δεν ειδε πως δυναται να αγαπα;
-
21
|1 João 4:21|
Και ταυτην την εντολην εχομεν απ' αυτου, οστις αγαπα τον Θεον, να αγαπα και τον αδελφον αυτου.
-
1
|1 João 5:1|
[] Πας οστις πιστευει οτι ο Ιησους ειναι ο Χριστος, εκ του Θεου εγεννηθη, και πας οστις αγαπα τον γεννησαντα αγαπα και τον γεννηθεντα εξ αυτου.
-
2
|1 João 5:2|
Εκ τουτου γνωριζομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του Θεου, οταν τον Θεον αγαπωμεν και τας εντολας αυτου φυλαττωμεν.
-
3
|1 João 5:3|
Διοτι αυτη ειναι η αγαπη του Θεου, το να φυλαττωμεν τας εντολας αυτου· και αι εντολαι αυτου βαρειαι δεν ειναι.
-
4
|1 João 5:4|
Διοτι παν ο, τι εγεννηθη εκ του Θεου νικα τον κοσμον· και αυτη ειναι η νικη η νικησασα τον κοσμον, η πιστις ημων.
-
5
|1 João 5:5|
Τις ειναι ο νικων τον κοσμον ειμη ο πιστευων οτι ο Ιησους ειναι ο Υιος του Θεου;
-
6
|1 João 5:6|
[] Ουτος ειναι ο ελθων δι' υδατος και αιματος, Ιησους ο Χριστος· ουχι δια του υδατος μονον, αλλα δια του υδατος και του αιματος· και το Πνευμα ειναι το οποιον μαρτυρει, επειδη το Πνευμα ειναι η αληθεια.
-
-
Sugestões

Clique para ler Filipenses 1-4
03 de Dezembro LAB 703
SOMOS INDIVÍDUOS INTERDEPENDENTES
Efésios 04-06
Ao estudar Efésios, você pode pedir a ajuda de Deus para compreender o conceito profundo de que os papéis da sociedade não tornam as pessoas mais ou menos importantes. Os papéis na sociedade são a maneira do Senhor dar a cada um de nós, diferentes oportunidades para servirmos uns aos outros em amor. Ao fazer a leitura de hoje, tente resumir, em duas ou três frases, os ensinos mais importantes que conseguir encontrar na mesma. Você pode fazer isso concentrando-se exatamente no paradoxo crítico de que embora os papeis da sociedade não definam a importância da pessoa, no cristianismo são vistos como oportunidade para servir aos outros.
Por exemplo. Se um casal, embora cristão, adota a noção pagã de liderança, de que maneira resolverá seus conflitos? Se outro casal, também cristão, aceita o conceito cristão, tendo Jesus como modelo, terá suas resoluções de conflitos iguais às do primeiro casal? Em que consistirão as diferenças? É aí que entram os conceitos profundos dos papéis de cada pessoa no interrelacionamento cristão, expressados na preocupação do parágrafo acima. Isto é um desafio muito grande, para cada um de nós. E é por isto que precisamos da armadura de Deus.
Para que você fixe bem, em sua mente, o que a leitura bíblica de hoje pode ensinar, você pode fazer um exercício. A “lição de casa” é: resuma, brevemente, a armadura de Deus, numa folha de papel. Ela é muito importante. É através dela que somos capacitados a reconhecer as armadilhas que Satanás trama com a finalidade de desintegrar nossa a comunhão que temos uns com os outros e também a unidade da igreja. A explicação disto tudo, você está podendo ler no livro de Efésios. Ao terminar de fazer o resumo, então volte e destaque qual peça da armadura é mais importante para você, e ao final, escreva um parágrafo justificando a razão. Que parte da armadura é mais importante para você? Por quê?
Isto é muito pessoal. Assim como a armadura de Saul não serviu em Davi, a experiência de relacionamento com Deus de cada um de nós não veste o irmão. Deus nos fez, embora semelhantes, personalizados. E como um Pai que tudo entende, nos ama, nos aceita, nos redime, e nos conduz, de acordo com o nosso jeito pessoal de ser. É claro que o nosso jeito de ser precisa ser modelado por Ele. Mas cada um de sua forma, com sua própria experiência com Deus.
Apesar disso, não deixamos de ser comunidade. Vivemos interdependentemente numa troca mútua de compartilhar experiências necessárias à nossa própria existência. Dependemos da família, da comunidade, da sociedade e da igreja.
Valdeci Júnior
Fátima Silva