-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Νέα Ελλη
-
-
14
|Levítico 2:14|
Και εαν προσφερης προσφοραν εξ αλφιτων απο των πρωτογεννηματων σου προς τον Κυριον, θελεις προσφερει δια την εξ αλφιτων προσφοραν των πρωτογεννηματων σου ασταχυα χλωρα εψημενα εν πυρι, σιτον πεφρυγανισμενον εξ ασταχυων μεστων.
-
15
|Levítico 2:15|
Και θελεις χυσει επ' αυτην ελαιον και θελεις θεσει επ' αυτην λιβανιον· ειναι προσφορα εξ αλφιτων.
-
16
|Levítico 2:16|
Και ο ιερευς θελει καυσει το μνημοσυνον αυτης εκ του πεφρυγανισμενον σιτου αυτης και εκ του ελαιου αυτης, μεθ' ολου λιβανιου αυτης· ειναι θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον.
-
1
|Levítico 3:1|
[] Εαν δε το δωρον αυτου ηναι θυσια ειρηνικη, εαν προσφερη αυτο εκ των βοων, ειτε αρσενικον ειτε θηλυκον, αμωμον θελει προσφερει αυτο ενωπιον του Κυριου·
-
2
|Levítico 3:2|
και θελει επιθεσει την χειρα αυτου επι την κεφαλην του δωρου αυτου, και θελουσι σφαξει αυτο παρα την θυραν της σκηνης του μαρτυριου· και οι υιοι του Ααρων, οι ιερεις, θελουσι ραντισει το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω.
-
3
|Levítico 3:3|
Και θελει προσφερει εκ της ειρηνικης προσφορας, θυσιαν γινομενην δια πυρος εις τον Κυριον· το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια και απαν το στεαρ το επι των εντοσθιων·
-
4
|Levítico 3:4|
και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων το προς τα πλευρα, και τον επανω λοβον του ηπατος, τον οποιον μετα των νεφρων θελει αφαιρεσει.
-
5
|Levítico 3:5|
Και οι υιοι του Ααρων θελουσι καυσει αυτα επι του θυσιαστηριου επι του ολοκαυτωματος του επι των ξυλων των επι του πυρος· ειναι θυσια γινομενη δια πυρος εις οσμην ευωδιας προς τον Κυριον.
-
6
|Levítico 3:6|
[] Εαν δε το δωρον αυτου, το εις θυσιαν ειρηνικην προσφερομενον προς τον Κυριον, ηναι εκ του ποιμνιου, αρσενικον η θηλυκον, αμωμον θελει προσφερει αυτο.
-
7
|Levítico 3:7|
Εαν αρνιον προσφερη το δωρον αυτου, θελει προσφερει αυτο ενωπιον του Κυριου·
-
-
Sugestões
Clique para ler Daniel 7-9
14 de setembro LAB 258
PURIFICAÇÃO ETERNA
Daniel 07-09
No santuário israelita, a limpeza de todo aquele sangue acumulado ao longo do ano era feita no “Dia da Purificação do Santuário”. Era chamado, também, de “Dia da Expiação” ou “Yom Kippur”, que era o décimo dia do mês Tishri, no calendário judaico. Nesse dia, era feita uma expiação pelos pecados de todo o povo através do sacrifício de um único animal, que tomava sobre si todas as iniqüidades, representando a Cristo (Levítico 16; Hebreus 10:12). Depois de expiados, os pecados eram simbolicamente transferidos para outro animal: um bode. Ele representava Satanás e morria por conseqüência natural da situação envolvente do pecado, sem derramamento de sangue intercessor (Levítico 16:22).
O santuário celestial também necessita ser purificado. “Portanto, era necessário que as cópias das coisas que estão nos céus fossem purificadas com esses sacrifícios, mas as próprias coisas celestiais com sacrifícios superiores” (Hebreus 9:23). O grande dia da expiação da história humana teve data marcada pela Bíblia. O anjo havia dito que, quando se passassem 2300 anos, começaria tal purificação. “Isso tudo levará duas mil e trezentas tardes e manhãs; então o santuário será reconsagrado” (Daniel 8:14). A palavra “reconsagrado” aqui significa “justificado”, o que indica um julgamento. O Yom Kippur era um dia considerado pelos judeus como um dia de julgamento final (anual), onde eles eram realmente justificados de seus pecados que haviam se acumulado no tabernáculo, porque tal tenda estava sendo purificada. O pecado seria, enfim, banido e esquecido do arraial (Levítico 16).
Se contarmos 2300 anos, chegaremos a 1844 d.C. Desse ano em diante, o ministério de Cristo se ampliou do Lugar Santo para o Lugar Santíssimo no Santuário Celestial.
Estamos vivendo no grande Yom Kippur do período de pecado neste planeta. É dia, ou melhor, tempo de juízo. Nosso grande Sumo Sacerdote é também o Juiz (João 5:22) do cristão, “pois chegou a hora de começar o julgamento pela casa de Deus” (1Pedro 4:17). “Tronos foram colocados, e um ancião se assentou... o tribunal iniciou o julgamento, e os livros foram abertos” (Daniel 7:9-10) para que o universo (1Coríntios 4:9) verifique o nosso nome (Apocalipse 20:15; 21:27) e os nossos atos (Malaquias 3:16).
Mas não tema esse julgamento. Nosso advogado é o próprio Juiz (1João 1:21)! Ele há de julgar o mundo com justiça (Atos 17:31) porque não quer ver nenhuma possibilidade de um inocente ser executado com a morte eterna. Se você for amigo dEle, com certeza, quando seu nome for passado em revista, será absolvido. “Portanto, visto que temos um grande sumo sacerdote que adentrou os céus, Jesus, o Filho de Deus, apeguemo-nos com toda a firmeza à fé que professamos” (Hebreus 8:14).
Valdeci Júnior
Fátima Silva