-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Kutsal İncil
-
-
1
|2 Reis 21:1|
Manaşşe on iki yaşında kral oldu ve Yeruşalimde elli beş yıl krallık yaptı. Annesinin adı Hefsivahtı.
-
2
|2 Reis 21:2|
RABbin İsrail halkının önünden kovmuş olduğu ulusların iğrenç törelerine uyarak RABbin gözünde kötü olanı yaptı.
-
3
|2 Reis 21:3|
Babası Hizkiyanın yok ettiği puta tapılan yerleri yeniden yaptırdı. İsrail Kralı Ahav gibi, Baal için sunaklar kurdu, Aşera putu yaptı. Gök cisimlerine taparak onlara kulluk etti.
-
4
|2 Reis 21:4|
RABbin, ‹‹Yeruşalimde bulunacağım›› dediği RABbin Tapınağında sunaklar kurdu.
-
5
|2 Reis 21:5|
Tapınağın iki avlusunda gök cisimlerine tapmak için sunaklar yaptırdı.
-
6
|2 Reis 21:6|
Oğlunu ateşte kurban etti; falcılık ve büyücülük yaptı. Medyumlara, ruh çağıranlara danıştı. RABbin gözünde çok kötülük yaparak Onu öfkelendirdi.
-
7
|2 Reis 21:7|
Manaşşe yaptırdığı Aşera putunu RABbin Tapınağına yerleştirdi. Oysa RAB tapınağa ilişkin Davutla oğlu Süleymana şöyle demişti: ‹‹Bu tapınakta ve İsrail oymaklarının yaşadığı kentler arasından seçtiğim Yeruşalimde adım sonsuza dek anılacak.
-
8
|2 Reis 21:8|
Buyruklarımı dikkatle yerine getirir ve kulum Musanın kendilerine verdiği Kutsal Yasayı tam uygularlarsa, İsrail halkının ayağını bir daha atalarına vermiş olduğum ülkenin dışına çıkarmayacağım.››
-
9
|2 Reis 21:9|
Ama halk kulak asmadı. Manaşşe onları öylesine yoldan çıkardı ki, RABbin İsrail halkının önünde yok ettiği uluslardan daha çok kötülük yaptılar.
-
10
|2 Reis 21:10|
RAB, kulları peygamberler aracılığıyla şöyle dedi:
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 6-7
03 de junho LAB 520
VOCÊ ENTENDE?
JÓ 06-07
“A maioria das pessoas gasta mais tempo e energia falando dos problemas que enfrentando os problemas.” Essa frase foi dita por Henry Ford, o homem que fundou a indústria de automóveis Ford. Ele era um industriário, mas, nesse pensamento, não só filosofou legal, como fez uma bela uma análise daquilo que acontece no comportamento humano diante do sofrimento, adversidades e obstáculos que a vida nos impõe. Você não acha?
É exatamente isso que encontramos na leitura bíblica de hoje: um longo discurso de quem está enfrentando a dor. Diante disso, você pode questionar: “Então, pastor, para que ficar gastando tempo lendo um texto que só tem lamúrias?” Permita-me lhe dizer uma coisa, aliás, três:
1. Você já passou por um grande sofrimento na vida? Um sofrimento bastante intenso, muito prolongado? Se sim, irá concordar que quando passamos por um sofrimento bem grande, temos vontade de nos encontrar com alguém que consiga nos entender, perceber a dor que sentimos, que saiba falar nossa mesma linguagem. Então, quando nos encontramos com uma pessoa que também já passou por uma consternação do tamanho da aflição que estamos enfrentando ou, às vezes, até maior, parece que é tão bom! Pois, ao ouvirmos a outra pessoa relatar o que já passou, temos a impressão de que não estamos sozinhos neste mundo, no aspecto de sentir aquela dor. É gostosa a sensação de que tem alguém do nosso lado, que também já passou por isso.
2. Se você nunca passou por um grande sofrimento na vida, sem querer jogar praga para você, provavelmente ainda vá sofrer algum dia. Por via de regra, todo mundo, nesta vida, mais cedo ou mais tarde, sofre. E aí, no dia em que você estiver sofrendo, lembre-se disso que escrevi logo acima. Você vai querer encontrar alguém que lhe entenda. E se sentirá bem se conseguir conversar com alguém, se conseguir ouvir alguém que também sofre ou que também já sofreu.
3. Quero dirigir-me agora para você que, talvez, esteja sofrendo neste momento. Você quer se encontrar com alguém que tem na cabeça algo parecido que você? Que sente no peito e na pele um pouco de dor como você? Abra sua Bíblia no livro de Jó e leia-o. São palavras de quem entende a dor. Todo mundo que está passando por algum tipo de sofrimento deveria ler esse livro. Faz bem se encontrar com alguém que nos entende.
Um detalhe importante, que peço para que você lembre sempre: o sofrimento é a maior prova de que estamos aqui neste mundo apenas de passagem. Nosso destino é o Céu. E lá, as alegrias serão infinitamente maiores! Pense nisso.
Valdeci Júnior
Fátima Silva