-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Vietnamese (1934)
-
-
1
|2 Crônicas 19:1|
Giô-sa-phát, vua Giu-đa, trở về bình an nơi cung mình tại Giê-ru-sa-lem.
-
2
|2 Crônicas 19:2|
Giê-hu, con trai của Ha-na-ni, đấng tiên kiến, đi ra đón vua Giô-sa-phát, mà nói rằng: Vua há giúp đỡ kẻ hung ác, và thương mến kẻ ghen ghét Ðức Giê-hô-va sao? Bởi cớ đó, có cơn giận của Ðức Giê-hô-va đến trên vua.
-
3
|2 Crônicas 19:3|
Nhưng trong vua có điều lành, vì vua có trừ diệt khỏi xứ những thần A-sê-ra, và rắp lòng tìm cầu Ðức Chúa Trời.
-
4
|2 Crônicas 19:4|
Giô-sa-phát ở tại Giê-ru-sa-lem. Ðoạn, người lại đi ra tuần soát dân sự, từ Bê -e-Sê-ba cho đến núi Ép-ra-im, dẫn dắt chúng trở về cùng Giê-hô-va Ðức Chúa Trời của tổ phụ họ.
-
5
|2 Crônicas 19:5|
Người lập quan xét trong khắp nước, tại các thành bền vững của Giu-đa, thành nào cũng có.
-
6
|2 Crônicas 19:6|
Rồi người bảo các quan xét rằng: Hãy cẩn thận việc các người làm; vì chẳng phải vì loài người mà các ngươi xét đoán đâu, bèn là vì Ðức Giê-hô-va; Ngài sẽ ở cùng các ngươi trong việc xét đoán.
-
7
|2 Crônicas 19:7|
Vậy bây giờ, phải kính sợ Ðức Giê-hô-va, khá cẩn thận mà làm; vì Giê-hô-va Ðức Chúa Trời của chúng ta chẳng trái phép công bình, chẳng thiên vị người, chẳng nhận của hối lộ.
-
8
|2 Crônicas 19:8|
Lại Giô-sa-phát cũng chọn mấy người Lê-vi, thầy tế lễ và trưởng tộc của Y-sơ-ra-ên, đặt họ tại Giê-ru-sa-lem, đặng vì Ðức Giê-hô-va mà đoán xét và phân xử việc kiện cáo. Chúng đều trở về Giê-ru-sa-lem.
-
9
|2 Crônicas 19:9|
Người dạy biểu chúng rằng: Các ngươi phải kính sợ Ðức Giê-hô-va, lấy lòng trọn lành trung tín mà làm như vậy.
-
10
|2 Crônicas 19:10|
Hễ có anh em các ngươi ở trong các thành họ, đem đến trước mặt các ngươi việc tranh tụng nào, hoặc vì sự đổ huyết, hoặc vì phạm luật lệ và điều răn, giới mạng và pháp độ, thì các ngươi phải dạy bảo họ chớ phạm tội cùng Ðức Giê-hô-va, e có cơn giận nghịch cùng các ngươi và anh em các ngươi: các ngươi làm như vậy, ắt không gây cho mình mắc tội.
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 30-33
31 de julho LAB 578
AI, AI, AI
Isaías 30-33
Ai, ai, ai, ai, ai... É o que um leitor superficial pode pensar, quando folhear a Bíblia nas páginas da leitura de hoje. Há uma porção de “ais”: Ai da cidade de Davi. Ai de Efraim. Ai contra a nação obstinada, ai dos que confiam no Egito, e por aí vai... Na realidade, no livro de Isaías, temos sete ais.
E o que eles significam? Se buscarmos na língua portuguesa, seja numa gramática ou dicionário, a palavra ai é uma interjeição que designa a dor. O ai representa a dor. Então, geralmente usamos “ai” em formato de grito, nem que seja baixinho. Às vezes, gritamos por alegria também, mas é mais difícil.
Na Bíblia, a palavra ai tem esse sentido de dor, não tanto como uma interjeição, mas como uma advertência. Cada vez que você ler essa palavra, principalmente nos títulos, ela aparece mais como advertência. Esse é o sentido. Ela é uma palavra usada para advertir as pessoas quanto aos prováveis sofrimentos futuros que elas estavam para enfrentar. Aqui, é como se o profeta estivesse dizendo: “Vocês estão cometendo tais e tais ações hoje, e então, amanhã terão que sofrer as respectivas consequências de todas elas.”
Ao fazer sua leitura bíblica de hoje, tire varias lições para sua vida, inclusive, a lição de que temos que levar as coisas muito a sério, quando paramos para pensar no que o amanhã nos reserva. Já parou para refletir a respeito? O que o amanhã reserva para você?
Quando começa ou começará seu futuro? Às vezes, quando as pessoas se deparam com esses questionamentos, infelizmente, elas já estão “comendo poeira”. O futuro para aquelas pessoas a quem o profeta Isaías proferiu os “sete ais” inegociavelmente chegou. Para algumas pessoas, até demorou um pouquinho mais, mas chegou. Agora, o futuro de outras pessoas que eram tão jovens não demorou praticamente nada e bum!!! Chegou! No entanto, muitas vezes o futuro chega para nós muito antes que imaginamos, não é verdade?
Não estou referindo-me só ao fato de morrer antes do tempo, mas de receber um peso de responsabilidade antes do que se espera; de perder alguém, de passar por uma crise, antes que se espere. Como podemos nos precaver sobre isso? Você sabe?
O povo, os companheiros de Isaías, foram pegos com as “calças curtas” porque não deram ouvido à Palavra de Deus. Mas, você não precisa repetir aquela sinistra história. Ainda há tempo para dedicar-se a dar ouvidos ao Livro Sagrado.
Então, use todas as oportunidades que você tiver para ficar ligado na Palavra de Deus, ficar “Por Dentro da Bíblia”. Tenha uma experiência única: você e Deus!
Valdeci Júnior
Fátima Silva