-
-
Vietnamese (1934)
-
-
1
|Esdras 1:1|
Năm thứ nhứt đời Si-ru, vua nước Phe-rơ-sơ trị vì, Ðức Giê-hô-va muốn làm cho ứng nghiệm lời Ngài đã cậy miệng Giê-rê-mi mà phán ra, nên Ngài cảm động lòng Si-ru, vua Phe-rơ-sơ tuyên truyền trong khắp nước mình, và cũng ra sắc chỉ rằng:
-
2
|Esdras 1:2|
Si-ru, vua Phe-rơ-sơ, nói như vầy: Giê-hô-va Ðức Chúa Trời đã ban các nước thế gian cho ta, và chánh Ngài có biểu ta xây cất cho Ngài một đền thờ tại Giê-ru-sa-lem, trong xứ Giu-đa.
-
3
|Esdras 1:3|
Trong các ngươi, phàm ai thuộc về dân sự Ngài, khá trở lên Giê-ru-sa-lem trong xứ Giu-đa, đặng cất lại đền thờ Giê-hô-va, là Ðức Chúa Trời của Y-sơ-ra-ên, vẫn ngự tại Giê-ru-sa-lem. Nguyện Ðức Chúa Trời người ấy ở cùng người!
-
4
|Esdras 1:4|
Hễ dân Giu-đa còn sót lại, mặc dầu ở đâu, thì bổn dân của nơi họ ở, phải tiếp trợ họ bằng bạc, vàng, của cải, súc vật, không kể những của lễ lạc hiến về đền của Ðức Chúa Trời ở tại Giê-ru-sa-lem.
-
5
|Esdras 1:5|
Bấy giờ những trưởng tộc của Giu-đa và Bên-gia-min, những thầy tế lễ, và người Lê-vi, cả thảy những người nào Ðức Chúa Trời cảm động lòng có ý đi lên xây cất đền thờ của Ðức Giê-hô-va tại Giê-ru-sa-lem, bèn chổi dậy.
-
6
|Esdras 1:6|
Các người lân cận chúng đều tiếp trợ chúng, cho những vật bằng bạc, bằng vàng, của cải, súc vật, và những vật quí báu, bất kể các của lạc hiến khác.
-
7
|Esdras 1:7|
Vua Si-ru cũng trả lại những khí dụng của đền thờ Ðức Giê-hô-va, mà Nê-bu-cát-nết-sa đã đem đi khỏi Giê-ru-sa-lem và để trong đền thờ của thần người.
-
8
|Esdras 1:8|
Si-ru, vua Phe-rơ-sơ, truyền Mít-rê-đát, người thủ quỹ, lấy các khí dụng ấy ra, đếm và giao cho Sết-ba-xa, quan trưởng của Giu-đa.
-
9
|Esdras 1:9|
Nầy là số của các khí dụng ấy: ba mươi cái chậu vàng, ngàn cái chậu bạc, hai mươi chín con dao,
-
10
|Esdras 1:10|
ba mươi các chén vàng, bốn trăm mười cái chén bạc thứ hạng nhì, một ngàn cái khí dụng khác.
-
-
Sugestões
Clique para ler Esdras 4-6
23 de maio LAB 509
“FELIZ PÁSCOA” ATRASADO? NÃO!
Esdras 04-06
Ontem começamos a ler o livro de Esdras e já lemos praticamente um terço dele. Sua leitura é bem rápida. Até amanhã, já teremos lido o livro inteiro. Então, para não perder o pique, anote os capítulos que você deve ler neste dia.
No relato de hoje, há muitos fatos importantes, mas um dos mais destacados é a celebração da Páscoa. E quando você ler sobre essa Páscoa aí de Esdras, verá que ela é muito diferente ou, eu até diria, que não tem nada a ver com a Páscoa que é celebrada atualmente no nosso mundo moderno. Por quê?
Bem, estamos no dia 23 de maio, e a Páscoa já passou. Mas como a comemoração da Páscoa hoje em dia não está relacionada com a verdadeira origem da Páscoa, quero aproveitar nossa leitura para falar sobre o assunto e fazer alguns comentários sobre essa celebração. Afinal, a proposta do nosso programa não é comentar o calendário cívico, mas sim a leitura bíblica do dia.
Tem gente que pergunta: “É certo comemorar a Páscoa?” O que você acha? Particularmente, creio, com toda convicção, que sim, porque Jesus a comemorou. Podemos confirmar isso em Lucas 2:41-43, Mateus 26:18-30 e João 13-17. Agora, qual é a verdadeira comemoração da páscoa?
Em Mateus 26:17 em diante, é narrada a celebração da última Páscoa em que Jesus participou com Seus discípulos. A partir do verso 26, está a instituição dela por Jesus, oferecendo sua vida, simbolicamente representada pelo pão, sua carne, e pelo vinho, seu sangue, que Ele derramaria no Calvário para remissão dos pecados de muitos.
A Páscoa cristã, na verdade, é celebrada no coração de cada cristão que oferece a Deus sua própria vida, salva pelo Cordeiro Divino, que tem vida eterna em Si mesmo, podendo assim, ser o cordeiro de toda família humana que O aceite como tal. Temos como agir assim sempre. Por isso há um texto sobre a Páscoa na leitura de hoje e, mesmo fora da data do calendário, chamo sua atenção para a verdadeira páscoa, que é ter Jesus no coração.
Em 1Coríntios 5:7-8, está escrito: “Alimpai-vos, pois do fermento velho, para que sejais uma nova massa. ... Porque Cristo, nossa Páscoa, foi sacrificado por nós. Pelo que façamos festa, não com o fermento velho, nem com o fermento da maldade e da malícia, mas com os asmos da sinceridade e da verdade.” Na Páscoa cristã, quando temos recebido Jesus como nosso cordeiro pascal, devemos estar conscientes de que também somos peregrinos apenas de passagem por esta Terra e aguardamos novos céus e nova terra (Apocalipse 21:1 e 2Pedro 3:13). Amém!
Valdeci Júnior
Fátima Silva