-
-
Vietnamese (1934)
-
-
1
|Esdras 1:1|
Năm thứ nhứt đời Si-ru, vua nước Phe-rơ-sơ trị vì, Ðức Giê-hô-va muốn làm cho ứng nghiệm lời Ngài đã cậy miệng Giê-rê-mi mà phán ra, nên Ngài cảm động lòng Si-ru, vua Phe-rơ-sơ tuyên truyền trong khắp nước mình, và cũng ra sắc chỉ rằng:
-
2
|Esdras 1:2|
Si-ru, vua Phe-rơ-sơ, nói như vầy: Giê-hô-va Ðức Chúa Trời đã ban các nước thế gian cho ta, và chánh Ngài có biểu ta xây cất cho Ngài một đền thờ tại Giê-ru-sa-lem, trong xứ Giu-đa.
-
3
|Esdras 1:3|
Trong các ngươi, phàm ai thuộc về dân sự Ngài, khá trở lên Giê-ru-sa-lem trong xứ Giu-đa, đặng cất lại đền thờ Giê-hô-va, là Ðức Chúa Trời của Y-sơ-ra-ên, vẫn ngự tại Giê-ru-sa-lem. Nguyện Ðức Chúa Trời người ấy ở cùng người!
-
4
|Esdras 1:4|
Hễ dân Giu-đa còn sót lại, mặc dầu ở đâu, thì bổn dân của nơi họ ở, phải tiếp trợ họ bằng bạc, vàng, của cải, súc vật, không kể những của lễ lạc hiến về đền của Ðức Chúa Trời ở tại Giê-ru-sa-lem.
-
5
|Esdras 1:5|
Bấy giờ những trưởng tộc của Giu-đa và Bên-gia-min, những thầy tế lễ, và người Lê-vi, cả thảy những người nào Ðức Chúa Trời cảm động lòng có ý đi lên xây cất đền thờ của Ðức Giê-hô-va tại Giê-ru-sa-lem, bèn chổi dậy.
-
6
|Esdras 1:6|
Các người lân cận chúng đều tiếp trợ chúng, cho những vật bằng bạc, bằng vàng, của cải, súc vật, và những vật quí báu, bất kể các của lạc hiến khác.
-
7
|Esdras 1:7|
Vua Si-ru cũng trả lại những khí dụng của đền thờ Ðức Giê-hô-va, mà Nê-bu-cát-nết-sa đã đem đi khỏi Giê-ru-sa-lem và để trong đền thờ của thần người.
-
8
|Esdras 1:8|
Si-ru, vua Phe-rơ-sơ, truyền Mít-rê-đát, người thủ quỹ, lấy các khí dụng ấy ra, đếm và giao cho Sết-ba-xa, quan trưởng của Giu-đa.
-
9
|Esdras 1:9|
Nầy là số của các khí dụng ấy: ba mươi cái chậu vàng, ngàn cái chậu bạc, hai mươi chín con dao,
-
10
|Esdras 1:10|
ba mươi các chén vàng, bốn trăm mười cái chén bạc thứ hạng nhì, một ngàn cái khí dụng khác.
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 59-62
08 de agosto LAB 586
LIVRES II
Isaías 59-62
No comentário anterior, mencionei sobre o CD do quarteto Ônix. Nele, há uma mensagem escrita pelo pastor Amilcar Groshel Jr, que comenta sobre a pedra ônix, uma pedra nobre: “É mais que emblemático o uso deste composto químico, o dióxido de silício, na Bíblia. Sim, o Ônix esteve presente desde o Éden (Gênesis 2:12), onde presenciou o primeiro sacrifício. Também era parte da estrutura do Santuário erguido por Moisés (Êxodo 25:7), testemunhando inúmeros rituais purificadores. Mas há um destaque no uso desta pedra preciosa: o Ônix foi escolhido por Deus para representar o seu povo na indumentária Sacerdotal (Êxodo 28:9), no processo de expiação, de intercessão e também no louvor erguido ao nosso Grande Deus por nos tornar livres enfim por meio do sacrifício de Cristo Jesus, nosso Glorioso Salvador. Só a Ele toda glória!”
Fiquei refletindo nesse texto que li. O que é uma pedra bruta, no meio do mato, debaixo da terra? Uma pedra preciosa? Pode ser, no caso do ônix. Mas é uma pedra cujo valor não está sendo aproveitado, pois não tem a liberdade de expressar seu valor. Para que possa ter essa liberdade, é trazida para um plano de lapidação, onde é esfregada, polida e, com muito sacrifício e desgaste, passa a fazer os olhos das pessoas brilharem. Note que, nesse processo, estão presentes os elementos: origem, sacrifício, purificação, escolha, representação, valorização, um tipo de elogio ou louvor e, enfim, liberdade.
Encontrei isso na leitura bíblica e em Jesus, afinal o texto de hoje refere-se a Cristo, apesar de estar no Velho Testamento. No Antigo Testamento, existem alguns textos que chamamos de profecias messiânicas. São relatos que, profeticamente, falam de Jesus. Há vários em Isaías. Um deles é o capítulo 62. Um texto que, declaradamente, quando Jesus estava aqui na Terra, Ele o leu, dizendo que falava sobre Ele. Isaías apresenta a Cristo como o servo sofredor: Aquele que sai de sua origem, se submete ao desgaste do sacrifício, por escolha própria, para nos purificar do pecado, sendo nosso representante, que quer nos tornar homens e mulheres livres para louvar Seu nome.
Jesus não é uma joia muito preciosa? Esse servo sofredor se apresenta dizendo que a unção que está sobre Ele é para que anuncie liberdade aos cativos e dê libertação aos prisioneiros que se encontram nas trevas. Sabe quem? Você e eu. A escolha de Deus é nos tirar da condição original de pecado para nos lapidar. Através da purificação do sangue de Jesus, podemos ser representantes da valorização que Deus dá ao ser humano, de torná-lo livre.
Você é uma pedra preciosa para Deus! Aceite Jesus e sinta-se livre!
Valdeci Júnior
Fátima Silva