-
-
Vietnamese (1934)
-
-
1
|Amós 4:1|
Hỡi những bò cái của Ba-san hãy nghe, bay ở trên núi của Sa-ma-ri; hiếp đáp kẻ nghèo nàn, hành hạ kẻ thiếu thốn, nói cùng chúa chúng nó rằng: Hãy đem đến, chúng ta cùng uống!
-
2
|Amós 4:2|
Chúa Giê-hô-va đã dùng sự thánh khiết Ngài mà thề rằng: Nầy, những ngày sẽ đến trên các ngươi, người ta sẽ dùng móc bắt lấy các ngươi, dân sót lại của các ngươi sẽ bị bắt lấy bởi những lưỡi câu.
-
3
|Amós 4:3|
Các ngươi sẽ đi ra bởi những nơi sứt mẻ, mỗi người đi thẳng trước mặt mình, và các ngươi sẽ ném mình vào Ha-môn, Ðức Giê-hô-va phán vậy.
-
4
|Amós 4:4|
Hãy đi đến Bê-tên, và phạm tội; hãy đi đến Ghinh-ganh, và phạm tội thêm! Mỗi buổi sáng hãy đem của lễ mình đến, và cứ ba ngày thì dâng các phần mười của các ngươi!
-
5
|Amós 4:5|
Hãy đốt của lễ thù ân có men; hãy rao ra những của lễ lạc hiến; hãy làm cho thiên hạ biết; hỡi con cái Y-sơ-ra-ên, vì các ngươi ưa thích điều đó, Chúa Giê-hô-va phán vậy.
-
6
|Amós 4:6|
Còn như ta, ta đã làm cho răng các ngươi nên sạch trong mọi thành các ngươi, và làm cho thiếu bánh trong mọi nơi các ngươi ở. Ðức Giê-hô-va phán: Dầu vậy các ngươi cũng không trở lại cùng ta!
-
7
|Amós 4:7|
Ta cũng đã không xuống mưa cho các ngươi trong ba tháng trước mùa gặt; ta đã mưa trên thành nầy và không mưa trên thành khác. Ruộng nầy đã được mưa, còn ruộng kia không được nhuận tưới thì khô héo.
-
8
|Amós 4:8|
Dường ấy, người trong hai hoặc ba thành đi đến một thành đặng uống nước, mà không tìm đến cho đỡ khát. Nhưng các ngươi không trở về cùng ta, Ðức Giê-hô-va phán vậy.
-
9
|Amós 4:9|
Ta đã dùng gió nóng và sâu lúa mà đánh các ngươi. Có nhiều vườn rau, vườn nho, cây vả, cây ô-li-ve của các ngươi đã bị sâu keo cắn phá. Nhưng các ngươi chẳng trở về cùng ta, Ðức Giê-hô-va phán vậy.
-
10
|Amós 4:10|
Ta đã khiến ôn dịch đến trong các ngươi, cũng như trong Ê-díp-tô. Ta đã dùng gươm giết chết những kẻ trai trẻ của các ngươi, và những ngựa của các ngươi đã bị đem đi. Ta đã làm cho mùi hôi hám từ trong trại quân các ngươi bay lên lỗ mũi các ngươi. Nhưng các ngươi chẳng trở về cùng ta, Ðức Giê-hô-va phán vậy.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 1-4
10 de maio LAB 496
ESCULTURA: PODE OU NÃO PODE?
2Crônicas 01-04
Hoje estou a todo vapor, com todo o ânimo, porque estamos começando a ler mais um livro da BÃblia. Na realidade, é uma continuação do livro de Crônicas. Ontem, quando terminamos de estudar o primeiro desses livros, eu estava falando sobre Salomão, e hoje também continua.
Na nossa leitura bÃblica, vemos que quando Salomão está construindo o templo, ele manda fazer dois querubins esculpidos para colocar dentro do templo. Daà alguém pode pensar que ele estava desobedecendo a Deus, mas não estava. Em Êxodo 27, o próprio Deus tinha mandado esculpir querubins para colocar dentro do santuário.
Então, surge outra pergunta: como Deus manda esculpir esses dois anjos se, nos Dez Mandamentos, Ele já tinha falado para não fazer imagem de escultura? Será que isso é uma contradição bÃblica? Para entendermos esse detalhe, precisamos entender o sentido do texto do mandamento.
Se observarmos bem os quatro primeiro mandamentos, eles estão relacionados à adoração, o culto que o ser humano presta. Todo ser humano adora alguma coisa. E aà que está o perigo. O único motivo de adoração correto é Deus e é para isso que ele chama a atenção no segundo mandamento, também. Quando diz para não fazer imagens de escultura, precisamos entender o porquê do pedido. Quando Deus diz para que não nos curvemos diante das imagens e não adoremos uma escultura, ou qualquer coisa que não seja o Senhor Deus, o ponto-chave é a adoração.
Se observarmos bem, podemos notar que, no santuário e no templo, ninguém se ajoelhava diante de um querubim esculpido para beijar, orar ou implorar alguma coisa. Ninguém usava alguma escultura para adorar ou fazer petições a ela e não a Deus. Esses querubins esculpidos eram apenas ilustrações e obras de arte. Não eram objetos para ser adorados como o mandamento condenaria.
Na realidade, Deus nunca condenou a habilidade artÃstica de pintar, bordar e até esculpir. O que Deus condena não é um desenho, um entalhe ou pintura. Ele condena quando colocamos alguma coisa no lugar de Deus em nossa vida. O Senhor ama o belo. Ele quer que Seus filhos olhem ao redor e em tudo lembrem-se dEle. O que Ele não pode tolerar é Seu povo aceitar alguém ou algo que não seja Jesus como Seu Salvador pessoal. Isso seria o que caracterizaria uma idolatria. E era essa a preocupação de Deus nos quatro primeiro mandamentos da lei.
E aqui cabe uma grande lição para nós: existe alguma coisa ocupando espaço entre você e Deus? Cuidado para que não haja, no seu coração, algo mais importante que Ele.
Coloque-O em primeiro lugar na sua vida sempre!
Valdeci Júnior
Fátima Silva