-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Vietnamese (1934)
-
-
1
|Êxodo 17:1|
Cả hội chúng Y-sơ-ra-ên đi từ đồng vắng Sin, đi từng trạm, tùy theo lịnh Ðức Giê-hô-va, đóng trại tại Rê-phi-đim; ở đó chẳng có nước cho dân sự uống.
-
2
|Êxodo 17:2|
Dân sự bèn kiếm cớ cãi lộn cùng Môi-se mà rằng: Hãy cho chúng tôi nước uống. Môi-se đáp rằng: Sao các ngươi kiếm cớ cãi lộn cùng ta? Sao ướm thử Ðức Giê-hô-va vậy?
-
3
|Êxodo 17:3|
Dân sự ở đó không có nước, bị khát, nên oán trách Môi-se mà rằng: Sao người khiến chúng tôi ra xứ Ê-díp-tô, hầu cho chúng tôi, con và các bầy súc vật phải chịu chết khát thế nầy?
-
4
|Êxodo 17:4|
Môi-se bèn kêu cầu Ðức Giê-hô-va mà rằng: Tôi phải xử thế nào cùng dân nầy? Thiếu điều họ ném đá tôi!
-
5
|Êxodo 17:5|
Ðức Giê-hô-va đáp cùng Môi-se rằng: Hãy cầm gậy của ngươi đã đập dưới sông, dẫn theo những trưởng lão Y-sơ-ra-ên, rồi đi trước mặt dân sự.
-
6
|Êxodo 17:6|
Nầy ta sẽ đứng đằng trước ngươi, ở trên hòn đá tại Hô-rếp kia, ngươi hãy đập hòn đá, thì nước từ đó chảy ra, dân sự sẽ uống lấy. Môi-se bèn làm như vậy trước mặt các trưởng lão Y-sơ-ra-ên.
-
7
|Êxodo 17:7|
Người đặt tên nơi nầy là Ma-sa và Mê-ri-ba, vì cớ việc cãi lộn mà dân Y-sơ-ra-ên kiếm cớ gây cùng người, và vì họ đã ướm thử Ðức Giê-hô-va mà nói rằng: Có Ðức Giê-hô-va ở giữa chúng ta hay chăng?
-
8
|Êxodo 17:8|
Vả, khi đó, dân A-ma-léc đến khêu chiến cùng Y-sơ-ra-ên tại Rê-phi-đim.
-
9
|Êxodo 17:9|
Môi-se bèn nói cùng Giô-suê rằng: Hãy chọn lấy tráng sĩ cho chúng ta, ra chiến đấu cùng dân A-ma-léc; ngày mai ta sẽ đứng nơi đầu nổng, cầm gậy của Ðức Chúa Trời trong tay.
-
10
|Êxodo 17:10|
Giô-suê bèn làm y như lời Môi-se nói, để cự chiến dân A-ma-léc; còn Môi-se, A-rôn và Hu-rơ lên trên đầu nổng.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 8-9
12 de maio LAB 498
QUE GRANDE PRESENTE!
2Crônicas 08-09
Qual é o maior presente que pode existir entre os seres humanos? Foi no começo de 2009 que comecei a trabalhar no comentário de hoje. Ao analisar o texto bíblico, perguntei à minha mãe o que ela achava. Sem técnicas acadêmicas teológicas, mas com a simplicidade de quem já aprendeu muito com sua existência, ela foi profundamente teológica quando disse que eu poderia, naquele momento, me comparar ao rei Salomão, me colocando, talvez, até acima dele.
Dei um sorriso e disse: Oh, mãe, estou falando sério! Mas ela disse que estava falando sério! Então, com o desafio dela, li o texto mais uma vez e vi que tinha razão em um aspecto. Naquele momento, eu estava passando por um momento muito feliz (continua até hoje), que é o fato de esperar, cuidar e curtir a existência de outro ser gerado de mim mesmo, um filho. Como a notícia de que seria pai me deixou feliz! Era o maior presente que eu estava recebendo no momento. Daí, deparei-me com Salomão concedendo uma entrevista para a rainha de Sabá.
Ela veio até o palácio do rei e o encheu de presentes. Mas sabe qual era o ponto que fazia com que os presentes recebidos por Salomão tivessem certa limitação? Eram presentes materiais, passageiros, limitados a este mundo.
Salomão tinha muitos outros dotes como sabedoria e mais sabedoria, fama e mais fama, riquezas e mais riquezas, presentes e mais presentes e muitas mulheres também. E assim foi seu reinado.
Esse é o contexto da leitura bíblica. Agora, questiono: você pegaria um filho seu e daria em troca da fama, riqueza e presentes que Salomão tinha ganhado? Em “sã consciência” nenhum ser humano faria isso, porque um filho é um presente de Deus, incomparável a qualquer coisa, por ter duas características: amor e vida humana, que pode ser eterna. Esse é o maior presente que pode existir entre os humanos e para os humanos: o dom da vida. Vá até um hospital e pergunte a um rico desenganado pelos médicos sobre isso para ver se não é verdade.
Você pode pedir sabedoria para Deus? Sim, pode! É um bom presente. Pode pedir fama também? É mais perigoso, mas a fama em si não é pecado. E riquezas? Alguém pode ser rico? Também pode ser complicado, mas é possível ser rico e cristão. Mas não existe um presente maior que Deus possa dar a você que sua vida e a vida dos seus queridos. De tudo o que Salomão teve, a única coisa boa que poderia sobreviver ao próprio tempo é a vida eterna.
E nós, como podemos aproveitar esse presente?
Valdeci Júnior
Fátima Silva