-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Vietnamese (1934)
-
-
1
|Gênesis 47:1|
Giô-sép đến tâu mọi điều đó cho Pha-ra-ôn hay, và nói rằng: Cha và anh em tôi đã ở xứ Ca-na-an đến, có đem theo chiên, bò, cùng các tài vật của mình. Hiện bây giờ đương ở trong xứ Gô-sen.
-
2
|Gênesis 47:2|
Người bèn đưa năm người trong bọn anh em mình vào yết kiến Pha-ra-ôn.
-
3
|Gênesis 47:3|
Pha-ra-ôn hỏi: Các ngươi làm nghề chi? Tâu rằng: Kẻ tôi tớ bệ hạ là kẻ chăn chiên, như tổ phụ chúng tôi khi trước.
-
4
|Gênesis 47:4|
Rồi lại tâu rằng: Ấy đặng kiều ngụ trong xứ mà kẻ tôi tớ bệ hạ đã đến; vì xứ Ca-na-an đói kém lớn lắm, không còn đồng cỏ chi hết cho bầy súc vật ăn. Vậy, xin phép cho kẻ tôi tớ bệ hạ ngụ tại xứ Gô-sen.
-
5
|Gênesis 47:5|
Pha-ra-ôn phán cùng Giô-sép như vầy: Cha và anh em ngươi đã đến cùng ngươi;
-
6
|Gênesis 47:6|
vậy, xứ Ê-díp-tô sẵn dành cho ngươi; hãy cho cha và anh em ở chốn nào tốt hơn hết trong xứ; hãy cho ở tại xứ Gô-sen vậy. Và nếu trong các người đó, ngươi biết ai giỏi, hãy đặt họ chăn các bầy súc vật của ta.
-
7
|Gênesis 47:7|
Ðoạn, Giô-sép dẫn Gia-cốp, cha mình, đến yết-kiến Pha-ra-ôn. Gia-cốp chúc phước cho Pha-ra-ôn.
-
8
|Gênesis 47:8|
Pha-ra-ôn hỏi Gia-cốp rằng: Ngươi hưởng thọ được bao nhiêu tuổi?
-
9
|Gênesis 47:9|
Gia-cốp tâu rằng: Người năm tôi sống ở đời phiêu lưu hết thảy là một trăm ba mươi năm; các năm của đời tôi lấy làm ngắn-ngủi và lại nhọc nhằn, chẳng bằng những năm bình sanh của tổ phụ tôi khi người ở phiêu lưu đó.
-
10
|Gênesis 47:10|
Gia-cốp chúc phước cho Pha-ra-ôn một lần nữa, rồi lui ra khỏi mặt người.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 6-7
03 de junho LAB 520
VOCÊ ENTENDE?
JÓ 06-07
“A maioria das pessoas gasta mais tempo e energia falando dos problemas que enfrentando os problemas.” Essa frase foi dita por Henry Ford, o homem que fundou a indústria de automóveis Ford. Ele era um industriário, mas, nesse pensamento, não só filosofou legal, como fez uma bela uma análise daquilo que acontece no comportamento humano diante do sofrimento, adversidades e obstáculos que a vida nos impõe. Você não acha?
É exatamente isso que encontramos na leitura bíblica de hoje: um longo discurso de quem está enfrentando a dor. Diante disso, você pode questionar: “Então, pastor, para que ficar gastando tempo lendo um texto que só tem lamúrias?” Permita-me lhe dizer uma coisa, aliás, três:
1. Você já passou por um grande sofrimento na vida? Um sofrimento bastante intenso, muito prolongado? Se sim, irá concordar que quando passamos por um sofrimento bem grande, temos vontade de nos encontrar com alguém que consiga nos entender, perceber a dor que sentimos, que saiba falar nossa mesma linguagem. Então, quando nos encontramos com uma pessoa que também já passou por uma consternação do tamanho da aflição que estamos enfrentando ou, às vezes, até maior, parece que é tão bom! Pois, ao ouvirmos a outra pessoa relatar o que já passou, temos a impressão de que não estamos sozinhos neste mundo, no aspecto de sentir aquela dor. É gostosa a sensação de que tem alguém do nosso lado, que também já passou por isso.
2. Se você nunca passou por um grande sofrimento na vida, sem querer jogar praga para você, provavelmente ainda vá sofrer algum dia. Por via de regra, todo mundo, nesta vida, mais cedo ou mais tarde, sofre. E aí, no dia em que você estiver sofrendo, lembre-se disso que escrevi logo acima. Você vai querer encontrar alguém que lhe entenda. E se sentirá bem se conseguir conversar com alguém, se conseguir ouvir alguém que também sofre ou que também já sofreu.
3. Quero dirigir-me agora para você que, talvez, esteja sofrendo neste momento. Você quer se encontrar com alguém que tem na cabeça algo parecido que você? Que sente no peito e na pele um pouco de dor como você? Abra sua Bíblia no livro de Jó e leia-o. São palavras de quem entende a dor. Todo mundo que está passando por algum tipo de sofrimento deveria ler esse livro. Faz bem se encontrar com alguém que nos entende.
Um detalhe importante, que peço para que você lembre sempre: o sofrimento é a maior prova de que estamos aqui neste mundo apenas de passagem. Nosso destino é o Céu. E lá, as alegrias serão infinitamente maiores! Pense nisso.
Valdeci Júnior
Fátima Silva