-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Vietnamese (1934)
-
-
1
|Jeremias 48:1|
Về Mô-áp. Ðức Giê-hô-va vạn quân, Ðức Chúa Trời của Y-sơ-ra-ên, phán như vầy: Khốn cho Nê-bô, vì đã trở nên hoang vu! Ki-ri-a-ta-im mang xấu hổ, và bị bắt lấy; Nít-gáp bị xô đổ và nhuốc nha.
-
2
|Jeremias 48:2|
Sự ngợi khen của Mô-áp chẳng còn có nữa; tại Hết-bôn, người ta mưu hại nó mà rằng: Hãy đến, hủy diệt dân nầy, cho nó không được kể vào số các nước nữa! Hỡi Mát-mên, ngươi cùng sẽ trở nên im lặng; gươm sẽ đuổi theo ngươi.
-
3
|Jeremias 48:3|
Có tiếng kỳ lạ khởi từ Hô-rô-an-im rằng: Sự hoang vu và hủy hoại lớn thay!
-
4
|Jeremias 48:4|
Mô-áp tan nát rồi. Những con trẻ nó kêu la vang tiếng!
-
5
|Jeremias 48:5|
Chúng nó sẽ lên giốc Lu-hít, khóc lóc, chẳng thôi; xuống giốc Hô-rô-na-im, nghe tiếng hủy hoại thảm sầu.
-
6
|Jeremias 48:6|
Hãy trốn đi, cứu lấy sự sống mình, như cây thạch thảo nơi đồng vắng!
-
7
|Jeremias 48:7|
Vì ngươi đã trông cậy sự mình làm ra và của báu mình, ngươi cũng sẽ bị bắt lấy. Kê-mốt cùng các thầy tế lễ và các quan trưởng mình sẽ đi làm phu tù.
-
8
|Jeremias 48:8|
Kẻ hủy diệt sẽ vào trong mọi thành, chẳng có thành nào thoát khỏi; nơi trũng sẽ bị hủy hoại, đồng bằng bị phá tan, như Ðức Giê-hô-va đã phán.
-
9
|Jeremias 48:9|
Hãy cho Mô-áp những cánh, đặng nó bay đi trốn; các thành nó sẽ nên hoang vu, chẳng còn ai ở.
-
10
|Jeremias 48:10|
Ðáng rủa thay là kẻ làm việc Ðức Giê-hô-va cách dối dá! Ðáng rủa thay là kẻ từ chối máu nơi gươm mình.
-
-
Sugestões
Clique para ler Daniel 1-3
12 de setembro LAB 256
DESTINO UNIVERSAL
Daniel 01-03
Nabucodonosor estava de olhos estatelados para ouvir a revelação sobre seu sonho. E o mais fascinante era que Daniel não diria somente o significado do sonho, mas também revelaria ao rei o que ele havia sonhado e esquecido. Por isso, ele podia confiar.
Nabucodonosor ficou sem fôlego, curioso para saber o significado. Só mesmo Deus poderia revelar ao rei aquilo que ele havia sonhado! E você, quer conhecer a definição do sonho?
A própria Bíblia explica. A cabeça de ouro era Babilônia. Dali, Nabucodonosor dominou o mundo de 605 a 539 a.C. Mas Babilônia não duraria para sempre. Ela seria derrotada por outro poder, simbolizado pelo peito e braços de prata, que eram os medos e os persas, que conquistaram Babilônia em 539 a.C e governou o mundo até 331 a.C.
A próxima parte da estátua, o ventre, era de um metal ainda inferior: o bronze. O domínio da Grécia, usando armamentos de bronze, entrou em cena. Alexandre o Grande, rei da Grécia, aos 33 anos de idade, liderou os gregos para conquistar os medo-persas na Batalha de Arbela em 331 a.C.
Mas, em menos de dois séculos...
O reino que seguiu a Grécia foi o poderio de ferro de Roma, o qual dominou o mundo desde 168 a.C e, por fim, caiu em seu poder. A divisão do império ocorreu desde 351 até 476 d.C., quando Rômulo Augusto, o último imperador romano, foi deposto pelos hérulos. Desde então, nunca mais se levantou outro duradouro império universal.
É como está escrito: “Mas como o ferro e o barro não se unem, assim também esses reinos não ficarão unidos (Daniel 2:43 – BLH)”. A história mostra os casamentos entre famílias reais. Na Primeira Guerra Mundial, quase todos os reis da Europa eram parentes. A rainha Vitória da Inglaterra era chamada a “avó da Europa”. Os reis da Espanha e da Inglaterra, o czar da Rússia e o kaiser da Alemanha eram todos parentes. Nessa guerra, sobrinhos, tios e avós brigaram entre si. Caíram os reinos, e a monarquia deu lugar à república.
Profecia cumprida! Nessa passagem, a Palavra de Deus é clara. Sete palavras – assim também esses reinos não ficarão unidos – têm detido cada pretendente a conquistador da Europa no decorrer dos séculos. Alguns governantes tentaram unir politicamente as nações da Europa: Carlos Magno, Luís XIV e Napoleão Bonaparte da França; Carlos V da Espanha; Guilherme II e Adolfo Hitler da Alemanha, etc. Mas não conseguiram, pois a sentença da profecia era clara e exata. O destino da história está sob o controle de Deus.
Diga ao Senhor que você quer colocar o controle da sua vida em Suas mãos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva