-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Xhosa
-
-
1
|2 Crônicas 2:1|
USolomon wacinga ukulakhela indlu igama likaYehova, nokubakhela indlu ubukumkani bakhe.
-
2
|2 Crônicas 2:2|
USolomon wamisa amashumi osixhenxe amawaka amadoda angabathwali, namashumi asibhozo amawaka amadoda angabaqingqi bamatye, nangabasebenzi bemithi, ezintabeni; nabongameli bawo abangamawaka amathathu anamakhulu mathandathu.
-
3
|2 Crônicas 2:3|
Wathumela uSolomon kuHiram ukumkani waseTire, wathi, Njengoko wakwenzayo kuDavide ubawo, wathumela kuye imisedare yokuzakhela indlu yokuba ahlale kuyo, yenjenjalo nakum.
-
4
|2 Crônicas 2:4|
Yabona, ndilakhela indlu igama likaYehova uThixo wam, ukuba ingcwaliselwe yena, kuqhunyiselwe phambi kwakhe isiqhumiso esiqholiweyo, kucwangciswe ngamaxesha onke ukucwangciswa kwezonka, kunyuswe amadini anyukayo kusasa nangokuhlwa, ngeesabatha, nasekuthwaseni kwenyanga, nangamaxesha amisiweyo nguYehova uThixo wethu; yeyaphakade loo nto kumaSirayeli.
-
5
|2 Crônicas 2:5|
Indlu endiyakhayo inkulu; ngokuba mkhulu uThixo wethu koothixo bonke.
-
6
|2 Crônicas 2:6|
Ngubani na onamandla okumakhela indlu; ngokuba izulu, nezulu lawo amazulu, alimlingene? Ndingubani na ke mna, ukuba ndimakhele indlu, ingaba yeyokuqhumisela phambi kwakhe kodwa?
-
7
|2 Crônicas 2:7|
Ndithumele ke ngoko indoda enobugcisa ukusebenza ngegolide, nangesilivere, nangobhedu, nangesinyithi, nangemisonto emfusa nebomvu nemsi, ekwaziyo ukukrola ndawonye nabalumkileyo abakum kwaYuda naseYerusalem, abalungiswayo nguDavide ubawo.
-
8
|2 Crônicas 2:8|
Ndithumele nemisedare, nemisipres, nemialgumi, evela eLebhanon; ngokuba ndiyazi mna ukuba abakhonzi bakho bayakwazi ukugawula imithi eLebhanon. Yabona abakhonzi bam bohamba nabakhonzi bakho,
-
9
|2 Crônicas 2:9|
bandilungisele imithi emininzi; ngokuba indlu endiyakhayo inkulu ngokubalulekileyo.
-
10
|2 Crônicas 2:10|
Yabona abaqingqi abo nabasebenzi bemithi, abakhonzi bakho abo, ndobanika ingqolowa ukuba ibe kukudla, iikore ezingamawaka angamashumi mabini, nerhasi iikore ezingamawaka angamashumi mabini, neebhate zewayini ezingamawaka angamashumi mabini, neebhate zeoli ezingamawaka angamashumi mabini.
-
-
Sugestões
Clique para ler Números 20-21
18 de fevereiro LAB 415
NÃO RECLAME!
Números 20-21
Você já conviveu ou convive com pessoas que são viciadas em reclamar? Se alguém troca os computadores, reclamam por não saber manusear os novos programas. Se pintam as paredes, reclamam porque o ambiente ficou diferente. Se faz sol, reclamam que está muito quente. Se chove, reclamam que vão se molhar... Conseguem estragar a melhor das intenções.
No relato de hoje, vemos o povo de Israel reclamando de tudo. A reclamação foi tanta que Deus tomou uma atitude drástica: enviou serpentes venenosas para morder o povo. Muitos morreram. Talvez, ao lermos essa história, torcemos o nariz e criticamos o povo de Israel, mas quantas vezes Deus tem algo grandioso para nos dar e nos focamos em coisas menores. O que deveríamos fazer é mudar paradigmas, ou seja, mudar a visão de enxergar as coisas.
Stephen R. Covey, em seu livro “Os 7 Hábitos das Pessoas Altamente Eficazes”, diz que recorda “de uma mudança de paradigma que aconteceu em uma manhã de domingo no metrô de Nova Iorque. As pessoas estavam calmamente sentadas, lendo jornais, divagando... Subitamente um homem entrou no vagão do metrô com os filhos. As crianças faziam algazarra e se comportavam mal, de modo que o clima mudou instantaneamente.
O homem sentou-se a meu lado e fechou os olhos, aparentemente ignorando a situação. As crianças corriam de um lado para o outro, atiravam coisas, incomodando a todos. Mesmo assim, o homem a meu lado não fazia nada. Ficou impossível evitar a irritação. Eu não conseguia acreditar que ele pudesse ser tão insensível. Dava para perceber que as demais pessoas estavam irritadas também. A certa altura, enquanto ainda conseguia manter a calma e o controle, virei para ele e disse:
- Senhor, seus filhos estão perturbando muitas pessoas. Será que não poderia dar um jeito neles?
O homem olhou para mim, como se estivesse tomando consciência da situação naquele exato momento, e disse calmamente:
- Sim, creio que o senhor tem razão. Acho que deveria fazer alguma coisa. Acabamos de sair do hospital, onde a mãe deles morreu há uma hora. Eu não sei o que pensar, e parece que eles também não sabem como lidar com isso.”
Segundo o autor, naquele momento, seu paradigma mudou. De repente, ele começou a enxergar as coisas de outro modo.
Muita gente, quando passa por uma crise séria, uma mudança, assim como o povo de Israel, não entende que a situação traz crescimento. Deus queria dar muito mais ao povo, mas ainda não estavam preparados. No seu dia-a-dia, procure encarar a vida segundo a visão de Deus. Para isso, esteja em sintonia com Ele, buscando cumprir Seus desígnios.
Não reclame!
Valdeci Júnior
Fátima Silva