-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Xhosa -
-
1
|Deuteronômio 2:1|
Sanduluka, sabheka entlango ngendlela eya eLwandle oluBomvu, njengoko uYehova wathetha kum, sayijikeleza intaba yakwaSehire imihla emininzi.
-
2
|Deuteronômio 2:2|
Wathetha uYehova kum, wathi,
-
3
|Deuteronômio 2:3|
Kukade niyijikeleza le ntaba; bhekani ngasentla,
-
4
|Deuteronômio 2:4|
ubawisele abantu umthetho uthi, Niya kugqitha nje emdeni wabazalwana benu, oonyana bakaEsawu, abemi kwaSehire. Baya kunoyika, ize nizilumkele ke kunene.
-
5
|Deuteronômio 2:5|
Ize ningabambani nabo; kuba ezweni labo andiyi kuninika nendawo engangokunyathela kwentende yonyawo; ngokuba ndimnikile uEsawu intaba yakwaSehire ukuba ayime.
-
6
|Deuteronômio 2:6|
Ukudla nokuthenga kubo ngemali, nidle; namanzi nowemba kubo ngemali, nisele.
-
7
|Deuteronômio 2:7|
Kuba uYehova, uThixo wakho, ukusikelele emsebenzini wonke wesandla sakho. Uyakwazi ukuyihamba kwakho le ntlango inkulu; le minyaka imashumi mane uYehova uThixo wakho unawe, akuswelanga nto.
-
8
|Deuteronômio 2:8|
Segqitha ke kubazalwana bethu, oonyana bakaEsawu, abemiyo kwaSehire, saphambuka endleleni yeArabha, e-Elati nase-Etsiyon-gebhere. Sajika ke, sadlula ngendlela yentlango yakwaMowabhi.
-
9
|Deuteronômio 2:9|
Wathi uYehova kum, Uze ungawabandezeli amaMowabhi, uze ungabambani nawo ulwe nawo; kuba andiyi kukunika nto yelizwe lawo uyihluthe; kuba iAre ndiyinike oonyana bakaLote, ukuba bayime.
-
10
|Deuteronômio 2:10|
AmaEma ayemi kulo kudala, engabantu abakhulu, abaninzi, abade njengama-Anaki.
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 CorÃntios 11-13
23 de novembro LAB 693
AJUDANDO OS MAIS FRACOS
1CorÃntios 08-10
Quando as pessoas lêem 1CorÃntios 10:25 e pensam que Paulo está abolindo as leis de saúde, na realidade, estão enganadas. Biblicamente, assim como a carne de porco não era comestÃvel há milênios atrás, não é também, até hoje. Para entender isto, é importante ler todo o contexto. Por isso, a leitura de hoje é toda, um assunto só.
Estudando o contexto deste texto podemos facilmente identificar o assunto do qual Paulo estava tratando na ocasião. O versÃculo 28 e bem assim todo o contexto, desde o verso 14 e também todo o capÃtulo 8, esclarecem que o assunto trata exclusivamente de carnes oferecidas a Ãdolos. Não se fala aqui das espécies de carnes, mas sim das que haviam sido oferecidas aos Ãdolos antes de irem para o açougue. Todavia, nem sempre a carne era previamente sacrificada. Isso, o presente texto nos dá a entender com bastante clareza, pois diz Paulo: ‘sem nada perguntardes por escrúpulos de consciência’. (Versão P. Rohden).
Se toda carne fosse sempre oferecida aos deuses antes de ir para o mercado, ninguém precisava ter dúvidas; mas como o não era, e mesmo porque não havia importância em saber, o crente não tinha necessidade de perguntar coisa alguma. Paulo não diz aqui que não deviam perguntar para saber de que espécie era a carne, se deste ou aquele animal, porque isto, naturalmente, não estava em questão. Não tinham razão para perguntar, a não ser que fossem advertidos por alguém.
Ademais, não se precisavam manter esses escrúpulos, porque, ‘quanto ao comer das coisas sacrificadas aos Ãdolos’, disse Paulo, ‘sabemos que o Ãdolo nada é no mundo, e que não há outro Deus, senão um só’ (cap.8:4). Ninguém precisava preocupar-se com isto porque os Ãdolos, nada sendo senão matéria inanimada, também não podiam influir na carne. E além disto, antes de comê-la, se pedia sobre ela a bênção de Deus. Verso 30; 1Tim. 4:5. Mas, se alguém tinha dúvidas, a advertência era a de Rom. 14:23. Também, se alguém advertia ao crente, dizendo-lhe que aquela carne havia sido sacrificada aos Ãdolos, então ele, por amor à consciência, daquele que o advertia, não devia comer.
Compreende-se claramente que Paulo, em todos esses versÃculos, põe em relevo o mal de comer para escândalo dos fracos. (1Cor. 8:12; 10:31).
Não que houvesse mal em usar das carnes sacrificadas aos Ãdolos, quer adquirindo-os nos açougues, quer comendo-as na casa de um gentio, porque os Ãdolos nada são; o que se condenava era o errôneo procedimento de alguns crentes, que ainda costumavam ir aos templos pagãos e ali banquetear-se, em suas mesas, com os sacrifÃcios feitos em honra aos deuses.
Valdeci Júnior
Fátima Silva