-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Ett Svenskt Bibeln (1917)
-
-
2
|Ezequiel 10:2|
Och han sade till mannen som var klädd i linnekläderna, han sade: »Gå in mellan rundlarna, in under keruben, och tag dina händer fulla med eldsglöd från platsen mellan keruberna, och strö ut dem över staden.» Och jag såg honom gå.
-
3
|Ezequiel 10:3|
Och keruberna stodo till höger om huset, när mannen gick ditin, och molnet uppfyllde den inre förgården.
-
4
|Ezequiel 10:4|
Men HERRENS härlighet höjde sig upp från keruben och flyttade sig till husets tröskel; och huset uppfylldes då av molnet, och förgården blev full av glansen från HERRENS härlighet.
-
5
|Ezequiel 10:5|
Och dånet av kerubernas vingar hördes ända till den yttre förgården, likt Gud den Allsmäktiges röst, då han talar.
-
6
|Ezequiel 10:6|
Och när han nu bjöd mannen som var klädd i linnekläderna och sade: »Tag eld från platsen mellan rundlarna, inne mellan keruberna», då gick denne ditin och ställde sig bredvid ett av hjulen.
-
7
|Ezequiel 10:7|
Då räckte keruben där ut sin hand, mellan de andra keruberna, till elden som brann mellan keruberna, och tog därav och lade i händerna på honom som var klädd i linnekläderna; och denne tog det och gick så ut.
-
8
|Ezequiel 10:8|
Och under vingarna på keruberna så syntes något som var bildat såsom en människohand.
-
9
|Ezequiel 10:9|
Och jag fick se fyra hjul stå invid keruberna ett hjul invid var kerub och det såg ut som om hjulen voro av något som liknade krysolitsten.
-
10
|Ezequiel 10:10|
De sågo alla fyra likadana ut, och ett hjul tycktes vara insatt i ett annat.
-
11
|Ezequiel 10:11|
När de skulle gå, kunde de gå åt alla fyra sidorna, de behövde icke vända sig, när de gingo. Ty åt det håll dit den främste begav sig gingo de andra efter, utan att de behövde vända sig, när de gingo.
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 59-62
08 de agosto LAB 586
LIVRES II
Isaías 59-62
No comentário anterior, mencionei sobre o CD do quarteto Ônix. Nele, há uma mensagem escrita pelo pastor Amilcar Groshel Jr, que comenta sobre a pedra ônix, uma pedra nobre: “É mais que emblemático o uso deste composto químico, o dióxido de silício, na Bíblia. Sim, o Ônix esteve presente desde o Éden (Gênesis 2:12), onde presenciou o primeiro sacrifício. Também era parte da estrutura do Santuário erguido por Moisés (Êxodo 25:7), testemunhando inúmeros rituais purificadores. Mas há um destaque no uso desta pedra preciosa: o Ônix foi escolhido por Deus para representar o seu povo na indumentária Sacerdotal (Êxodo 28:9), no processo de expiação, de intercessão e também no louvor erguido ao nosso Grande Deus por nos tornar livres enfim por meio do sacrifício de Cristo Jesus, nosso Glorioso Salvador. Só a Ele toda glória!”
Fiquei refletindo nesse texto que li. O que é uma pedra bruta, no meio do mato, debaixo da terra? Uma pedra preciosa? Pode ser, no caso do ônix. Mas é uma pedra cujo valor não está sendo aproveitado, pois não tem a liberdade de expressar seu valor. Para que possa ter essa liberdade, é trazida para um plano de lapidação, onde é esfregada, polida e, com muito sacrifício e desgaste, passa a fazer os olhos das pessoas brilharem. Note que, nesse processo, estão presentes os elementos: origem, sacrifício, purificação, escolha, representação, valorização, um tipo de elogio ou louvor e, enfim, liberdade.
Encontrei isso na leitura bíblica e em Jesus, afinal o texto de hoje refere-se a Cristo, apesar de estar no Velho Testamento. No Antigo Testamento, existem alguns textos que chamamos de profecias messiânicas. São relatos que, profeticamente, falam de Jesus. Há vários em Isaías. Um deles é o capítulo 62. Um texto que, declaradamente, quando Jesus estava aqui na Terra, Ele o leu, dizendo que falava sobre Ele. Isaías apresenta a Cristo como o servo sofredor: Aquele que sai de sua origem, se submete ao desgaste do sacrifício, por escolha própria, para nos purificar do pecado, sendo nosso representante, que quer nos tornar homens e mulheres livres para louvar Seu nome.
Jesus não é uma joia muito preciosa? Esse servo sofredor se apresenta dizendo que a unção que está sobre Ele é para que anuncie liberdade aos cativos e dê libertação aos prisioneiros que se encontram nas trevas. Sabe quem? Você e eu. A escolha de Deus é nos tirar da condição original de pecado para nos lapidar. Através da purificação do sangue de Jesus, podemos ser representantes da valorização que Deus dá ao ser humano, de torná-lo livre.
Você é uma pedra preciosa para Deus! Aceite Jesus e sinta-se livre!
Valdeci Júnior
Fátima Silva