-
-
Ett Svenskt Bibeln (1917)
-
-
1
|Eclesiastes 12:1|
Så tänk då på din Skapare i din ungdomstid, förrän de onda dagarna komma och de år nalkas, om vilka du skall säga: »Jag finner icke behag i dem»;
-
2
|Eclesiastes 12:2|
Ja, förrän solen bliver förmörkad, och dagsljuset och månen och stjärnorna; före den ålder då molnen komma igen efter regnet,
-
3
|Eclesiastes 12:3|
den tid då väktarna i huset darra och de starka männen kröka sig; då malerskorna sitta fåfänga, så få som de nu hava blivit, och skåderskorna hava det mörkt i sina fönster;
-
4
|Eclesiastes 12:4|
då dörrarna åt gatan stängas till, medan ljudet från kvarnen försvagas; då man står upp, när fågeln begynner kvittra, och alla sångens tärnor sänka rösten;
-
5
|Eclesiastes 12:5|
då man fruktar för var backe och förskräckelser bo på vägarna; då mandelträdet blommar och gräshoppan släpar sig fram och kaprisknoppen bliver utan kraft, nu då människan skall fara till sin eviga boning och gråtarna redan gå och vänta på gatan;
-
6
|Eclesiastes 12:6|
ja, förrän silversnöret ryckes bort och den gyllene skålen slås sönder, och förrän ämbaret vid källan krossas och hjulet slås sönder och faller i brunnen
-
7
|Eclesiastes 12:7|
och stoftet vänder åter till jorden, varifrån det har kommit, och anden vänder åter till Gud, som har givit den.
-
8
|Eclesiastes 12:8|
Fåfängligheters fåfänglighet! säger Predikaren. Allt är fåfänglighet! ----
-
9
|Eclesiastes 12:9|
För övrigt är att säga att Predikaren var en vis man, som också annars lärde folket insikt och övervägde och rannsakade; många ordspråk författade han.
-
10
|Eclesiastes 12:10|
Predikaren sökte efter att finna välbehagliga ord, sådant som med rätt kunde skrivas, och sådant som med sanning kunde sägas.
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Reis 1-2
10 de abril LAB 466
QUER TER SUCESSO? OUÇA
1Reis 01-02
Vamos continuar com o nosso plano anual de leitura diária da Bíblia? A história segue tratando dos mesmos personagens, o povo de Israel, mas mudamos de livro. Para mim, é um prazer muito grande fazer mais um comentário desses relatos sagrados.
Ontem, vimos sobre o fim do reinado de Davi, suas últimas palavras, um dos seus últimos atos – a construção de um altar de adoração ao Senhor e sobre o lindo cântico que ele escreveu, refletindo no quando Deus o havia abençoado. Hoje, no primeiro livro chamado Reis, a história começa com o ato tolo de Adonias. Ele era alguém que “deu murro em ponta de faca” por querer agir de forma diferente daquilo que Deus disse. Sabe, se não temos um claro mandado de Deus quanto a fazer alguma coisa, às vezes não compensa querermos nos meter a fazer aquilo que Ele não nos chamou para fazer. Muitas vezes, é melhor esperar Deus chamar e fazer somente o que Ele pediu e ter fé suficiente para descansar o resto nas mãos dEle porque Ele sabe o que é melhor. Forçar a barra não compensa. Veja o que aconteceu com Adonias. Quando alguém começa fazendo o que Deus não pediu para fazer, com a desculpa de que está fazendo algo para Deus, a teoria pode até ser bonita, mas no fim da história pode terminar acontecendo aquilo que Albert Einstein disse em um dos seus pensamentos: “A teoria sempre acaba, mais cedo ou mais tarde, assassinada pala experiência.”
Mas, continuando a história, logo após um tolo vem um sábio. Imagino que Salomão ficou lembrando dessas histórias que ele viu no começo da sua vida para escrever o livro de Provérbios. No início do seu reinado, vemos a participação ativa do rei Davi, dando as instruções básicas sobre como o jovem deveria proceder. Mais tarde, o sábio também iria abordar sobre a importância de dar ouvidos aos conselhos dos pais. Por que será, né? Certamente é porque ele deu ouvidos aos conselhos do seu pai. A Bíblia diz que “Salomão assentou-se no trono de Davi, seu pai, e o seu reinado foi firmemente estabelecido.” Encontramos esse verso logo após as instruções que Davi deu para Salomão. No final do capítulo, nos deparamos com uma declaração semelhante: “Assim o reino ficou bem estabelecido nas mãos de Salomão.”
Com o exemplo do sábio, percebemos que se quisermos fazer algo e ter sucesso, devemos ouvir os conselhos de Deus e dos pais tementes a Ele. Dessa forma, seremos BEM mais felizes, afinal, na multidão de conselhos encontramos sabedoria.
Vale a pena ouvir aqueles que são mais experientes. Seja humilde!
Valdeci Júnior
Fátima Silva