-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Esperanto -
-
1
|2 Samuel 4:1|
Kiam la filo de Saul auxdis, ke mortis Abner en HXebron, tiam liaj manoj mallevigxis kaj la tuta Izrael konsternigxis.
-
2
|2 Samuel 4:2|
Du viroj tacxmentestroj estis cxe la filo de Saul; la nomo de unu estis Baana, kaj la nomo de la dua Rehxab, filoj de Rimon, Beerotano, el la Benjamenidoj; cxar Beerot ankaux estis kalkulata kiel apartenajxo de la Benjamenidoj.
-
3
|2 Samuel 4:3|
Sed la Beerotanoj forkuris en Gitaimon kaj logxis tie kiel fremduloj gxis nun.
-
4
|2 Samuel 4:4|
De Jonatan, filo de Saul, restis filo, kiu havis malsanajn piedojn. Li havis la agxon de kvin jaroj, kiam venis la sciigo pri Saul kaj Jonatan el Jizreel; kiam lia vartistino prenis lin kaj ekkuris, kaj sxi rapidis forkuri, li falis kaj farigxis lama. Lia nomo estis Mefibosxet.
-
5
|2 Samuel 4:5|
Rehxab kaj Baana, filoj de Rimon, la Beerotano, iris kaj venis en la varmego de la tago en la domon de Isx-Bosxet, kiam li kusxis sian tagmezan kusxadon.
-
6
|2 Samuel 4:6|
Kaj jen ili eniris en la mezon de la domo, kvazaux por preni tritikon, kaj frapis lin en la ventron; poste Rehxab kaj lia frato Baana forkuris.
-
7
|2 Samuel 4:7|
Kiam ili eniris en la domon, li kusxis sur sia lito en sia dormocxambro; tial ili frapis lin kaj mortigis lin, kaj dehakis lian kapon, kaj prenis lian kapon, kaj iris laux la vojo al la ebenajxo dum la tuta nokto.
-
8
|2 Samuel 4:8|
Kaj ili alportis la kapon de Isx-Bosxet al David en HXebronon, kaj diris al la regxo:Jen estas la kapo de Isx-Bosxet, filo de Saul, via malamiko, kiu sercxis vian animon; la Eternulo donis al nia sinjoro, la regxo, vengxon hodiaux pro Saul kaj pro lia idaro.
-
9
|2 Samuel 4:9|
Sed David respondis al Rehxab kaj al lia frato Baana, filoj de Rimon, la Beerotano, kaj diris al ili:Kiel vivas la Eternulo, kiu savis mian animon el cxiuj malfelicxoj,
-
10
|2 Samuel 4:10|
se tiun, kiu sciigis al mi, ke Saul mortis, kaj kiu pensis, ke li estas agrabla sciiganto, mi kaptis kaj mortigis en Ciklag, por rekompenci lin pro la sciigo:
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Coríntios 5-7
21 de novembro LAB 691
NOSSO SENTIDO EXISTENCIAL
Coríntios 01-04
Quando o cristão se torna consciente de onde está e da razão de estar onde está, sua vida passa a ter sentido. Geralmente, a vida de um cristão não é destruída por grandes assolações, mas sim, por picuinhas. Este poderia ser um outro título dado ao livro de Coríntios: “Picuinhas”. E o grande erudito Paulo amava tanto aqueles cristãos de Corinto, ao ponto de parar para dar-lhes atenção àqueles detalhes que para um doutor não muito altruísta, seriam de somenos importância. Mas quando um pai pára suas atividades complexas de um homem e suja-se na areia do quintal para fazer estradinhas e pontezinhas com seu filho, não está entretendo-se, está dando a um novo ser, à próxima geração, o rumo certo da superação vitoriosa da existência. Cristão, onde você está? Por quê?
“Irmãos, em nome de nosso Senhor Jesus Cristo, suplico a todos vocês que concordem uns com os outros no que falam, para que não haja diversões entre vocês; antes, que todos estejam unidos num só pensamento e num só parecer (1Coríntios 1:10)”. Cristianismo é, acima de tudo, a busca pelo significado da vida, cujas respostas dão direção certa à mesma. Isto acontece apenas quando idéias, conceitos e valores se harmonizam. A semente da união nasce no solo que une todas as mentes em uma só. Portanto, devemos nos entender nas idéias controversas. Mas como?
“Mas Deus o revelou a nós por meio do Espírito. O Espírito sonda todas as coisas, até mesmo as coisas mais profundas de Deus. Pois, quem conhece os pensamentos do homem, a não ser o espírito do homem que nele está? Da mesma forma, ninguém conhece os pensamentos de Deus, a não ser o Espírito de Deus (2:10-11)”. Somente com a ajuda de Deus, é que podemos entender a revelação. Se antes, com humildade, nos dispomos a nos unir, sem querer impor, uns sobre os outros, nossas próprias idéias, em Deus, encontramos a verdade. E isto é possível?
“Vocês não sabem que são santuário de Deus e que o Espírito de Deus habita em vocês? Se alguém destruir o santuário de Deus, Deus o destruirá; pois o santuário de Deus, que são vocês, é sagrado (3:16-17)”. Por nós mesmos, é praticamente impossível sublimarmos harmonicamente em conhecimento, pois nosso coração é mal. O Espírito Santo quer habitar em nós. É Ele quem faz a obra em nós. Para quê?
“Portanto, que todos nos considerem como servos de Cristo e encarregados dos mistérios de Deus. O que se requer destes encarregados é que sejam fiéis (4:1-2)”. O objetivo final é sermos co-participantes do trabalho de Deus.
Isso dá sentido à nossa existência.
Valdeci Júnior
Fátima Silva