-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Esperanto -
-
11
|Números 6:11|
Kaj la pastro faros el unu pekoferon kaj el la dua bruloferon, kaj li pekliberigos lin de tio, kion li pekis per la mortinta korpo, kaj li sanktigos lian kapon en tiu tago.
-
12
|Números 6:12|
Kaj li konsekros sin al la Eternulo por la tempo de sia konsekriteco, kaj li alportos jaragxan sxafidon kiel kulpoferon; kaj la tempo antauxa perdos sian valoron, cxar lia konsekriteco malpurigxis.
-
13
|Números 6:13|
Kaj jen estas la legxo pri la konsekrito:kiam finigxos la tempo de lia konsekriteco, oni venigu lin al la pordo de la tabernaklo de kunveno;
-
14
|Números 6:14|
kaj li alportu kiel oferon al la Eternulo unu jaragxan sxafidon sendifektan kiel bruloferon, kaj unu jaragxan sxafidinon sendifektan kiel pekoferon, kaj unu virsxafon sendifektan kiel pacoferon,
-
15
|Números 6:15|
kaj korbon da macoj el delikata faruno, kukojn miksitajn kun oleo, kaj flanojn nefermentintajn, sxmiritajn per oleo, kaj ilian farunoferon kaj versxoferon.
-
16
|Números 6:16|
Kaj la pastro prezentos tion antaux la Eternulon kaj faros lian pekoferon kaj lian bruloferon.
-
17
|Números 6:17|
Kaj el la virsxafo li faros pacoferon al la Eternulo kune kun la korbo da macoj, kaj la pastro faros lian farunoferon kaj lian versxoferon.
-
18
|Números 6:18|
Kaj la konsekrito pritondos cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno sian konsekritan kapon, kaj li prenos la harojn de sia konsekrita kapo, kaj metos sur la fajron, kiu estas sub la pacofero.
-
19
|Números 6:19|
Kaj la pastro prenos la kuiritan sxultron de la virsxafo kaj unu nefermentintan kukon el la korbo kaj unu nefermentintan flanon, kaj li metos tion sur la manon de la konsekrito, kiam tiu estos pritondinta sian konsekritan kapon.
-
20
|Números 6:20|
Kaj la pastro skuos tion kiel skuoferon antaux la Eternulo; sanktigita gxi estu por la pastro, krom la brustajxo de skuado kaj la femuro de levado. Poste la konsekrito povas trinki vinon.
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 João 1-5
19 de Dezembro LAB 719
TOPO
2Pedro
Imagine uma pirâmide, cheia de degraus, cujo topo você tem que alcançar. Na base, está a fé. O segundo degrau é uma composição de virtude. Este degrau, serve de apoio para uma camada de conhecimento. Quando você escala o conhecimento, chega a uma plataforma de domínio próprio. O próximo andar é constituído de perseverança. Acima da perseverança, é possível encontrar piedade. E em seguida, o piso é todo fraternidade. Mas não pare de subir, porque o topo está perto. E quando você chega ao mesmo, percebe que é um terraço de amor.
Acha utópico? Então leia este trecho da leitura bíblica de hoje:
“Por isso mesmo, empenhem-se para acrescentar à sua fé a virtude; à virtude o conhecimento; ao conhecimento o domínio próprio; ao domínio próprio a perseverança; à perseverança a piedade; à piedade a fraternidade; e à fraternidade o amor (2Pedro 1:5-7)”.
Que sentido faz? A sequência do texto explica:
“Porque, se essas qualidades existirem e estiverem crescendo em sua vida, elas impedirão que vocês, no pleno conhecimento de nosso Senhor Jesus Cristo, sejam inoperantes e improdutivos (verso 8).
Ainda não foi possível entender? Esclarecendo:
O assunto é “salvação”. Depois da Justificação Pela Fé, no processo de santificação, o amor está no topo das nobres virtudes a serem alcançadas. E qual é o resultado disso? João 14:21: “Quem tem os meus mandamentos e lhes obedece, esse é o que me ama. Aquele que me ama será amado por meu Pai, e eu também o amarei e me revelarei a ele”.
Assim como Paulo, a partir de 12, vai explicando sobre os dons (virtudes) e classificando-os, até culminar naquele que ele julga mais nobre, no capítulo 13: o amor, aqui Pedro também tem a sua pirâmide. Assim como Cristo resume toda todo o antigo testamento em uma palavra, “amor”, Pedro também coloca este talento divino como o hit da vida cristã. Pra bombar, só com o amor.
A pirâmide é a vida plena no plano original de Deus. Escalar a pirâmide é o tornar-se participante da natureza divina. Por isto lemos: “Seu divino poder nos deu tudo de que necessitamos para a vida e para a piedade, por meio do pleno conhecimento daquele que nos chamou para a sua própria glória e virtude. Dessa maneira, ele nos deu as suas grandiosas e preciosas promessas, para que por elas vocês se tornassem participantes da natureza divina e fugissem da corrupção que há no mundo, causada pela cobiça (2Pedro 1:3-4)”.
É para isto que Deus chamou você. E nisto consiste a certeza da sua vocação e da sua eleição. Com isto definido em mente, você pode fazer a leitura de hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva