-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Νέα Ελλη
-
-
1
|2 Crônicas 7:1|
[] Και αφου ετελειωσεν ο Σολομων προσευχομενος, κατεβη το πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγε τα ολοκαυτωματα και τας θυσιας· και δοξα Κυριου ενεπλησε τον οικον.
-
2
|2 Crônicas 7:2|
Και δεν ηδυναντο οι ιερεις να εισελθωσιν εις τον οικον του Κυριου, διοτι δοξα Κυριου ενεπλησε τον οικον του Κυριου.
-
3
|2 Crônicas 7:3|
Παντες δε οι υιοι Ισραηλ, βλεποντες το πυρ καταβαινον και την δοξαν του Κυριου επι τον οικον, επεσον κατα προσωπον επι την γην, επι το λιθοστρωτον, και προσεκυνησαν και εδοξασαν τον Κυριον, λεγοντες, Οτι ειναι αγαθος· οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου.
-
4
|2 Crônicas 7:4|
Τοτε ο βασιλευς και πας ο λαος προσεφεραν θυσιας ενωπιον του Κυριου·
-
5
|2 Crônicas 7:5|
και εθυσιασεν ο βασιλευς Σολομων την θυσιαν, εικοσιδυο χιλιαδας βοων και εκατον εικοσι χιλιαδας προβατων. Ουτως εγκαινιασαν ο βασιλευς και πας ο λαος τον οικον του Θεου.
-
6
|2 Crônicas 7:6|
Και ισταντο οι ιερεις εις τας υπηρεσιας αυτων, και οι Λευιται μετα των μουσικων οργανων του Κυριου, τα οποια Δαβιδ ο βασιλευς εκαμε δια να δοξαζωσι τον Κυριον, Οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου, εχοντες εν ταις χερσιν αυτων τους υμνους του Δαβιδ· και εσαλπιζον οι ιερεις κατεναντι αυτων, και πας ο Ισραηλ ιστατο.
-
7
|2 Crônicas 7:7|
Καθιερωσεν ετι ο Σολομων το μεσον της αυλης, της κατα προσωπον του οικου του Κυριου· διοτι εκει προσεφερε τα ολοκαυτωματα και το στεαρ των ειρηνικων προσφορων· επειδη το θυσιαστηριον το χαλκινον, το οποιον ο Σολομων εκαμε, δεν ηδυνατο να χωρεση τα ολοκαυτωματα και την εξ αλφιτων προσφοραν και το στεαρ.
-
8
|2 Crônicas 7:8|
Και κατ' εκεινον τον καιρον εκαμεν ο Σολομων την εορτην επτα ημερας, και πας ο Ισραηλ μετ' αυτου, συναξις μεγαλη σφοδρα, απο της εισοδου Αιμαθ μεχρι του ποταμου της Αιγυπτου.
-
9
|2 Crônicas 7:9|
Και εν τη ογδοη ημερα εκαμον συναξιν πανδημον· διοτι εκαμον τον εγκαινιασμον του θυσιαστηριου επτα ημερας, και την εορτην επτα ημερας.
-
10
|2 Crônicas 7:10|
Και εν τη εικοστη τριτη ημερα του εβδομου μηνος απελυσε τον λαον εις τας σκηνας αυτων, ευφραινομενους και αγαλλομενους την καρδιαν δια τα αγαθα οσα εκαμεν ο Κυριος προς τον Δαβιδ και προς τον Σολομωντα και προς τον Ισραηλ τον λαον αυτου.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Reis 12-14
25 de abril LAB 481
O ABRAÇO DO AMOR
2Reis 12-14
Fico imaginando sobre como Deus olha para Seus filhos lá de cima, cada um de nós. Você já subiu em um lugar bem alto e ficou observando o que cada pessoa está fazendo, e ver os detalhes da correria das pessoas, sem que elas percebam que está olhando para elas?
Quando leio essas histórias do povo de Israel, olhando para tantos personagens e tudo o que faziam, imagino a vida de cada um e os sentimentos deles. Para mim, vendo-os através das lentes do texto bÃblico, parece que estou vendo-os, como se olhasse de cima e vendo todo mundo. Veja essas pessoas com seus próprios olhos através das lentes de 2Reis 12-14. Ao pensar neles, fico imaginando como cada um expressa sua carência através dos seus atos. Assim, chegamos a uma grande realidade: o ser humano é carente. Quem não gosta de um abraço?
Onde podemos encontrar um bom abraço? Joás sabia! Em Deus, a certeza do abraço é certa. Se você comparar a biografia dele com todas as descrições dos outros personagens, verá o quanto ele foi ABRAÇADO por Deus. O fato é que todo aquele que busca a Deus, não fica sem receber um abraço. Foi isso que Joás fez. Resolveu arrumar a casa e abrir as portas da casa de Deus. Ela passou a ser a casa do abraço. Afinal, se todas as pessoas estiverem congregadas, estarão sob um mesmo abraço. Pensando nisso, Joás fez a reparação do templo.
Fiz um poema, que eu gostaria de compartilhar com você. Posso? Ele é a descrição de uma pessoa que estava perdida, encontrou a igreja e se juntou a muitas outras pessoas com a mesma experiência. Então, imagine-se nessa cena:
Eu estava lá fora, vazio
Em meu coração, sentia frio
Então eu ouvi a voz do EspÃrito Santo
Concedendo amor, me chamando
Vem à Minha casa
Vem esquecer sua dor
Vem com os seus queridos
Receber o abraço do amor
Relutei aceitar e vir
O que iriam pensar de mim?
Mas eu não resisti, lembrei de Jesus
Padecendo de amor, lá na cruz
E vim à Tua casa
Vim esquecer minha dor
Vim, com os meus queridos
Receber o abraço do amor
Reunidos aqui, cantamos
Em adoração, nos abraçamos
Nós queremos, ó Deus, de Ti receber
Doação de amor, do Teu poder
Nós, em Tua casa
Nós esquecemos a dor
Nós, com os nossos queridos
Dá-nos o abraço do amor
Bom! Abrigo em casa
Bom! Esquecer toda dor
Bom! Reunir com queridos
Receber o abraço do amor
Receber o abraço do amor
O Abraço do Amor!
Não se esqueça: Deus quer muito abraçar você.
Valdeci Júnior
Fátima Silva