-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Νέα Ελλη
-
-
1
|Ezequiel 42:1|
[] Και με εξηγαγεν εις την αυλην την εξωτεραν κατα την οδον την προς βορραν· και με εφερεν εις τον θαλαμον τον απεναντι του κεχωρισμενου μερους κατα τον κατα προσωπον της οικοδομης, προς βορραν.
-
2
|Ezequiel 42:2|
κατα προσωπον του μηκους, το οποιον ητο εκατον πηχων, ητο η βορειος θυρα, το δε πλατος πεντηκοντα πηχων.
-
3
|Ezequiel 42:3|
Απεναντι των εικοσι πηχων, αιτινες ησαν δια την εσωτεραν αυλην, και απεναντι του λιθοστρωτου του δια την εξωτεραν αυλην, ητο στοα αντικρυ στοας τριπλη.
-
4
|Ezequiel 42:4|
Και κατα προσωπον των θαλαμων ητο περιπατος δεκα πηχων το πλατος, και προς τα εσω οδος μιας πηχης· και αι θυραι αυτων ησαν προς βορραν.
-
5
|Ezequiel 42:5|
Οι δε ανωτατοι θαλαμοι ησαν στενωτεροι, επειδη αι κατω στοαι και αι μεσαιαι της οικοδομης εξειχον μαλλον παρα εκεινους.
-
6
|Ezequiel 42:6|
Διοτι ουτοι ησαν εις τρια πατωματα, δεν ειχον ομως στυλους ως τους στυλους των αυλων· δια τουτο η οικοδομη εστενουτο μαλλον παρα το κατωτατον και το μεσαιον απο της γης.
-
7
|Ezequiel 42:7|
Και ο τοιχος ο εξωθεν απεναντι των θαλαμων, προς την εξωτεραν αυλην κατα προσωπον των θαλαμων, ειχε μηκος πεντηκοντα πηχων.
-
8
|Ezequiel 42:8|
Διοτι το μηκος των θαλαμων των εν τη εξωτερα αυλη ητο πεντηκοντα πηχων· και ιδου, κατα προσωπον του ναου ησαν εκατον πηχαι.
-
9
|Ezequiel 42:9|
Κατωθεν δε των θαλαμων τουτων ητο η εισοδος κατα ανατολας, καθως υπαγει τις προς αυτους απο της αυλης της εξωτερας.
-
10
|Ezequiel 42:10|
Οι θαλαμοι ησαν εις το παχος του τοιχου της αυλης προς ανατολας, κατα προσωπον του κεχωρισμενου μερους και κατα προσωπον της οικοδομης.
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 29-31
06 de março LAB 431
HUM?
Deuteronômio 29-31
Desde que me entendo por gente, minha família segue a Deus. Cresci, desde pequeno, indo à igreja todos os finais de semana, participando da escolinha bíblica para os menores, fazendo culto familiar em casa todos os dias, vendo meus pais pregarem o evangelho, assistindo a conversas bíblicas. Sendo assim, acostumei-me a respirar esse ar evangélico, a conversar sobre coisas da igreja, da Bíblia e sobre Deus.
E você sabe que toda criança é cheia de perguntas, né? Aquelas com as quais a criança bombardeia o adulto. “Por que isso? Por que aquilo?”
Isso é normal, pois a criança não veio ao mundo sabendo das coisas. Quando se depara com um monte de novidades, ela quer entender. Agora, uma criança que é criada em uma casa onde se fala de Deus, constantemente, muitas das perguntas também serão relacionadas a Deus. “Pai, por que eu tenho que chamar a Deus de pai também?” “Mãe, por que Jesus não frequentava a escola?” “Como a gente vai ser quando chegar no Céu?” E, por aí vai... Não sei se é porque eu deixava meus pais, tios, líderes da igreja, pessoas mais velhas, professores, todo mundo tonto com tantas perguntas, que muitas vezes eu ouvi a mesma resposta: “Deuteronômio 29:29.”
Você já viu o que está escrito lá? “As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós, e aos nossos filhos, para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.” Ou seja, o que não está encoberto, a nós pertence, mas o que está encoberto, ao Senhor pertence. E ponto final. Isso queria dizer que, se não tinha explicação para alguma coisa, era porque Deus não queria dizer, e isso era um segredo dEle, o qual a gente não devia perscrutar. Então, eu pensava: Está bem. Se Deus quer assim, vou discutir o quê?
Com o passar do tempo, à medida que fui crescendo, estudando e ampliando minha visão de mundo e meu acervo de informações, descobri algo que não sabia se era muito triste ou muito bom: tinha muita coisa que antes eu não pensava que estaria revelada, mas que na realidade estava sim. Na prática, já tinha perguntado sobre tal assunto e tinha recebido a resposta “Deuteronômio 29:29”, isto é, só Deus sabe, não temos como saber. Mas descobri que tinha como saber. O que eu não sabia antes era por pura ignorância.
Então, Deuteronômio 29:29 estava com problemas? Não! O problema era usá-lo de maneira errada. Não devemos nos conformar com a ignorância. Aprendi que esse verso não pode servir como uma desculpa esfarrapada para a ociosidade da pesquisa. Não escudemos nossa ignorância!
Valdeci Júnior
Fátima Silva