-
-
Xhosa -
-
1
|Daniel 12:1|
Ngelo xesha uya kusuka eme uMikayeli, umthetheli omkhulu, omela oonyana babantu bakowenu. Kuya kubakho ixesha lembandezelo elingazanga libekho elinjalo, kususela koko lwabakhoyo uhlanga, kude kube nangelo xesha. Ngelo xesha baya kusinda abantu bakowenu, bonke abafunyenwe bebhaliwe encwadini.
-
2
|Daniel 12:2|
Kuya kuvuka abaninzi kwabaleleyo eluthulini lomhlaba, aba baye ebomini obungunaphakade, naba baye kwingcikivo nakwinyumnyezi engunaphakade.
-
3
|Daniel 12:3|
Abo ke banengqiqo baya kukhazimla njengokukhazimla kwesibhakabhaka; nababajikela abaninzi ebulungiseni bakhazimle njengeenkwenkwezi ngonaphakade kanaphakade.
-
4
|Daniel 12:4|
Wena ke, Daniyeli, wavalele amazwi la, uyitywine incwadi, kude kube lixesha lokuphela. Baninzi abaya kuyiphengulula, kwandiswe ukwazi.
-
5
|Daniel 12:5|
Mna, Daniyeli, ndabona: nabo abanye ababini bemi, omnye nganeno ngaseludinini lomlambo, omnye ngaphesheya ngaseludinini lomlambo.
-
6
|Daniel 12:6|
Wathi omnye kwindoda leyo yambethe ilinen emhlophe, ebiphezu kwamanzi omlambo, Koda kube nini na, ukuphela kwezi zinto zibalulekileyo?
-
7
|Daniel 12:7|
Ndeva indoda eyambethe ilinen emhlophe, ebiphezu kwamanzi omlambo, yasiphakamisela ezulwini isandla sayo sokunene nesokhohlo sayo, yafunga ohleli ngonaphakade, isithi, Kuya kusa exesheni, emaxesheni amabini amisiweyo, nasesiqingatheni sexesha; kwakupheliswa ukuhlekezwa kwamandla abantu abangcwele, ziya kupheliswa zonke ezo zinto.
-
8
|Daniel 12:8|
Mna ke ndeva, andaqonda; ndathi, Nkosi yam, yiyiphi na eyokuphela kwezi zinto?
-
9
|Daniel 12:9|
Yathi, Hamba, Daniyeli, kuba amazwi aya kuvalelwa, atywinwe kude kube lixesha lokuphela.
-
10
|Daniel 12:10|
Abaninzi baya kuzenza nyulu, bazenze mhlophe, banyibilikiswe; ke abangendawo baya kwenza okungendawo. Abangendawo bonke abayi kukuqonda oko, kodwa abanengqiqo baya kukuqonda.
-
-
Sugestões

Clique para ler Filemom 1-1
10 de Dezembro LAB 710
SOBRE A CONDUTA CRISTÃ
Tito
Paulo escreveu uma cartinha não para Tito somente, mas para todos nós, que somos cristãos. Esta epístola, além de falar sobre a tarefa de Tito em Creta e de dar instruções a vários grupos, preocupa-se com a conduta cristã. E a preocupação com a conduta cristã é uma das nossas crenças fundamentais. Como membros do corpo de Cristo...
“Somos chamados para ser um povo piedoso que pensa, sente e age de acordo com os princípios do Céu. Para que o Espírito recrie em nós o caráter de nosso Senhor, só nos envolvemos naquelas coisas que produzirão em nossa vida pureza, saúde e alegria semelhantes às de Cristo. Isso significa que nossas diversões e entretenimentos devem corresponder aos mais altos padrões do gosto e beleza cristãos.
“Embora reconheçamos diferenças culturais, nosso vestuário deve ser simples, modesto e de bom gosto, apropriado àqueles cuja verdadeira beleza não consiste no adorno exterior, mas no ornamento imperecível de um espírito manso e tranqüilo. Significa também que, sendo o nosso corpo o templo do Espírito Santo, devemos cuidar dele inteligentemente. Junto com adequado exercício e repouso, devemos adotar a alimentação mais saudável possível e abster-nos dos alimentos imundos identificados nas Escrituras. Visto que as bebidas alcoólicas, o fumo e o uso irresponsável de medicamentos e narcóticos são prejudiciais a nosso corpo, também devemos abaster-nos dessas coisas.
“Em vez disso, devemos empenhar-nos em tudo que submeta nossos pensamentos e nosso corpo à disciplina de Cristo, o qual deseja nossa integridade, alegria e bem-estar (Nisto Cremos, 366)”.
“Pela comunhão diária com Deus, por Sua Palavra e pela oração, podemos resistir ao pecado e à tentação. Esses canais de comunicação com o Pai só podem ser encontrados em Cristo, pela habitação do Espírito de Deus. Em Cristo, podemos também desenvolver o verdadeiro caráter cristão através da nossa herança e comunhão uns com os outros e levando os fardos uns dos outros (Lição dos Jovens, 25-30 de dezembro de 2005)”.
A comunicação num relacionamento deve ser cooperativa. Isso significa que devemos não apenas ouvir a voz de Deus na leitura da Bíblia, mas também precisamos nos comunicar sinceramente com Ele. De acordo com Lemar Standiford, de Grand Terrace, EUA, “para construirmos um relacionamento forte com Deus, nossa comunicação com Ele não precisa ser uma via de mão única. Ao contrário, deve ser uma estrada movimentada percorrida por ambas as partes envolvidas. Isso significa ouvir... falar... ouvir... falar... ouvir”.
“Porque a graça de Deus se manifestou salvadora a todos os homens. Ela nos ensina a renunciar à impiedade e às paixões mundanas e a viver de maneira sensata, justa e piedosa nesta era presente (Tito 2:11-12)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva