-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew Stuttgart Bible without vowels (OT) / Greek Textus Receptus (NT)
-
-
18
|Atos 25:18|
περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν επεφερον ων υπενοουν εγω
-
19
|Atos 25:19|
ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
-
20
|Atos 25:20|
απορουμενος δε εγω εις την περι τουτου ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιερουσαλημ κακει κρινεσθαι περι τουτων
-
21
|Atos 25:21|
του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου πεμψω αυτον προς καισαρα
-
22
|Atos 25:22|
αγριππας δε προς τον φηστον εφη εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτου
-
23
|Atos 25:23|
τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην ουσιν της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
-
24
|Atos 25:24|
και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου παν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν ζην αυτον μηκετι
-
25
|Atos 25:25|
εγω δε καταλαβομενος μηδεν αξιον θανατου αυτον πεπραχεναι και αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν αυτον
-
26
|Atos 25:26|
περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψαι
-
27
|Atos 25:27|
αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 8-9
12 de maio LAB 498
QUE GRANDE PRESENTE!
2Crônicas 08-09
Qual é o maior presente que pode existir entre os seres humanos? Foi no começo de 2009 que comecei a trabalhar no comentário de hoje. Ao analisar o texto bíblico, perguntei à minha mãe o que ela achava. Sem técnicas acadêmicas teológicas, mas com a simplicidade de quem já aprendeu muito com sua existência, ela foi profundamente teológica quando disse que eu poderia, naquele momento, me comparar ao rei Salomão, me colocando, talvez, até acima dele.
Dei um sorriso e disse: Oh, mãe, estou falando sério! Mas ela disse que estava falando sério! Então, com o desafio dela, li o texto mais uma vez e vi que tinha razão em um aspecto. Naquele momento, eu estava passando por um momento muito feliz (continua até hoje), que é o fato de esperar, cuidar e curtir a existência de outro ser gerado de mim mesmo, um filho. Como a notícia de que seria pai me deixou feliz! Era o maior presente que eu estava recebendo no momento. Daí, deparei-me com Salomão concedendo uma entrevista para a rainha de Sabá.
Ela veio até o palácio do rei e o encheu de presentes. Mas sabe qual era o ponto que fazia com que os presentes recebidos por Salomão tivessem certa limitação? Eram presentes materiais, passageiros, limitados a este mundo.
Salomão tinha muitos outros dotes como sabedoria e mais sabedoria, fama e mais fama, riquezas e mais riquezas, presentes e mais presentes e muitas mulheres também. E assim foi seu reinado.
Esse é o contexto da leitura bíblica. Agora, questiono: você pegaria um filho seu e daria em troca da fama, riqueza e presentes que Salomão tinha ganhado? Em “sã consciência” nenhum ser humano faria isso, porque um filho é um presente de Deus, incomparável a qualquer coisa, por ter duas características: amor e vida humana, que pode ser eterna. Esse é o maior presente que pode existir entre os humanos e para os humanos: o dom da vida. Vá até um hospital e pergunte a um rico desenganado pelos médicos sobre isso para ver se não é verdade.
Você pode pedir sabedoria para Deus? Sim, pode! É um bom presente. Pode pedir fama também? É mais perigoso, mas a fama em si não é pecado. E riquezas? Alguém pode ser rico? Também pode ser complicado, mas é possível ser rico e cristão. Mas não existe um presente maior que Deus possa dar a você que sua vida e a vida dos seus queridos. De tudo o que Salomão teve, a única coisa boa que poderia sobreviver ao próprio tempo é a vida eterna.
E nós, como podemos aproveitar esse presente?
Valdeci Júnior
Fátima Silva