- 
			
				
- 
									
   Suomen Raamattuopisto (1776)									 - 
									
									 
- 
									
									7
									 
									 
									|Lamentações 3:7|
									Hän on minut muurannut sisälle, etten minä pääse ulos, ja minut kovaan jalkapuuhun pannut.									
									    
								 
- 
									
									8
									 
									 
									|Lamentações 3:8|
									Ja vaikka minä huudan ja parun, niin hän kuitenkin korvansa tukitsee minun rukouksestani.									
									    
								 
- 
									
									9
									 
									 
									|Lamentações 3:9|
									Hän on muurannut tieni kiinni vuojonkivillä, ja polkuni sulkenut.									
									    
								 
- 
									
									10
									 
									 
									|Lamentações 3:10|
									Hän on väijynyt minua niinkuin karhu, niinkuin jalopeura salaisuudessa.									
									    
								 
- 
									
									11
									 
									 
									|Lamentações 3:11|
									Hän on minun antanut tieltä eksyä, ja minut repinyt säpäleiksi, ja minut autioksi tehnyt.									
									    
								 
- 
									
									12
									 
									 
									|Lamentações 3:12|
									Hän on joutsensa jännittänyt, ja asettanut minun nuolella tarkoitettavaksi.									
									    
								 
- 
									
									13
									 
									 
									|Lamentações 3:13|
									Hän ampui minun munaskuihini viinensä nuolet.									
									    
								 
- 
									
									14
									 
									 
									|Lamentações 3:14|
									Minä olen kaiken minun kansani nauru, ja heidän jokapäiväinen virtensä.									
									    
								 
- 
									
									15
									 
									 
									|Lamentações 3:15|
									Hän on haikeudella minut ravinnut, ja koiruoholla juovuttanut.									
									    
								 
- 
									
									16
									 
									 
									|Lamentações 3:16|
									Hän on hampaani somerolla rikki musertanut, hän kieritti minun tuhassa.									
									    
								 
 - 
									
 - 
				
Sugestões
 

Clique para ler João 16-18
03 de novembro LAB 673
JOÃO 14-15
João 14-15
A partir do momento que, em www.bibliaonline.net, abrimos o espaço para que os nossos ouvintes e internautas também fizessem seus comentários sobre o texto bíblico do dia, passamos a receber ótimos posts. Portanto, hoje vou deixar que nossos amigos contribuam.
Um leitor chamado William anotou que “Nem sempre é fácil cumprir a vontade de Deus. Não suporto mais o pecado na minha vida, mas apego-me àquela verdade absoluta: ‘onde abundou o pecado, superabundou a graça’. Maravilhosa graça!!!!!!!!!!! O amor de Jesus nos constrange, e pecar significa que, em algum momento, não Lhe retribuímos o devido amor”.
Isto pode ser ilustrado pela história da Eliana:
“Passei por uma experiência muito delicada nestes últimos meses. Foi na minha igreja. A diretora do Ministério da Criança e eu tivemos um contratempo. Para minha surpresa, aquela irmã alegava que eu era um empecilho ao seu trabalho. Ela deixou claro que me odiava, usando palavras duríssimas.
“O interessante é que, naquele dia, em especial, eu estava muito bem. Tudo o que aquela líder me falava parecia não magoar profundamente meu coração. Passado o êxtase do acontecido, comentei o ocorrido com o líder geral da congregação local. Ele aconselhou-me que orássemos por ela, e foi o que fizemos.
“Enquanto os dias se passavam, continuávamos a orar. Mas eu não sabia que ela também orava por mim. O seu coração também estava triste pelo ocorrido, e sentia que precisava desculpar-se com todos os presentes.
“Certo dia, trabalhando juntas, movidas pelo Espírito do Senhor, enquanto conversávamos outros assuntos, ela parou, olhou-me firmemente, e disse: ‘Como Deus tem me abençoado depois daquele nosso desentendimento. Explico. Eu aprendi muito, tanto com seu silêncio, quanto com sua paciência. Vi que, naquele dia, você estava em paz, e que esta paz vinha do Senhor. Por favor, me perdoe’. Depois de toda ação vem uma reação. Eu também lhe pedi perdão.
“Resumindo. Ela está em paz. E a paz que o Senhor a dá é esta de João 14:24.”
Acho que o internauta Silvano resume bem esta realidade, quando, ao comentar sobre João 14-15, diz: “Significa que Deus ama a todos, indistintamente, inclusive os mais vis pecadores, embora abomine o pecado. A expectativa de Deus é que todos se salvem. Ele é um Deus de misericórdias. Por isso, quem O ama não vive mais na prática do pecado, mas obedece Sua palavra, porque Ele gera vida em nós.
E que vida! “Não dá para questionar este amor tão grande por todos os povos. Quem daria seu único filho? Será que este gesto não diz tudo? (Internauta Paulo)”.
E para você, meu amigo, o que significa o conteúdo de João 14-15?
Valdeci Júnior
Fátima Silva