-
-
Suomen Raamattuopisto (1776)
-
-
1
|Malaquias 1:1|
Tämä on Herran sanan kuorma Israelin tykö, Malakian kautta.
-
2
|Malaquias 1:2|
Minä rakastin teitä, sanoo Herra. Niin te sanotte: missäs meitä rakastit? Eikö Esau ole Jakobin veli, sanoo Herra? ja minä rakastin Jakobia,
-
3
|Malaquias 1:3|
Ja vihasin Esauta; olen myös autioksi tehnyt hänen vuorensa, ja hänen perimisensä lohikärmeille erämaaksi.
-
4
|Malaquias 1:4|
Ja jos Edom sanois: me olemme köyhtyneet, mutta me tahdomme autiot jälleen rakentaa; niin sanoo Herra Zebaot näin: jos he rakentavat, niin minä tahdon maahan kukistaa; ja ne pitää kutsuttaman jumalattomuuden rajaksi ja siksi kansaksi, jolle Herra on vihainen ijankaikkisesti.
-
5
|Malaquias 1:5|
Sen pitää teidän silmänne näkemän, ja teidän pitää sanoman: Herra on ylistetty Israelin maan äärissä.
-
6
|Malaquias 1:6|
Pojan pitää kunnioittaman isäänsä, ja palvelian isäntäänsä. Jos minä siis isä olen, kussa on minun kunniani? Jos minä isäntä olen, kussa on minun pelkoni? sanoo Herra Zebaot teille, papit, jotka katsotte ylön minun nimeni. Niin te sanotte: missä me katsomme ylön sinun nimes?
-
7
|Malaquias 1:7|
Silloin kuin te uhraatte minun alttarilleni saastaista leipää. Niin te sanotte: kuinka me uhraamme sinulle saastaista? Siinä että te sanotte: Herran pöytä on katsottu ylön.
-
8
|Malaquias 1:8|
Ja kuin te uhraatte jotakin, joka sokia on, niin ette sano sitä pahaksi; ja kuin te uhraatte jotakin ontuvaa eli sairasta, niin ei sitäkään sanota pahaksi. Vie senkaltaista sinun päämiehilles, mitämaks, jos sinä olet hänelle otollinen, eli jos hän katsoo sinun puolees, sanoo Herra Zebaot.
-
9
|Malaquias 1:9|
Niin rukoilkaat nyt Jumalaa, että hän armahtais meidän päällemme, sillä se on tapahtunut teiltä. Luuletteko, että hän katsoo teidän puoleenne? sanoo Herra Zebaot.
-
10
|Malaquias 1:10|
Kuka on myös teidän seassanne, joka sulkee oven (ilman palkkaa)? ette myös viritä tulta minun alttarilleni ilman mitäkään. Ei minulla ole suosiota teihin, sanoo Herra Zebaot, ja ruokauhri teidän käsistänne ei ole minulle otollinen.
-
-
Sugestões
Clique para ler Êxodo 32-33
28 de janeiro LAB 394
MUDANÇAS MUNDANAS
Êxodo 32-33
Já pensou se quando um jogador mudasse de time, ele também mudasse sua ideologia? Imagine se quando ele mudasse de time, também virasse a cabeça, pensando mais ou menos assim: “Até aqui, fui jogador do time x, com o ideal de ganhar os jogos; de hoje em diante, já que vou para o time y, meu ideal será perder os jogos.” Se um jogador agisse assim, todos pensariam que ele estava ficando louco.
De uma forma um pouco mais velada, nós, brasileiros, tivemos a vergonhosa representação de um piloto da Fórmula1 que fez exatamente isso. Você lembra? Ele segurou a fila, perdeu a oportunidade de chegar em primeiro lugar e erguer a bandeira brasileira apenas para ganhar seu ordenado. Seguiu as orientações da Ferrari, que tinha outro preferido e deveria ser sempre o campeão. Era uma vergonha! Outros pilotos brasileiros sempre foram respeitados, mas ele foi motivo de chacotas.
Na Bíblia, encontramos algumas pessoas agindo de forma semelhante. Só porque saíram do Egito, resolveram trocar de Deus (Êxodo 32) e acabaram se dando muito mal. Nunca devemos confundir trocar de time com trocar de ideal.
Bem diferente disso, aconteceu com George Herman “Babe” Ruth, o cara mais importante da liga de beisebol. Ele sempre fazia seu time ganhar. Em 1919, chegou a fazer 29 “home runs” em 17 jogos. Porém, um indivíduo chamado Harry Frazee, que era o dono do Boston Red Sox, só porque estava precisando de dinheiro para financiar uma peça da Broadway, vendeu o grande jogador “Babe” Ruth por míseros 125 mil dólares. Parece que é muito dinheiro, mas o que o pé frio do Harry fez foi realmente congelar o time dele, que ficou sem ganhar um campeonato pelos próximos 84 anos. O Babe, que foi vendido para o Yankees, os levou à vitória em sete campeonatos americanos e quatro mundiais. O time Red Sox só conseguiu ser campeão em 2004. Custou caro!
Curiosamente, foi também no final de 2004 que deixei de trabalhar na educação, como um ministério, para trabalhar na comunicação. Mas, com um detalhe bem importante: minha missão continua a mesma: ir aonde Deus mandar, levando o evangelho dEle. E aqui estou no meu trabalho, fazendo o comentário sobre um povo que, por mudar de circunstância, erradamente mudou de princípios. É certo que Deus não concorda com isso (Êxodo 33), tanto que chamou aquele povo para colocar tudo em “pratos limpos”.
Não perca o foco da sua vida cristã, ainda que o mundo ao seu redor mude radicalmente. E, se por acaso, isso começar acontecer, pare, sente-se e reescreva sua declaração de missão que você tem como filho de Deus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva