-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Suomen Raamattuopisto (1776) -
-
16
|1 Crônicas 19:16|
Kuin Syrialaiset näkivät itsensä Israelilta lyödyksi, lähettivät he sanansaattajat ja toivat Syrialaiset tuolta puolelta virtaa. Ja Sophak Hadareserin sodanpäämies meni heidän edellänsä.
-
17
|1 Crônicas 19:17|
Kuin se oli Davidille sanottu, kokosi hän koko Israelin ja meni Jordanin ylitse. Ja kuin hän tuli heidän tykönsä, asettui hän heitä vastaan; ja David asetti itsensä Syrialaisia vastaan sotaan, ja ne sotivat hänen kanssansa.
-
18
|1 Crônicas 19:18|
Mutta Syrialaiset pakenivat Israelia. Ja David tappoi Syrialaisista seitsemäntuhatta vaunua ja neljäkymmentä tuhatta jalkamiestä, hän tappoi myös Sophakin sodanpäämiehen.
-
19
|1 Crônicas 19:19|
Ja koska Hadareserin palveliat näkivät itsensä lyödyksi Israelilta, tekivät he rauhan Davidin kanssa, ja olivat hänen palveliansa; ja Syrialaiset ei tahtoneet enää auttaa Ammonin lapsia.
-
1
|1 Crônicas 20:1|
Ja kuin ajastaika kulunut oli siihen aikaan kuin kuninkaat lähtevät ulos, johdatti Joab sotajoukon ja hävitti Ammonin lasten maan, tuli ja piiritti Rabban; mutta David oli Jerusalemissa. Ja Joab löi Rabban ja kukisti sen.
-
2
|1 Crônicas 20:2|
Ja David otti heidän kuninkaansa kruunun hänen päästänsä ja löysi sen painavan leiviskän kultaa, ja siinä oli kalliita kiviä, ja se pantiin Davidin päähän. Hän toi myös sangen paljon saalista kaupungista.
-
3
|1 Crônicas 20:3|
Mutta väen, joka siellä oli, toi hän ulos ja siirsi heidät sahoihin ja rautahaudoille ja kirvestöihin. Niin teki David kaikkein Ammonin lasten kaupunkein kanssa. Ja David palasi sitte kaiken väen kanssa Jerusalemiin.
-
4
|1 Crônicas 20:4|
Sitte nousi sota taas Gaserissa Philistealaisten kanssa. Silloin löi Sibbekai Husatilainen Sippain, joka oli Raphan lapsia, ja he lannistettiin.
-
5
|1 Crônicas 20:5|
Ja vielä nousi sota Philistealaisten kanssa. Silloin löi Elhanan Jairin poika Lahemin Goljatin Gatilaisen veljen, jonka keihään varsi oli niinkuin kankaan puu.
-
6
|1 Crônicas 20:6|
Ja taas nousi sota Gatissa; siellä oli suuri mies, ja hänellä oli kuusi sormea ja kuusi varvasta, se on neljäkolmattakymmentä. Ja hän myös oli syntynyt Raphan pojista.
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 19-21
11 de novembro LAB 681
SUBLINHE AÍ
Atos 16-18
Para incentivá-lo a fazer a leitura bíblica de hoje, quero fazer ressaltar aqui alguns destaques da mesma. Digo alguns, porque creio que, motivado pelos tais, você mesmo concluirá a lista dos pontos relevantes deste trecho de texto inspirado (Atos 16-18). De minha parte, desta vez, a ênfase é doutrinária, como você lê a partir do próximo parágrafo.
O primeiro realce é para 16:6-7. Nestes versos, olhando para a doutrina do Espírito Santo, nos relembramos de Sua missão, que é conduzir a igreja e seus interesses (veja também 20:28). Note que os cristãos da igreja primitiva vislumbravam o Espírito Santo como uma pessoa divina (15:28).
A doutrina do sábado também pode ser evidenciada e reforçada com alguns versículos do nosso texto de hoje. Em 16:33, em 17:12 e 18:4 (cf. 66:22), confirmamos que, mesmo após a ascensão de Cristo, Sua igreja continuou lembrando-se do dia de sábado para o santificar, sistemática e periodicamente.
Dentre as nossas crenças fundamentais, temos como, a primeira delas, “As Sagradas Escrituras”. Esta primordialidade é dada à importância que a Bíblia tem. Cristãos verdadeiramente nobres sempre levaram isto em consideração. Veja que exemplo os ouvintes de Paulo e Silas, que recebiam a transmissão da Palavra em Beréia, nos deixaram, sobre como ser realmente um estudante que fica “Por Dentro da Bíblia”, em 17:11.
Mas precisamos ter consciência de que o conhecimento de Deus vem antes do conhecimento da Bíblia. Isto nós aprendemos em 17:23, com Paulo e com os atenienses, que adoravam a Deus antes mesmo de terem recebido a Sua palavra. E, voltando a falar sobre as doutrinas da divindade, não nos esqueçamos que é nEle que “vivemos, nos movemos e existimos (17:28)”.
Isto nos remonta à doutrina da Criação, notando a pauta de que a ação criadora de Deus não aconteceu somente no Gênesis. Ela continua (veja também Colossenses 1:17). É claro que foi nos eventos narrados nos primeiros capítulos da Bíblia que tudo começou, mas o mesmo Deus, eterno, que atuou lá, atua aqui. Lá, como humanidade, começamos a existir. Até mesmo a linha ateísta da antropologia ateísta concorda que toda a raça humana vem (evoluiu) de um só tronco. Mas antes dos cientistas de hoje, Paulo já sabia sobre a origem das raças, quando, em Atos 17:26, deixou claro que somos todos de um mesmo tronco ancestral.
Creio que o capítulo 18 pode ser resumido numa palavra: missão. Olhe para os atos dos apóstolos, ao ler este texto. Missiologia não é teoria apenas, mas, principalmente, prática. E a comissão da igreja, se considerada o primeiro dos seus ensinamentos, dá vigor a todas as demais doutrinas.
Além de aprender, pratique, testemunhado!
Valdeci Júnior
Fátima Silva