-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Afrikaans (1953)
-
-
1
|Apocalipse 18:1|
En ná hierdie dinge het ek 'n engel sien neerdaal uit die hemel, met groot mag, en die aarde is verlig deur sy heerlikheid.
-
2
|Apocalipse 18:2|
En hy het met 'n groot stem kragtig uitgeroep en gesê: Geval, geval het die groot Babilon, en dit het geword 'n woonplek van duiwels en 'n versamelplek van allerhande onreine geeste en 'n versamelplek van allerhande onreine en haatlike voëls,
-
3
|Apocalipse 18:3|
omdat al die nasies gedrink het van die wyn van die grimmigheid van haar hoerery, en die konings van die aarde met haar gehoereer het, en die handelaars van die aarde ryk geword het deur die mag van haar weelderigheid.
-
4
|Apocalipse 18:4|
En ek het 'n ander stem uit die hemel hoor sê: Gaan uit haar uit, my volk, sodat julle nie gemeenskap met haar sondes mag hê en van haar plae ontvang nie.
-
5
|Apocalipse 18:5|
Want haar sondes reik tot aan die hemel, en God het haar ongeregtighede onthou.
-
6
|Apocalipse 18:6|
Vergeld haar soos sy ook julle vergeld het, en verdubbel dit vir haar volgens haar werke. Skink vir haar dubbel in die beker waarin sy geskink het.
-
7
|Apocalipse 18:7|
Namate sy haarself verheerlik het en weelderig geleef het, na dié mate moet julle haar pyniging en droefheid aandoen. Omdat sy in haar hart sê: Ek sit as koningin en is geen weduwee nie, en droefheid sal ek nooit sien nie
-
8
|Apocalipse 18:8|
daarom sal haar plae op een dag kom: dood en droefheid en honger; en met vuur sal sy verbrand word, want sterk is die Here God wat haar oordeel.
-
9
|Apocalipse 18:9|
En die konings van die aarde wat met haar gehoereer en weelderig geleef het, sal oor haar ween en oor haar weeklaag wanneer hulle die rook van haar verbranding sien,
-
10
|Apocalipse 18:10|
terwyl hulle ver weg staan uit vrees vir haar pyniging, en sê: Wee, wee jou, o groot stad Babilon, o sterk stad, want in een uur het jou oordeel gekom!
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Reis 1-2
10 de abril LAB 466
QUER TER SUCESSO? OUÇA
1Reis 01-02
Vamos continuar com o nosso plano anual de leitura diária da Bíblia? A história segue tratando dos mesmos personagens, o povo de Israel, mas mudamos de livro. Para mim, é um prazer muito grande fazer mais um comentário desses relatos sagrados.
Ontem, vimos sobre o fim do reinado de Davi, suas últimas palavras, um dos seus últimos atos – a construção de um altar de adoração ao Senhor e sobre o lindo cântico que ele escreveu, refletindo no quando Deus o havia abençoado. Hoje, no primeiro livro chamado Reis, a história começa com o ato tolo de Adonias. Ele era alguém que “deu murro em ponta de faca” por querer agir de forma diferente daquilo que Deus disse. Sabe, se não temos um claro mandado de Deus quanto a fazer alguma coisa, às vezes não compensa querermos nos meter a fazer aquilo que Ele não nos chamou para fazer. Muitas vezes, é melhor esperar Deus chamar e fazer somente o que Ele pediu e ter fé suficiente para descansar o resto nas mãos dEle porque Ele sabe o que é melhor. Forçar a barra não compensa. Veja o que aconteceu com Adonias. Quando alguém começa fazendo o que Deus não pediu para fazer, com a desculpa de que está fazendo algo para Deus, a teoria pode até ser bonita, mas no fim da história pode terminar acontecendo aquilo que Albert Einstein disse em um dos seus pensamentos: “A teoria sempre acaba, mais cedo ou mais tarde, assassinada pala experiência.”
Mas, continuando a história, logo após um tolo vem um sábio. Imagino que Salomão ficou lembrando dessas histórias que ele viu no começo da sua vida para escrever o livro de Provérbios. No início do seu reinado, vemos a participação ativa do rei Davi, dando as instruções básicas sobre como o jovem deveria proceder. Mais tarde, o sábio também iria abordar sobre a importância de dar ouvidos aos conselhos dos pais. Por que será, né? Certamente é porque ele deu ouvidos aos conselhos do seu pai. A Bíblia diz que “Salomão assentou-se no trono de Davi, seu pai, e o seu reinado foi firmemente estabelecido.” Encontramos esse verso logo após as instruções que Davi deu para Salomão. No final do capítulo, nos deparamos com uma declaração semelhante: “Assim o reino ficou bem estabelecido nas mãos de Salomão.”
Com o exemplo do sábio, percebemos que se quisermos fazer algo e ter sucesso, devemos ouvir os conselhos de Deus e dos pais tementes a Ele. Dessa forma, seremos BEM mais felizes, afinal, na multidão de conselhos encontramos sabedoria.
Vale a pena ouvir aqueles que são mais experientes. Seja humilde!
Valdeci Júnior
Fátima Silva