-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Afrikaans (1953)
-
-
9
|Jó 5:9|
aan Hom wat groot dinge doen en ondeurgrondelike, wonders sonder getal;
-
10
|Jó 5:10|
wat reën gee oor die aarde en waters uitstuur oor die velde;
-
11
|Jó 5:11|
om nederiges op 'n hoogte te stel daarbo; en die wat in die rou is, verkry die hoogste geluk.
-
12
|Jó 5:12|
Hy wat die planne van listige mense verydel, sodat hulle hande niks kan uitrig wat standhou nie;
-
13
|Jó 5:13|
wat die wyse manne vang in hulle listigheid, en die raad van die slinkse mense misluk van haastigheid.
-
14
|Jó 5:14|
Oordag stuit hulle op duisternis, en soos in die nag tas hulle rond op die middag.
-
15
|Jó 5:15|
So verlos Hy dan van die swaard wat kom uit hulle mond, en die behoeftige uit die hand van die sterk man.
-
16
|Jó 5:16|
So is daar dan verwagting vir die arme; en ongeregtigheid hou die mond toe.
-
17
|Jó 5:17|
Kyk, gelukkig is die man wat God kasty; verwerp daarom die tugtiging van die Almagtige nie.
-
18
|Jó 5:18|
Want Hy doen smart aan, maar verbind ook; Hy verbrysel, maar sy hande maak gesond.
-
-
Sugestões
Clique para ler Neemias 12-13
28 de maio LAB 514
ZELO
Neemias 12-13
Concluí a leitura de hoje e fui almoçar. Deixei para escrever o comentário depois que almoçasse. No restaurante, me assentei à mesa com cinco colegas de trabalho, que estavam discutindo sobre assuntos de profecia. Mas a preocupação deles era o zelo pela igreja ao tratar do assunto de dom profético. Percebi que eles estavam mais preocupados em zelar pelo nome de Deus, do ministério e da igreja que em compreender determinadas definições teológicas.
Então, me deu um insight! Lembrei do personagem da nossa leitura bíblica. Neemias: alguém extremamente zeloso pela Obra de Deus. Na rodinha de amigos, onde ouvi a conversa sobre profecia, no zelo pela pregação, era uma discussão pacífica, tudo numa boa. Mas, às vezes, entre as pessoas que trabalham diretamente no serviço efetivo da Obra de Deus, as discussões ficam bem acaloradas.
Isso já aconteceu comigo uma vez. No meu contexto de trabalho, estávamos sofrendo com um problema há três anos. E esse problema prejudicava o andamento do trabalho de Deus. Todos sabiam que o problema poderia ser resolvido e como resolvê-lo. Mas, já estávamos com três anos de jugo, e a pessoa que tinha que resolver parecia não se importar. Um dia, a bomba estourou na minha mão. Então, eu disse uma frase de impacto bem forte, desliguei minha máquina, levantei da minha mesa e fui embora. Meu chefe veio conversar comigo depois. Ele perguntou por que eu tinha ficado com raiva das pessoas e de quem eu tinha ficado com raiva. Fui pego de surpresa, porque eu não tinha me perguntado sobre isso. Parei para pensar no assunto e cheguei a uma conclusão: não tive raiva de ninguém. Meu chefe perguntou: “Então, por que estava tão preocupado consigo mesmo?” Mais uma vez, ele me pegou de surpresa, mas de novo não era aquela a questão. Refleti e respondi: Eu não estava preocupado comigo mesmo. Tanto é que me expus.
Depois de fazermos uma análise, descobrimos que minha irritação era para com a negligência existente, naquele contexto, na Obra de Deus. Tomei uma atitude radical por zelo, por amor ao trabalho do Senhor. E sabe que terminou sendo uma bênção aquela decisão radical? Depois do ocorrido, o problema passou a desenrolar-se e ser resolvido.
Hoje, olho para trás e vejo que Deus estava guiando tudo. Creio que quando nos colocamos nas mãos de Deus, Ele guia. Mas, na época, eu não via isso. Senti-me mal pela decisão forte que eu havia tomado. Mas quando li o final do livro de Neemias, percebi que a mesma coisa acontecia com os personagens bíblicos. Por isso, não tenha medo de lutar pela honra do nome de Deus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva