-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Afrikaans (1953)
-
-
23
|Romanos 6:23|
Want die loon van die sonde is die dood, maar die genadegawe van God is die ewige lewe in Christus Jesus, onse Here.
-
1
|Romanos 7:1|
Of weet julle nie, broeders want ek spreek met mense wat die wet ken dat die wet oor die mens heers so lank as hy lewe nie?
-
2
|Romanos 7:2|
Want die getroude vrou is deur die wet aan die lewende man gebonde; maar as die man sterwe, is sy ontslae van die wet van die man.
-
3
|Romanos 7:3|
Daarom dan, as sy 'n ander man s'n word terwyl haar man lewe, sal sy 'n egbreekster genoem word; maar as die man sterwe, is sy vry van die wet, sodat sy nie 'n egbreekster is as sy 'n ander man s'n word nie.
-
4
|Romanos 7:4|
So, my broeders, is julle dan ook ten opsigte van die wet dood deur die liggaam van Christus, om aan 'n ander te behoort, naamlik aan Hom wat uit die dode opgewek is, sodat ons tot eer van God vrugte kan dra.
-
5
|Romanos 7:5|
Want toe ons in die vlees was, het die sondige hartstogte wat deur die wet kom, in ons lede gewerk om vir die dood vrugte te dra.
-
6
|Romanos 7:6|
Maar nou is ons ontslae van die wet waardeur ons gebonde was, aangesien ons dit afgesterf het, sodat ons dien in die nuwigheid van die Gees en nie in die oudheid van die letter nie.
-
7
|Romanos 7:7|
Wat sal ons dan sê? Is die wet sonde? Nee, stellig nie! Inteendeel, ek sou die sonde nie anders as deur die wet geken het nie; want ek sou ook die begeerlikheid nie geken het nie as die wet nie gesê het: Jy mag nie begeer nie.
-
8
|Romanos 7:8|
Maar die sonde het aanleiding gevind deur die gebod en in my allerhande begeerlikheid gewerk; want sonder die wet is die sonde dood.
-
9
|Romanos 7:9|
En sonder die wet het ek vroeër gelewe, maar toe die gebod kom, het die sonde weer opgelewe en ek het gesterwe.
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 15-19
27 de julho LAB 574
O NOSSO DEUS É INTERNACIONALMENTE SOBERANO
Isaías 15-19
Hoje, quero dar uma injeção de ânimo em você para que fique mais ativo ainda no programa “Por Dentro da Bíblia”. E sabe como se faz isso? Lendo, diariamente, os capítulos bíblicos escolhidos. É um plano que temos de ler a Bíblia toda em um ano, apenas alguns capítulos a cada dia. Fácil, não é mesmo?
Nem sempre! Durante esses dias, por exemplo, estamos lendo uma sequência de capítulos do livro de Isaías, que desanima muito. Tem que ter raça para continuar lendo. Sei que você tem essa garra, mas quero lhe dar uma dica. Estamos lendo uma série de profecias que o Senhor fez naquela época, no tempo de Isaías, contra várias nações diferentes. E o que isso tem a ver conosco? Hum! Esse é o desafio que quero lhe dar. Não desanime de ler! Está desafiante ter perseverança para continuar lendo? Então, nessas horas, é aí que você pega e lê cavando bem a fundo, em todos os detalhes, para ver que lições espirituais você pode encontrar para sua vida.
Os capítulos para hoje são 15-19, mas essa seção de profecias contra as nações estrangeiras vão do capítulo 13-23. São oráculos contra nações estrangeiras, pronunciados em diferentes ocasiões, em aproximadamente 634 a.C. a, no máximo, 700 a.C.
Dentre as várias lições espirituais que essas profecias sugerem, podemos mencionar as seguintes:
1. Deus é um Deus Universal. Ninguém escapa da Sua visão panorâmica. Assim como julga a todos, então pode amar a todos também;
2. Deus tem interesse em todas as nações, em todas as pessoas. Ele não as quer só para puni-las, mas também para salvar;
3. Aprendendo, juntamente com o item 2, todo o mundo, não escapando ninguém, deve uma resposta ao Juiz, que é o Senhor de toda a Terra;
4. Um dia, as nações reconhecerão que o Deus de Israel é o Deus soberano e deve ser o Salvador. Para poder cumprir o plano de Deus de que um dia Ele quer oferecer para todas as nações, os mesmos privilégios espirituais que Ele dá ao Seu povo, vemos isso em Isaías 18:22.
Mas veja bem. No capítulo 17, versos 12 e 13, você aprende que as nações, em seu desassossego, são como o mar agitado por uma tempestade. Porém, voltando para Isaías 14:32, você vê que no meio da tempestade tem um farol, que é Sião. E no capítulo 19, versos 24 e 25, vem a esperança de que, depois da tempestade, num futuro trazido por Deus, surgirá um continente de nações remidas pela graça divina. Amém!
Louvado seja Deus por nos salvar a despeito de nós mesmos!
Valdeci Júnior
Fátima Silva