-
-
Česká Bible BKR
-
-
11
|Daniel 5:11|
Jest muž v království tvém, v němž jest duch bohů svatých, v kterémž za dnů otce tvého osvícení, rozumnost a moudrost, jako moudrost bohů, nalezena, jehož král Nabuchodonozor otec tvůj knížetem mudrců, hvězdářů, Kaldejských a hadačů ustanovil, otec tvůj, ó králi,
-
12
|Daniel 5:12|
Proto že duch znamenitý, i umění a rozumnost vykládání snů a oznámení pohádek, i rozvázání věcí nesnadných nalezeno při Danielovi, jemuž král jméno dal Baltazar. Nechať nyní zavolán jest Daniel, a oznámíť výklad ten.
-
13
|Daniel 5:13|
Tedy přiveden jest Daniel před krále. I mluvil král a řekl Danielovi: Ty-li jsi ten Daniel, jeden z synů zajatých Judských, kteréhož přivedl král otec můj z Judstva?
-
14
|Daniel 5:14|
Slyšel jsem zajisté o tobě, že duch bohů svatých jest v tobě, a osvícení i rozumnost a moudrost znamenitá nalezena jest v tobě.
-
15
|Daniel 5:15|
A nyní přivedeni jsou přede mne mudrci a hvězdáři, aby mi písmo toto přečtli, a výklad jeho oznámili, a však nemohli výkladu věci té oznámiti.
-
16
|Daniel 5:16|
Já pak slyšel jsem o tobě, že můžeš to, což jest nesrozumitelného, vykládati, a což nesnadného, rozvázati. Protož nyní, budeš-li moci písmo to přečísti, a výklad jeho mně oznámiti, v šarlat oblečen budeš, a řetěz zlatý na hrdlo tvé, a třetím v království po mně budeš.
-
17
|Daniel 5:17|
Tedy odpověděl Daniel a řekl před králem: Darové tvoji nechť zůstávají tobě, a odplatu svou dej jinému, a však písmo přečtu králi, a výklad oznámím jemu.
-
18
|Daniel 5:18|
Ty králi, slyš: Bůh nejvyšší královstvím a důstojností i slávou a okrasou obdařil Nabuchodonozora otce tvého,
-
19
|Daniel 5:19|
A pro důstojnost, kterouž ho obdařil, všickni lidé, národové a jazykové třásli a báli se před ním. Kohokoli chtěl, zabil, a kterékoli chtěl, bil, kteréž chtěl, povyšoval, a kteréž chtěl, ponižoval.
-
20
|Daniel 5:20|
Když se pak bylo pozdvihlo srdce jeho, a duch jeho zmocnil se v pýše, ssazen byl z stolice království svého, a slávu odjali od něho.
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 30-33
31 de julho LAB 578
AI, AI, AI
Isaías 30-33
Ai, ai, ai, ai, ai... É o que um leitor superficial pode pensar, quando folhear a Bíblia nas páginas da leitura de hoje. Há uma porção de “ais”: Ai da cidade de Davi. Ai de Efraim. Ai contra a nação obstinada, ai dos que confiam no Egito, e por aí vai... Na realidade, no livro de Isaías, temos sete ais.
E o que eles significam? Se buscarmos na língua portuguesa, seja numa gramática ou dicionário, a palavra ai é uma interjeição que designa a dor. O ai representa a dor. Então, geralmente usamos “ai” em formato de grito, nem que seja baixinho. Às vezes, gritamos por alegria também, mas é mais difícil.
Na Bíblia, a palavra ai tem esse sentido de dor, não tanto como uma interjeição, mas como uma advertência. Cada vez que você ler essa palavra, principalmente nos títulos, ela aparece mais como advertência. Esse é o sentido. Ela é uma palavra usada para advertir as pessoas quanto aos prováveis sofrimentos futuros que elas estavam para enfrentar. Aqui, é como se o profeta estivesse dizendo: “Vocês estão cometendo tais e tais ações hoje, e então, amanhã terão que sofrer as respectivas consequências de todas elas.”
Ao fazer sua leitura bíblica de hoje, tire varias lições para sua vida, inclusive, a lição de que temos que levar as coisas muito a sério, quando paramos para pensar no que o amanhã nos reserva. Já parou para refletir a respeito? O que o amanhã reserva para você?
Quando começa ou começará seu futuro? Às vezes, quando as pessoas se deparam com esses questionamentos, infelizmente, elas já estão “comendo poeira”. O futuro para aquelas pessoas a quem o profeta Isaías proferiu os “sete ais” inegociavelmente chegou. Para algumas pessoas, até demorou um pouquinho mais, mas chegou. Agora, o futuro de outras pessoas que eram tão jovens não demorou praticamente nada e bum!!! Chegou! No entanto, muitas vezes o futuro chega para nós muito antes que imaginamos, não é verdade?
Não estou referindo-me só ao fato de morrer antes do tempo, mas de receber um peso de responsabilidade antes do que se espera; de perder alguém, de passar por uma crise, antes que se espere. Como podemos nos precaver sobre isso? Você sabe?
O povo, os companheiros de Isaías, foram pegos com as “calças curtas” porque não deram ouvido à Palavra de Deus. Mas, você não precisa repetir aquela sinistra história. Ainda há tempo para dedicar-se a dar ouvidos ao Livro Sagrado.
Então, use todas as oportunidades que você tiver para ficar ligado na Palavra de Deus, ficar “Por Dentro da Bíblia”. Tenha uma experiência única: você e Deus!
Valdeci Júnior
Fátima Silva