-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Cornilescu
-
-
11
|2 Reis 21:11|
,,Pentrucă Manase, împăratul lui Iuda, a săvîrşit aceste urîciuni, pentrucă a făcut mai rău decît tot ce făcuseră înaintea lui Amoriţii, şi pentrucă a făcut şi pe Iuda să păcătuiască prin idolii lui,
-
12
|2 Reis 21:12|
iată ce zice Domnul, Dumnezeul lui Israel: ,Voi aduce peste Ierusalim şi peste Iuda nenorociri cari vor asurzi urechile oricui va auzi vorbindu-se de ele
-
13
|2 Reis 21:13|
Voi întinde asupra Ierusalimului frînghia ca asupra Samariei şi cumpăna ca asupra casei lui Ahab: şi voi curăţi Ierusalimul, ca o farfurie, care se curăţeşte, şi se răstoarnă cu faţa în jos, după ce a fost curăţită.
-
14
|2 Reis 21:14|
Voi părăsi rămăşiţa moştenirii Mele, şi -i voi da în mînile vrăjmaşilor lor; şi vor ajunge de jaful şi prada tuturor vrăjmaşilor lor,
-
15
|2 Reis 21:15|
pentrucă au făcut ce este rău înaintea Mea şi M'au mîniat din ziua cînd au ieşit părinţii lor din Egipt, pînă în ziua de azi!``
-
16
|2 Reis 21:16|
Manase a vărsat deasemenea mult sînge nevinovat, pînă acolo încît a umplut Ierusalimul dela un capăt la altul, afară de păcatele pe cari le -a săvîrşit şi în cari a tîrît şi pe Iuda, făcînd ce este rău înaintea Domnului.
-
17
|2 Reis 21:17|
Celelalte fapte ale lui Manase, tot ce a făcut el, şi păcatele la cari s'a dedat, nu sînt scrise oare în cartea Cronicilor împăraţilor lui Iuda?
-
18
|2 Reis 21:18|
Manase a adormit cu părinţii săi, şi a fost îngropat în grădina casei, în grădina lui Uza. Şi, în locul lui, a domnit fiul său Amon.
-
19
|2 Reis 21:19|
Amon avea douăzeci şi doi de ani cînd a ajuns împărat, şi a domnit doi ani la Ierusalim. Mamă-sa se chema Meşulemet, fata lui Haruţ, din Iotba.
-
20
|2 Reis 21:20|
El a făcut ce este rău înaintea Domnului, cum făcuse tatăl său Manase;
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 24-26
29 de julho LAB 576
O APOCALIPSE DE ISAÍAS
Isaías 24-26
É um prazer muito grande, mais uma vez, poder escrever sobre o que a Bíblia tem de bom para nós, como sendo nossa mensagem do dia. Neste dia, deveremos ler os capítulos 24-26 de Isaías, mas quero pedir licença a você para comentar, também, o capítulo 27. É que quando estudamos a Bíblia de forma teológica, fazemos algumas divisões de texto um tanto peculiares, de acordo com uma lógica de interpretação dele, ajudando na compreensão do texto bíblico. Se observar aí na sua Bíblia, verá que Isaías 24-27 formam um bloco que possui algo em comum.
Diferentemente do que vimos nos capítulos anteriores, esses não concernem a nenhuma nação em particular, mas sim, ao mundo todo que está sob a ira de Deus. É nessa seção que se encontra, pela primeira vez, a doutrina da ressurreição final. Um detalhe interessante também, nesse bloco de texto, é que existe um uso mais abundante de figuras simbólicas, como leviatã, dragão, etc. E tem uma verdadeira transição de estilo de texto, que vai de uma literatura profética para apocalíptica. É gradual, mas existe. Então, nesses capítulos, temos, também, um estilo de texto apocalíptico.
Alguns questionam: “Será que poderíamos chamar essa seção de o “apocalipse de Isaías”?” Querer chamá-lo assim tem um valor relativo. Por exemplo: alguns teólogos objetam que, em Isaías 24:21, temos uma referência aos “anjos patronos das nações”, que é um conceito que aparece em outros livros apocalípticos que foram escritos mais tarde. Mas essa objeção é sem valor porque, nesse verso, só fala de hostes celestes e nada mais. Então, aqui encontramos alguns pontos apocalípticos, mas não um único tipo de literatura.
Veja que em Isaías 24:27 é a Assíria, e não a Babilônia, que é mencionada como o país de exílio. E por aí já vemos que essa parte do livro de Isaías, pelo menos, foi escrita numa data qualquer que se encaixe no tempo em que a Assíria ainda era a maior ameaça contra os judeus.
Mas indo para uma parte mais prática do nosso resumo desses capítulos da Bíblia, das ideias principais dessa parte das Escrituras, gostaria de destacar o seguinte:
Todas as pessoas que existem espalhadas por este mundo serão recolhidas, uma por uma. E cada uma é convidada a fazer as pazes com Deus. A morte será destruída, para sempre. E, último destaque, o planeta Terra, que está poluído pelas consequências dos pecados dos seres humanos, na consumação final, será purificado e restaurado. A boa notícia é que viveremos em um lugar onde não precisaremos mais ter medo, dor, angústia, ansiedade, decepção, estresse, mágoas, etc.
Então, lhe desejo essa esperança.
Valdeci Júnior
Fátima Silva