-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Det Norsk Bibelselskap (1930)
-
-
1
|Êxodo 36:1|
Og Besalel og Oholiab og alle kunstforstandige menn, som Herren hadde gitt forstand og kunnskap, så de forstod sig på alt det arbeid som skulde til for å få helligdommen ferdig, gjorde i ett og alt som Herren hadde sagt.
-
2
|Êxodo 36:2|
For Moses kalte Besalel og Oholiab og alle kunstforstandige menn, som Herren hadde gitt kunstnergaver, alle hvis hjerte drev dem, til å skride til verket for å fullføre det.
-
3
|Êxodo 36:3|
Og de fikk hos Moses hele den gave som Israels barn hadde båret frem til det arbeid som skulde utføres for å få helligdommen ferdig. Men folket bar fremdeles frivillige gaver frem til ham hver morgen.
-
4
|Êxodo 36:4|
Da kom alle de kunstforstandige menn som utførte alt arbeidet ved helligdommen, enhver fra det arbeid han var i ferd med,
-
5
|Êxodo 36:5|
og de sa til Moses: Folket bærer frem meget mere enn det trenges til det arbeid som Herren har befalt å fullføre.
-
6
|Êxodo 36:6|
Da lot Moses rope ut i hele leiren: Ingen, hverken mann eller kvinne, skal lenger bære noget frem som gave til helligdommen! Så holdt folket op med å bære frem gaver.
-
7
|Êxodo 36:7|
Men det som var gitt, var nok til hele det arbeid som skulde fullføres, ja mere enn nok.
-
8
|Êxodo 36:8|
Så gjorde da alle de kunstforstandige blandt dem som var med i arbeidet, tabernaklet av ti tepper; av fint, tvunnet lingarn og blå og purpurrød og karmosinrød ull blev de gjort med kjeruber på i kunstvevning.
-
9
|Êxodo 36:9|
Hvert teppe var åtte og tyve alen langt og fire alen bredt; alle teppene holdt samme mål.
-
10
|Êxodo 36:10|
Fem av teppene festet de sammen, det ene til det andre, og likeså de andre fem tepper.
-
-
Sugestões
Clique para ler Josué 14-17
11 de março LAB 436
SE DEUS QUISER...
Josué 14-17
O povo que Moisés tinha tirado do Egito estava viajando em direção à terra de Canaã, que ficava do lado Oeste do rio Jordão. Essa seria a posse deles. As terras a oeste do Jordão eram realmente a conquista do povo israelita. Em Josué 14, o líder do povo começa a divisão oficial da posse que aquele povo de Deus estava recebendo. Estou destacando esse detalhe, porque achei algo muito interessante nesse capítulo. Encontrei várias alusões, repetitivamente, parecendo não querer passar batido sobre a explicação de que aquilo que eles estavam conquistando não era uma consequência do que mereciam. Contando as alusões diretas e indiretas, só nesses 15 versos, 13 vezes o autor faz questão de colocar a pessoa, ação e responsabilidade de Deus bem no centro do cenário. Ele era o responsável por aquela conquista. Ao Senhor, seja dada toda honra e glória! Amém!
Quando recebe uma bênção, quem você diz que lhe deu? Veja o que está escrito em Tiago 4:13-15: “Ouçam agora, vocês que dizem: Hoje ou amanhã iremos para esta ou aquela cidade, passaremos um ano ali, faremos negócios e ganharemos dinheiro. Vocês não sabem o que lhes acontecerá amanhã! Que é a sua vida? Vocês são como a neblina que aparece por um pouco de tempo e depois se dissipa. Ao invés disso, deveriam dizer: Se o Senhor quiser, viveremos e faremos isto ou aquilo.” Esse é um conselho inspirado e sábio.
Já ouviu alguém perguntar: “Você vai lá em casa amanhã?” E o interlocutor responder: “Se Deus quiser.”? Ou então, alguém expressando uma expectativa, um sonho, uma ansiedade, diz mais ou menos assim: “Se Deus quiser, pretendo fazer aquilo...” Essas expressões vêm de contextos bíblicos, como o da instrução de Tiago e o do comportamento dos israelitas.
É como Augusto Cury escreveu: “Quando o homem explorar intensamente o pequeno átomo e o imenso espaço, e disser que domina o mundo, quando conquistar as mais complexas tecnologias e disser que sabe tudo..., terá tempo para se voltar para dentro de si mesmo. Nesse momento descobrirá que aconteceu um grande erro. Qual?... Descobrirá que se tornou um gigante da ciência, mas que é um frágil menino que não sabe navegar nas águas da emoção e que desconhece os segredos que tecem a colcha de retalhos da sua inteligência. Quando isso ocorrer, algo novo acontecerá. Ele encontrará pela segunda vez a sua maior invenção: a roda. A roda? Sim, só que dessa vez será a roda da emoção. Encontrando-a, ele percorrerá territórios pouco explorados e, por fim, encontrará o que sempre procurou: o amor, o amor pela vida e pelo Autor da vida.”
Valdeci Júnior
Fátima Silva