-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Det Norsk Bibelselskap (1930)
-
-
21
|Êxodo 38:21|
Her følger regnskapet over hvad som gikk med til tabernaklet, vidnesbyrdets telt - for Moses bød levittene å regne det over, og Itamar, sønn av Aron, presten, forestod utregningen.
-
22
|Êxodo 38:22|
Men Besalel, sønn av Uri, Hurs sønn, av Juda stamme, var den som gjorde alt det Herren hadde befalt Moses,
-
23
|Êxodo 38:23|
og sammen med ham Oholiab, Akisamaks sønn, av Dans stamme, som var kyndig i utskjæring og i kunstvevning og utsyning med blå og purpurrød og karmosinrød ull og med fint lingarn - :
-
24
|Êxodo 38:24|
Alt det gull som blev brukt til arbeidet med å gjøre hele helligdommen ferdig, det vidde gul, var ni og tyve talenter og syv hundre og tretti sekel efter helligdommens vekt.
-
25
|Êxodo 38:25|
Og sølvet som blev gitt av dem i menigheten som var mønstret, var hundre talenter og ett tusen, syv hundre og fem og sytti sekel efter helligdommens vekt,
-
26
|Êxodo 38:26|
en beka eller en halv sekel efter helligdommens vekt for hver enkelt som blev optatt blandt de mønstrede, fra tyveårsalderen og opover, og det var seks hundre og tre tusen, fem hundre og femti mann.
-
27
|Êxodo 38:27|
De hundre talenter sølv blev brukt til å støpe fotstykkene til helligdommen og fotstykkene til forhenget, hundre fotstykker av de hundre talenter, en talent til hvert fotstykke.
-
28
|Êxodo 38:28|
Og de tusen, syv hundre og fem og sytti sekel brukte de til hakene på stolpene, til å klæ stolpehodene og til å sammenbinde dem med stenger.
-
29
|Êxodo 38:29|
Det vidde kobber var sytti talenter og to tusen og fire hundre sekel.
-
30
|Êxodo 38:30|
Av det gjorde de fotstykkene ved inngangen til sammenkomstens telt og kobber-alteret og kobber-gitteret som hørte til, og alle alterets redskaper
-
-
Sugestões
Clique para ler Ezequiel 36-38
08 de setembro LAB 617
ENTENDENDO PROFECIAS
Ezequiel 36-38
No livro de Ezequiel, Deus usa todos os recursos possíveis para chamar a atenção do ser humano sobre alguns detalhes indispensáveis na existência de qualquer pessoa: a) Cada pessoa precisa ter a consciência de que suas ações traçam-lhe um destino; b) Este destino têm instâncias de curto e médio prazo, mas é, também, inescapavelmente, eterno; c) Só há duas opções de modo deste destino: bom ou ruim; d) Por isso, ninguém passa pela vida numa forma isolada, onde, independente, sua existência não tenha a ver com outros seres; e) E destes seres, o mais interessado é Deus; ele é capaz de fazer de tudo (que seja compatível com o caráter do bem), para dar-lhe o melhor dos destinos. Veja estes princípios, explícita e implicitamente, nos capítulos da leitura de hoje.
E é nesta linha de raciocínio que chegamos ao capítulo 38. “Gogue e Magogue” ainda hoje é uma expressão usada por alguns para referir-se aos mais diversos bizarros significados. Mas o sentido teológico desta figura profética deste capítulo aqui é que este nome, Gogue, designa um personagem até certo ponto misterioso, que termina personificando e conduzindo todas as forças hostis a Deus e ao Seu povo. O profeta Jeremias (caps. 2 a 4) já havia se referido extensamente a um inimigo que viria do norte. Esse assunto repete-se aqui, com um diferencial. Agora já não se trata mais de uma invasão enviada contra Israel para que seus pecados sejam castigados. Desta vez, é o próprio Senhor que intervém, com o objetivo de destruir os inimigos do povo de Deus, levando ao cumprimento das promessas de salvação já referidas anteriormente, a partir do capítulo 34.
Os comentários da Bíblia de Estudos Almeida fazem lembrar que “a idéia de último ataque das forças do mal contra o povo de Deus é tipicamente apocalíptica e reaparece em Apocalipse 16:16; 19:17-18; e 20:7-9. E realmente, por exemplo, nas palavras de Ezequiel 38:2-3 – ““Filho do homem, vire o rosto contra Gogue, da terra de Magogue, o príncipe maior de Meseque e de Tubal; profetize contra ele e diga: Assim diz o Soberano, o SENHOR: Estou contra você, ó Gogue, príncipe maior de Meseque e de Tubal.” – vemos uma ligação direta com Apocalipse 20. Isso pode ser melhor entendido na leitura de Ezequiel 38:14-16. Por uma questão de espaço não transcrevo tal passagem aqui (você pode lê-la diretamente do texto bíblico), mas deixo explicado que essa profecia, que não se cumpriu, foi transferida, pelo apóstolo João, para o tempo pós-milênio, que ainda está no futuro, referenciado em Apocalipse 20, quando trata de Gogue e Magogue como os inimigos de Israel, povo de Deus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva