-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Νέα Ελλη -
-
1
|Jeremias 51:1|
[] Ουτω λεγει Κυριος· Ιδου, εγω εγειρω ανεμον φθοροποιον επι την Βαβυλωνα και επι τους κατοικους αυτης τους υψωσαντας την καρδιαν αυτων κατ' εμου.
-
2
|Jeremias 51:2|
Και θελω εξαποστειλει επι την Βαβυλωνα λικμητας και θελουσιν εκλικμησει αυτην και εκκενωσει την γην αυτης· διοτι εν τη ημερα της συμφορας κυκλοθεν θελουσιν εισθαι εναντιον αυτης.
-
3
|Jeremias 51:3|
Τοξοτης επι τοξοτην ας εντεινη το τοξον αυτου και επι τον πεποιθοτα επι τον θωρακα αυτου· και μη φειδεσθε τους νεους αυτης· εξολοθρευσατε απαν το στρατευμα αυτης.
-
4
|Jeremias 51:4|
Και οι τραυματιαι θελουσι πεσει εν τη γη των Χαλδαιων και οι κατακεκεντημενοι εν ταις οδοις αυτης.
-
5
|Jeremias 51:5|
Διοτι ο Ισραηλ δεν εγκατελειφθη ουδε ο Ιουδας παρα του Θεου αυτου, παρα του Κυριου των δυναμεων, αν και η γη αυτων ενεπλησθη ανομιας εναντιον του Αγιου του Ισραηλ.
-
6
|Jeremias 51:6|
Φυγετε εκ μεσου της Βαβυλωνος και διασωσατε εκαστος την ψυχην αυτου· μη απολεσθητε εν τη ανομια αυτης· διοτι ειναι καιρος εκδικησεως του Κυριου· ανταποδομα αυτος ανταποδιδει εις αυτην.
-
7
|Jeremias 51:7|
Η Βαβυλων εσταθη ποτηριον χρυσουν εν τη χειρι του Κυριου, μεθυον πασαν την γην· απο του οινου αυτης επιον τα εθνη· δια τουτο τα εθνη παρεφρονησαν.
-
8
|Jeremias 51:8|
Επεσεν εξαιφνης η Βαβυλων και συνετριβη· ολολυζετε δι' αυτην· λαβετε βαλσαμον δια τον πονον αυτης, ισως ιατρευθη.
-
9
|Jeremias 51:9|
Μετεχειρισθημεν ιατρικα δια την Βαβυλωνα αλλα δεν ιατρευθη· εγκαταλειψατε αυτην, και ας απελθωμεν εκαστος εις την γην αυτου· διοτι η κρισις αυτης εφθασεν εις τον ουρανον και υψωθη εως του στερεωματος.
-
10
|Jeremias 51:10|
Ο Κυριος εφανερωσε την δικαιοσυνην ημων· ελθετε και ας διηγηθωμεν εν Σιων το εργον Κυριου του Θεου ημων.
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva