-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Νέα Ελλη -
-
1
|Josué 15:1|
[] Ο δε κληρος της φυλης των υιων Ιουδα κατα τας συγγενειας αυτων ητο εις τα ορια της Ιδουμαιας· η ερημος Σιν η προς νοτον ητο το ακρον το μεσημβρινον.
-
2
|Josué 15:2|
Και τα μεσημβρινα αυτων ορια ησαν απο των παραλιων της αλμυρας θαλασσης, απο του κολπου του βλεποντος προς μεσημβριαν·
-
3
|Josué 15:3|
και εξετεινοντο προς το μεσημβρινον μερος εις την αναβασιν Ακραββιμ, και διεβαινον εις Σιν και ανεβαινον απο μεσημβριας εις Καδης-βαρνη, και διεβαινον την Εσρων και ανεβαινον εις Αδδαρ και εστρεφον προς Καρκαα·
-
4
|Josué 15:4|
και διεβαινον εις Ασμων και εξηρχοντο εως του χειμαρρου της Αιγυπτου, και ετελειονον τα ορια εις την θαλασσαν· ταυτα θελουσιν εισθαι τα μεσημβρινα ορια σας.
-
5
|Josué 15:5|
Το δε ανατολικον οριον ητο η θαλασσα η αλμυρα, εως ακρου του Ιορδανου. Και το οριον κατα το βορειον μερος ηρχετο απο του κολπου της θαλασσης κατα το ακρον του Ιορδανου·
-
6
|Josué 15:6|
και ανεβαινε το οριον εως Βαιθ-ογλα, και διεβαινεν απο βορρα της Βαιθ-αραβα· και ανεβαινε το οριον εως του λιθου του Βοαν υιου του Ρουβην·
-
7
|Josué 15:7|
και ανεβαινε το οριον προς Δεβειρ απο της κοιλαδος Αχωρ, και εξετεινετο προς βορραν βλεπον εις Γαλγαλα, την κατεναντι της αναβασεως Αδουμμιμ, ητις ειναι προς το μεσημβρινον του ποταμου· επειτα διεβαινε το οριον επι τα υδατα του Εν-σεμες, και εξηρχετο εις Εν-ρωγηλ·
-
8
|Josué 15:8|
και ανεβαινε το οριον δια της φαραγγος του υιου του Εννομ κατα το μεσημβρινον πλαγιον της Ιεβους· αυτη ειναι η Ιερουσαλημ· και ανεβαινε το οριον εις την κορυφην του ορους, του κατεναντι της φαραγγος Εννομ προς δυσμας, ητις ειναι εις το τελος της κοιλαδος των Ραφαειμ προς βορραν·
-
9
|Josué 15:9|
και διεβαινε το οριον απο της κορυφης του ορους εως της πηγης των υδατων Νεφθωα, και εξηρχετο εις τας κωμοπολεις του ορους Εφρων· και διευθυνετο το οριον εις Βααλα, ητις ειναι η Κιριαθ-ιαρειμ·
-
10
|Josué 15:10|
και εστρεφε το οριον απο Βααλα προς δυσμας εις το ορος Σηειρ, και διεβαινεν εις το πλαγιον του ορους Ιαρειμ, οπου ειναι η Χασαλων, προς βορραν· και κατεβαινεν εις την Βαιθ-σεμες και διεβαινεν εις Θαμνα·
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Tessalonicenses 1-5
05 de Dezembro LAB 705
COLOSSENSES
Colossenses
De acordo com o Seventh Day Adventist Dictionary, “Kolossai” era uma cidade da Ásia Menor, a sudoeste da Frígia, no rio Lycus, não muito longe do local onde o rio desagua no Maeander. Situando-se a 17.5 km de Laodiceia e a 21 km de Hierápolis, encontrando-se, originalmente, na grande rota comercial que partia de Éfeso, via Magnésia, Colosso e Tarso, terminando na Síria.
Colosso é mencionada por Herodoto e Xenofonte como sendo uma cidade grande e rica. Devia a sua riqueza principalmente à lã e à tinta violeta, chamada colossinus, que aí se produzia. Quando a rota comercial mudou, Colosso entrou em declínio. Podem ainda ser vistas algumas ruínas de Colosso perto da aldeia de Honaz. A população do tempo do Novo Testamento era composta principalmente por frígios, gregos e judeus, embora predominassem os frígios.
A igreja cristã dos colossenses provavelmente tenha sido fundada por Epafras (1:7). Mais tarde, um certo Arquipo passou a ser o seu líder (4:17; Filemon 2). Nos tempos de Paulo, parece que as reuniões eram realizadas na casa de Filemon, o dono de Onésimo, escravo fugitivo convertido por Paulo em Roma e que, mais tarde, voltou para o seu dono (4:10-12). A leitura de hoje, é a carta que Paulo escreveu à igreja desta cidade.
Nesta carta, o apóstolo aconselhou, não somente aos colossenses, mas a todos os cristãos, inclusive a nós, quanto à importância dos relacionamentos cristãos. O cristão precisa ter um autêntico relacionamento com Cristo. É também importante ao cristão, relacionar-se bem com os outros cristãos. E você encontra esta ênfase em toda esta carta. O próprio autor da carta já a introduz com esta preocupação para consigo mesmo, na maneira que introduz o prefácio, com uma saudação. Em seguida, em sua ação de graças, ele lembra a todos os crentes sobre a dependência de Deus, Aquele que deve ser o nosso amigo mais íntimo.
Na esfera cristã, relacionar-se não é somente conversar uns com os outros, mas também pelos outros. Como assim? Conversando com Deus sobre os outros cristãos, orando por eles. Ao interceder-se com eles, você estará relacionando-se com Deus, e com eles.
A excelência da pessoa e da obra de Cristo consiste no fato de que Ele nos libertou do império das trevas e nos transportou para o seu reino de amor. Ele quer-nos sempre junto a Ele. Resta-nos portanto, progredirmos espiritualmente, cuidarmos para não sermos contaminados por heresias, cultivarmos as virtudes cristãs, sermos obedientes, abandonarmos os vícios, cumprirmos com nossos deveres familiares, sermos prudentes, e confiarmos que a graça de Cristo completará o restante.
Pois afinal, não é por estes caprichos, mas por Sua graça, que somos salvos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva