-
-
Kutsal İncil -
-
1
|Amós 6:1|
Vay başına Siyondaki kaygısızların,
Samiriye Dağında kendilerini güvende sananların,
İsrail halkının başvurduğu
Önder ulusun tanınmış insanlarının!
-
2
|Amós 6:2|
Kalne Kentine gidin de görün,
Oradan büyük Hamaya geçin,
Filistlilerin Gat Kentine inin,
Sizin bu krallıklarınızdan daha mı iyiler?
Toprakları sizinkinden daha mı geniş?
-
3
|Amós 6:3|
Ey sizler, kötü günü uzak sanan,
Zorbalık tahtını yaklaştıranlar.
-
4
|Amós 6:4|
Ey sizler, fildişi süslü yataklara uzananlar,
Sedirlere serilenler,
Seçme kuzular, besili buzağılar yiyenler,
-
5
|Amós 6:5|
Çenk eşliğinde türkü söyleyenler,
Davut gibi beste yapanlar,
-
6
|Amós 6:6|
Tas tas şarap içenler,
Yağların en güzelini sürünenler,
Yusufun yıkımına kederlenmeyenler!
-
7
|Amós 6:7|
Bu yüzden şimdi bunlar
Sürgüne gideceklerin başını çekecekler;
Sona erecek sedire serilenlerin cümbüşü.
-
8
|Amós 6:8|
Egemen RAB başı üzerine ant içti,
Her Şeye Egemen Tanrı RAB şöyle diyor:
‹‹Yakupun gururundan iğreniyor,
Saraylarından tiksiniyorum.
Bu yüzden içindeki her şeyle kenti
Düşmana teslim edeceğim.››
-
9
|Amós 6:9|
Eğer bir evden on kişi kalmışsa,
Onlar da ölecek.
-
10
|Amós 6:10|
Ölünün akrabası yakmak için cesedi evden almaya gelince,
Evdekine, ‹‹Yanında kimse var mı?›› diye soracak,
O da, ‹‹Hayır!›› yanıtını alınca,
‹‹Sus!›› diyecek, ‹‹RABbin adı anılmamalı.››
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 10-11
14 de Dezembro LAB 714
QUEM FOI MELQUISEDEQUE?
Hebreus 07-09
Quer saber quem foi Melquisedeque? Então, antes de ler esta meditação, por favor, busque e leia, em sua Bíblia, as seguintes passagens bíblicas, que falam sobre este personagem: Gênesis 14:18; Salmos 110:4; Hebreus 5:6, 10; 6:20; 7:1-17.
Pelas passagens listadas acima dá para você perceber que existe pouca informação bíblica sobre este personagem. Mas dá pra entender que Melquisedeque, foi um personagem real no tempo de Abraão, o qual era rei e sacerdote em Salém, mais tarde chamada de Jerusalém (Gen. 14). A ele, Abraão “pagou” dízimos. E afora o relato de Gênesis 14, não temos nenhuma outra informação sobre o seu nascimento, parentesco, etc.
Os estudiosos bíblicos mais espertos percebem que Melquisedeque foi um sacerdote de Deus antes mesmo de Deus escolher um povo especial na Terra (através de Abraão), e estabelecer o sacerdócio dos levitas (filhos de Arão, irmão de Moisés). Outra coisa interessante é que ele não veio de uma família de sacerdotes ou de pessoas ilustres ou importantes. Ele foi escolhido por Deus sem ter antepassados de linha sacerdotal dos quais poderia, talvez, se orgulhar. No livro de Hebreus, Paulo compara o sacerdócio Aaraônico com o sacerdócio de Melquisedeque.
E, pelo visto, Melquisedeque obedecia a Deus sem questionar. Aqui, encontramos alguma semelhança deste personagem com Jesus.
Jesus é o nosso Sacerdote principal, que nos representa diante de Deus e nos defende. Mas Jesus não nasceu da linhagem dos sacerdotes, a tribo de Levi. Não tinha antepassados sacerdotes. Jesus nasceu da tribo de Judá. Mesmo assim, Ele é nosso sumo-sacerdote celestial. Ele também não teve antepassados humanos. Cristo foi gerado pelo Espírito Santo. Ele não era filho de José. Apenas foi gerado no ventre de Maria. Assim, podemos comparar Melquisedeque, que não teve antepassados “ilustres”, com Jesus, que, “verdadeiramente”, não teve antepassados.
Por último podemos analisar a afirmação bíblica de que Jesus pertenceu a um sacerdócio mais elevado que o sacerdócio levítico, o sacerdócio segundo a ordem de Melquisedeque. Isso é assim, pela seguinte razão: antes de existir a tribo de Levi, antes de existir o povo de Israel, Melquisedeque já era sacerdote. De Jesus pode-se afirmar com maior propriedade ainda, que, antes que Abraão existisse, “EU SOU (João 8:58)”. Ou seja, Jesus é superior aos sacerdotes conhecidos nos dias dele, e de todos os tempos.
Como Melquisedeque, Jesus é rei-sacerdote. Da tribo de Levi veio o sacerdócio e da tribo de Judá vieram os reis da monarquia israelita. Tanto o sacerdócio como o reinado apontavam para Cristo, que em Si reunia ambos os ofícios. E Melquisedeque é neste sentido, o melhor tipo de Cristo, por ser, ao mesmo tempo, rei e sacerdote.
Valdeci Júnior
Fátima Silva