-
-
Kutsal İncil -
-
6
|Amós 2:6|
RAB şöyle diyor:
‹‹İsraillilerin cezasını kaldırmayacağım,
Çünkü günah üstüne günah işlediler,
Doğruyu para için,
Yoksulu bir çift çarık için sattılar.
-
7
|Amós 2:7|
Onlar ki,
Yoksulun başını toz toprak içinde çiğner
Ve mazlumun hakkını bir yana iterler.
Baba oğul aynı kızla yatarak
Kutsal adımı kirletirler.
-
8
|Amós 2:8|
Her sunağın yanına,
Rehin alınan giysilerin üzerine uzanır,
Tanrılarının Tapınağında
Ceza karşılığı alınan şarabı içerler.
-
9
|Amós 2:9|
Ama ben onların önünde
Amorluları yok ettim;
Sedir ağaçları kadar boylu,
Meşe kadar güçlü olsa da,
Yukarıdan meyvesini,
Aşağıdan kökünü kuruttum.
-
10
|Amós 2:10|
Sizi Mısırdan ben çıkardım,
Amor topraklarını sahiplenesiniz diye
Çölde kırk yıl size yol gösterdim.
-
11
|Amós 2:11|
Oğullarınızdan peygamberler,
Gençlerinizden bana adanmış kişiler atadım.
Doğru değil mi, ey İsrailliler?››
RAB böyle diyor.
-
12
|Amós 2:12|
‹‹Sizse bana adanmış kişilere şarap içirdiniz
Ve peygamberlere, ‹Peygamberlik etmeyin!›
Diye buyruk verdiniz.
-
13
|Amós 2:13|
‹‹Tahıl yüklü araba toprağı nasıl ezerse,
İşte ben de sizi öyle ezeceğim.
-
14
|Amós 2:14|
Hızlı koşan kaçamayacak,
Güçlü gücünü gösteremeyecek,
Yiğit canını kurtaramayacak,
-
15
|Amós 2:15|
Okçu yerini koruyamayacak,
Ayağı tez olan uzaklaşamayacak,
Atlı canını kurtaramayacak,
-
-
Sugestões

Clique para ler Gálatas 4-6
30 de novembro LAB 700
SEM IDIOTICES!
Gálatas 01-03
“Assim, a lei foi o nosso tutor até Cristo, para que fôssemos justificados pela fé (Gálatas 3:24)”. Como entender este verso? Imagine a cena.
Bem vestida, adornada, maquiada e com o cabelo preparado. A mulher entra na sala de espera, de um ambiente, embora coletivo, altamente requintado. Várias outras estão no recinto, sentadas ou em pé, conversando, lendo ou sem fazer nada, mas todas atentas a tudo que se passa ao redor. Aquela que acaba de chegar passa pelo meio da sala tentando firmar a melhor postura possível, senta-se numa poltrona bem posicionada, cruza as pernas, dá um sorriso para todas.
Incrível! Todas sorriem para ela! E mais incrível ainda, é que os sorrisos continuam. Agora não para ela, mas para baixo, para trás de uma mão que tenta disfarçar e esconder o rosto, para o sorriso de outra amiga que esteja perto, menos para ela... Logo ela percebe: os sorrisos não são para ela, mas sobre ela. “Estão rindo de mim!”, é o apavorante pensamento que lhe sobe à espinha. Puxa o mini vestido em direção ao joelho, olha o busto, arruma o bracelete, joga o cabelo... E os olhares esquisitos em sua direção continuam. “O que será?”. Que perturbador!
A descoberta se lhe sobrevêm de um espelho arrancado da bolsa apressadamente. Ao mirar sua ferramenta do kit de embelezamento, a pecinha de vidro metalizado lhe mostra uma inesperada e incrível mancha no rosto. O nítido, grande e espalhafatoso borrão negro lhe assusta. Enquanto arregala os olhos, dá um suspiro, empina o tórax, e começa a entrar em pânico. “Algo precisa ser feito!”, é o que ela pensa!
Pensa e faz. Rapidamente começa a friccionar o espelho na mancha do rosto, na tentativa de limpá-la. A mancha se espalha ainda mais, passando agora para o espelho, e conseqüentemente para as mãos. Afastando um pouco o espelho, ao mirá-lo, vê mais borrões do que anteriormente. E mais risos, também, podem ser ouvidos. Que desespero! Ela então insiste em esfregar o espelho no rosto, de forma mais forte ainda, com mais velocidade! Mas não consegue entender por quê o espelho não limpa a mancha. Afinal, o espelho não lhe mostrara a mancha?
É assim que fazemos, a cada vez que, ao identificarmos o nosso pecado através do que a lei nos mostra, tentamos usar a lei para nos “redimir”. A Lei de Deus é o espelho (Romanos 3:20; 7:7; Tiago 1:22-25) que nos faz ir até à fonte da Água da Vida (1Coríntios 10:14), que é Jesus. Só Ele, pode lavar-nos, com Seu sangue, e nos deixar totalmente isentos das nossas manchas de pecado. Não sejamos idiotas! Busquemo-Lo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva