-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Suomen Raamattuopisto (1776)
-
-
10
|1 Crônicas 11:10|
Nämät ovat ylimmäiset Davidin väkevimpäin seassa, jotka miehuullisesti hänen kanssansa pitivät hänen valtakunnassansa koko Israelin tykönä, niin että hän tehtiin kuninkaaksi Herran sanan jälkeen Israelin ylitse.
-
11
|1 Crônicas 11:11|
Ja tämä on Davidin sankarien luku: Jasobeam Hakmonin poika ylimmäinen päämiesten seassa. Hän nosti keihäänsä ja löi kerralla kolmesataa.
-
12
|1 Crônicas 11:12|
Hänen jälkeensä oli Eleasar, Dodon Ahohilaisen poika, hän oli kolmen sankarin seassa.
-
13
|1 Crônicas 11:13|
Tämä oli Davidin kanssa Pasdammimissa, kuin Philistealaiset olivat kokoontuneet sinne sotaan. Ja oli kappale peltoa ohraa täynnä, ja kansa pakeni Philistealaisia.
-
14
|1 Crônicas 11:14|
Ja he astuivat keskelle peltoa, ja varjelivat sen, ja löivät Philistealaiset. Ja Herra antoi heille suuren autuuden.
-
15
|1 Crônicas 11:15|
Ja kolme niistä kolmestakymmenestä ylimmäisestä tulivat kalliolle alas Davidin tykö Adullamin luolaan. Mutta Philistealaisten leiri oli Rephaimin laaksossa.
-
16
|1 Crônicas 11:16|
Ja David oli silloin linnassa; ja Philistealaisten kansa oli silloin Betlehemissä.
-
17
|1 Crônicas 11:17|
Ja David himoitsi ja sanoi: kuka antais minun juoda sitä vettä, joka on kaivossa Betlehemin portin tykönä?
-
18
|1 Crônicas 11:18|
Niin ne kolme juoksivat Philistealaisten leiriin, ja ammunsivat vettä kaivosta Betlehemin portin tyköä, ottivat ja kantoivat Davidille; mutta ei David tahtonut sitä juoda, vaan kaasi sen Herran eteen,
-
19
|1 Crônicas 11:19|
Ja sanoi: Jumala antakoon sen kaukana olla minusta, että minä tämän tekisin! pitäiskö minun juoman näiden miesten verta heidän henkensä vaarassa? sillä he ovat sen tuoneet henkensä vaaralla; sentähden ei hän tahtonut sitä juoda. Sen tekivät ne kolme sankaria.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 45-48
24 de agosto LAB 602
RECADAÇO
Jeremias 45-48
1 1/2 minutos: é o tempo que você vai gastar para ler um capítulo inteiro da Bíblia, que é o primeiro dos quatro propostos para lermos hoje. Que facilidade! Não dá pra desanimar, concorda? É fácil assim porque, na realidade, além de ser um capítulo curto, Jeremias 45 é uma mensagem simples. É um recado de Deus para um secretário chamado Baruque, enviado através de Jeremias. E, apesar de ser pequeno em tamanho, esse bilhetinho pode trazer-nos grandes lições. Deus não quer que sejamos reclamões. Sabe aquele tipo de pessoas que pensam que o universo inteiro gravitaciona-se ao redor do umbigo delas? O Senhor não se agrada disso, porque sabe que quando passo a pensar que eu devo ser o centro de todas as atenções, meu prejuízo é muito grande. A razão é simples: o egocentrismo é uma doença que tanto destrói a própria pessoa quanto prejudica a muitos outros. Isso é um recado de Deus. Um recado que Deus dá a alguém serve também para os outros? Sim. O não recado foi dado a Baruque? Mas também não serve para você e para mim? Então, pensando nisto, continue olhando os capítulos bíblicos da leitura de hoje.
Jeremias 46 é um recadão de Deus para o povo egípcio. O Egito, por muito tempo, havia sido a maior e mais poderosa nação do mundo. Há tempos, não era mais. Mas eles ainda se achavam. E ainda faziam parte das grandes influencias internacionais do mundo ativo de então. Nesse contexto, Deus chega e lhes dá um recado personalizado.
Em Jeremias 47 o recado agora vai para os filisteus, que, diferentemente dos egípcios, não eram lá um povo distante. Eles não tinham a sua própria nação com território amplamente único, exclusivo, cercado e protegido. Eles eram um povo que estava ali, infiltrados, dentro das terras do povo de Deus. Uma gente que ao mesmo tempo não passava de um grupo de sem-pátria constituía uma ameaça poderosa. Os filisteus tiveram uma oportunidade muito maior de reconhecer os planos de Deus, por estarem mais perto. Logo, sua rejeição outorgava-lhes ao caráter uma obstinação muito maior. E para os componentes desta cultura específica, Deus também dá uma mensagem peculiar.
Outro recado exclusivo pode ser encontrado em Jeremias 48, na mensagem acerca dos moabitas. Mas o mais interessante de tudo é que mesmo que Deus tivesse um recado duro de ser ouvido, junto, Ele ainda tinha uma porta de esperança sempre aberta. Depois de jogar duro com os moabitas, Ele diz: “Contudo, restauratei a sorte de Moabe, em dias vindouros”.
Mesmo que Ele jogue duro com você, sua intenção final é restaurar-lhe a sorte.
Amém!
Valdeci Júnior
Fátima Silva