-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Suomen Raamattuopisto (1776)
-
-
1
|Jeremias 23:1|
Voi teitä paimenet, jotka turmelette ja hajoitatte minun laitumeni lauman! sanoo Herra.
-
2
|Jeremias 23:2|
Sentähden näin sanoo Herra, Israelin Jumala, niistä paimenista, jotka minun kansaani kaitsevat: te olette hajoittaneet minun laumani ja ajaneet pois, ja ette etsineet sitä; katso, minä tahdon etsiä teitä teidän pahan elämänne tähden, sanoo Herra.
-
3
|Jeremias 23:3|
Ja minä tahdon koota laumani tähteet kaikista maakunnista, joihin minä heidät ajanut olen, ja tahdon saattaa heitä kotia jälleen heidän asuinsioihinsa, ja heidän pitää kasvaman ja enenemän.
-
4
|Jeremias 23:4|
Ja minä tahdon panna heille paimenet, joiden pitää heitä kaitseman, ettei heidän enään pidä pelkäämän eli vapiseman, eikä heitä pidä ahdistettaman, sanoo Herra.
-
5
|Jeremias 23:5|
Katso, se aika tulee, sanoo Herra, että minä herätän Davidille vanhurskaan vesan, joka on kuninkaaksi tuleva, ja on hyvin hallitseva ja toimittava oikeuden ja vanhurskauden maan päällä.
-
6
|Jeremias 23:6|
Hänen aikanansa pitää Juudaa autettaman, ja Israel hyvässä turvassa asuman; ja tämä on hänen nimensä oleva kuin häntä kutsutaan: Herra meidän vanhurskautemme.
-
7
|Jeremias 23:7|
Sentähden katso, se aika tulee, sanoo Herra, ettei heidän pidä enään sanoman: niin totta kuin Herra elää, joka Israelin lapset johdatti Egyptin maalta;
-
8
|Jeremias 23:8|
Vaan niin totta kuin Herra elää, joka Israelin huoneen siemenen toi ulos ja johdatti pohjoisesta maasta ja kaikista maakunnista, joihin minä heidät ajanut olin; niin että he nyt saavat asua omassa maassansa.
-
9
|Jeremias 23:9|
Prophetaita vastaan: Minun sydämeni tahtoo haljeta minussa, kaikki minun luuni vapisevat. Minä olen niinkuin juopunut mies ja niinkuin se, joka viinasta horjuu, Herran edessä ja hänen pyhäin sanainsa edessä.
-
10
|Jeremias 23:10|
Että maa on niin täynnä huorintekiöitä, että maa niin surkia on, että hän kirottu on, ja kedot metsissä kuivuvat; ja heidän elämänsä on paha, ja ei heidän hallituksensa mitään kelpaa.
-
-
Sugestões
Clique para ler Gênesis 4-7
02 de janeiro LAB 368
MEIO AMBIENTE CRISTÃO
Gênesis 04-07
Na leitura de ontem, pudemos ver a natureza sendo criada. Ao lermos a Bíblia hoje, observamos a tentativa de Deus em conseguir conciliar a preservação do meio ambiente com a preservação da moral do ser humano. Pesquisei sobre isso nos argumentos de quem fala com propriedade:
“É claro que o homem foi feito para dominar o meio ambiente. Mas tomemos como exemplo o domínio divino. Por acaso o domínio de Deus é tirano? Por acaso é descuidado? Por acaso é irresponsável? Não. O domínio de Deus é perfeito. E se ele fez o homem à sua imagem e semelhança e lhe disse que deveria dominar a terra e tudo o que nela há, é no seu referencial e não no referencial humano, utilitarista, oportunista e, muitas vezes, exclusivista, que o homem deve dominar a natureza” (Marina Silva, Missão Integral, Editora Ultimato).
Note que essas palavras são de uma professora de História que foi senadora; a pessoa que, até hoje, já sentou-se na cadeira do Ministério do Meio Ambiente com mais competência, no Brasil. Essa servidora pública diz que quando se converteu, passou a ver seu trabalho com outros olhos. Sua visão mudou a partir da leitura da Bíblia, em comparação com uma de suas atribuições no senado, que era lidar com os assuntos do meio ambiente. Cuidar do meio ambiente deveria ser, para ela, um compromisso de vida, um ministério, não no sentido eclesiástico ou teológico, mas com as raízes no cristianismo.
Ser um ambientalista é um dever do cristão? Os ambientalistas não são pessoas que prestam culto à natureza. Não é esoterismo. É claro que isso pode acontecer, mas a defesa do meio ambiente para nós, cristãos, não é uma questão política ou utilitária, é uma ordenança divina. A Bíblia nos apresenta várias passagens nas quais encontramos Deus se reportando à questão do cuidado com a natureza.
A idéia encara o fato de que, infelizmente, o homem desrespeita a natureza. Não utilizar de forma sustentável os rios, as florestas, o solo, o ar e tudo aquilo que é necessário para a vida do planeta é não dar importância às gerações futuras, transmitindo a idéia de que precisamos extrair tudo agora porque pensamos apenas, no máximo, nos nossos netos. Esse é um comportamento completamente fora do propósito de Deus na relação do homem com a natureza.
A sua crença religiosa deve caminhar seguindo a vontade de Deus. Deve ter sempre como alvo a edificação. Isso resultará na alegria do povo e no júbilo divino. Com os olhos da fé, procure ver na leitura bíblica de hoje, nossa responsabilidade pela Criação de Deus. Você faz parte dela!
Valdeci Júnior
Fátima Silva