-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Vietnamese (1934)
-
-
41
|Josué 21:41|
Cộng các thành người Lê-vi ở giữa sản nghiệp dân Y-sơ-ra-ên là bốn mươi tám cái thành cùng đất chung quanh thành.
-
42
|Josué 21:42|
Mỗi thành ấy đều có đất chung quanh; hết thảy thành cũng đều như vậy.
-
43
|Josué 21:43|
Thế thì, Ðức Giê-hô-va ban cho Y-sơ-ra-ên cả xứ mà Ngài đã thề ban cho tổ phụ họ. Dân Y-sơ-ra-ên nhận làm sản nghiệp, và ở tại đó.
-
44
|Josué 21:44|
Ðức Giê-hô-va làm cho tứ phía đều được an nghỉ, y như Ngài đã thề cùng tổ phụ họ, chẳng có một kẻ thù nghịch nào còn đứng nổi trước mặt họ. Ðức Giê-hô-va phó hết thảy kẻ thù nghịch vào tay họ.
-
45
|Josué 21:45|
Trong các lời lành mà Ðức Giê-hô-va đã phán cho nhà Y-sơ-ra-ên, chẳng có một lời nào là không thành: thảy đều ứng nghiệm hết.
-
1
|Josué 22:1|
Bấy giờ, Giô-suê gọi người Ru-bên, người Gát, và phân nửa chi phái Ma-na-se,
-
2
|Josué 22:2|
mà nói rằng: Các ngươi đã giữ theo mọi điều Môi-se, tôi tớ của Ðức Giê-hô-va, truyền cho các ngươi, và có vâng theo tiếng ta trong mọi điều ta dặn biểu.
-
3
|Josué 22:3|
Trong khoảng lâu ngày nay, các ngươi không có bỏ anh em mình cho đến ngày nay, và có vâng giữ mọi điều phải vâng giữ, tức là mạng lịnh của Giê-hô-va Ðức Chúa Trời các ngươi.
-
4
|Josué 22:4|
Nên bây giờ, Giê-hô-va Ðức Chúa Trời các ngươi ban sự an nghỉ cho anh em các ngươi, y như lời Ngài đã phán. Vậy, hãy đi trở về trại các ngươi trong xứ thuộc về các ngươi mà Môi-se, tôi tớ của Ðức Giê-hô-va, đã ban cho các ngươi ở bên kia sông Giô-đanh.
-
5
|Josué 22:5|
Song phải cẩn thận làm theo điều răn và luật pháp mà Môi-se, tôi tớ của Ðức Giê-hô-va, đã truyền cho các ngươi, tức là thương yêu Giê-hô-va Ðức Chúa Trời các ngươi, đi theo đường lối Ngài, giữ các điều răn Ngài, tríu mến Ngài, và hết lòng hết ý phục sự Ngài.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 1-4
10 de maio LAB 496
ESCULTURA: PODE OU NÃO PODE?
2Crônicas 01-04
Hoje estou a todo vapor, com todo o ânimo, porque estamos começando a ler mais um livro da BÃblia. Na realidade, é uma continuação do livro de Crônicas. Ontem, quando terminamos de estudar o primeiro desses livros, eu estava falando sobre Salomão, e hoje também continua.
Na nossa leitura bÃblica, vemos que quando Salomão está construindo o templo, ele manda fazer dois querubins esculpidos para colocar dentro do templo. Daà alguém pode pensar que ele estava desobedecendo a Deus, mas não estava. Em Êxodo 27, o próprio Deus tinha mandado esculpir querubins para colocar dentro do santuário.
Então, surge outra pergunta: como Deus manda esculpir esses dois anjos se, nos Dez Mandamentos, Ele já tinha falado para não fazer imagem de escultura? Será que isso é uma contradição bÃblica? Para entendermos esse detalhe, precisamos entender o sentido do texto do mandamento.
Se observarmos bem os quatro primeiro mandamentos, eles estão relacionados à adoração, o culto que o ser humano presta. Todo ser humano adora alguma coisa. E aà que está o perigo. O único motivo de adoração correto é Deus e é para isso que ele chama a atenção no segundo mandamento, também. Quando diz para não fazer imagens de escultura, precisamos entender o porquê do pedido. Quando Deus diz para que não nos curvemos diante das imagens e não adoremos uma escultura, ou qualquer coisa que não seja o Senhor Deus, o ponto-chave é a adoração.
Se observarmos bem, podemos notar que, no santuário e no templo, ninguém se ajoelhava diante de um querubim esculpido para beijar, orar ou implorar alguma coisa. Ninguém usava alguma escultura para adorar ou fazer petições a ela e não a Deus. Esses querubins esculpidos eram apenas ilustrações e obras de arte. Não eram objetos para ser adorados como o mandamento condenaria.
Na realidade, Deus nunca condenou a habilidade artÃstica de pintar, bordar e até esculpir. O que Deus condena não é um desenho, um entalhe ou pintura. Ele condena quando colocamos alguma coisa no lugar de Deus em nossa vida. O Senhor ama o belo. Ele quer que Seus filhos olhem ao redor e em tudo lembrem-se dEle. O que Ele não pode tolerar é Seu povo aceitar alguém ou algo que não seja Jesus como Seu Salvador pessoal. Isso seria o que caracterizaria uma idolatria. E era essa a preocupação de Deus nos quatro primeiro mandamentos da lei.
E aqui cabe uma grande lição para nós: existe alguma coisa ocupando espaço entre você e Deus? Cuidado para que não haja, no seu coração, algo mais importante que Ele.
Coloque-O em primeiro lugar na sua vida sempre!
Valdeci Júnior
Fátima Silva